Boek van Fiona Locke

Ik kreeg een tip over een boek van Fiona Locke, geschreven in 2006; zij zou dezelfde persoon zijn als Niki Flynn, of omgekeerd. Wie is Niki Flynn? Een fantastisch spanking model, die het nu wat rustiger aan doet, ze vindt dat ze genoeg klappen heeft gehad.

Hoe dan ook: ik vertel aan de mevrouw van de 2e verdieping van ABC aan het Spui te Amsterdam, dat ik een besteld boek ophaal en zeg mijn achternaam. Mevrouw: “wat is de titel van het boek?” “Over the Knee”. Mevrouw vertrekt geen spier, ook niet als zij het boek met vrij expliciet voorblad overhandigt.

Voor het boek zelf, zie:
http://fionalocke.net/over-the-knee.php

Ik citeer: all her life Angie has been haunted by one compelling and painful obsession: she wants to be punished. Specifically, she wants to be spanked. At first she found the yearning confusing. Then it was tantalising. Now it is all-consuming

Ik vond hoofdstuk 4 leuk: tijdens het werken aan haar doctoraalscriptie over de geschiedenis van het verschijnsel spanking hoort de hoofdpersoon, dat ergens een strenge priester is; zij probeer daar te biecht te gaan, hoewel zij als niet-rooms niet weet, hoe dat te doen. Uiteindelijke komt er toch schot in de zaak.
In hoofdstuk 11 verschuift zij iets van het rollenspel naar spanking als straf en correctie.
Ik heb het boek nog niet uit, maar kan het aanbevelen.
Groet
Rein

Rein schreef:

Hoe dan ook: ik vertel aan de mevrouw van de 2e verdieping van ABC aan het Spui te Amsterdam, dat ik een besteld boek ophaal en zeg mijn achternaam. Mevrouw: “wat is de titel van het boek?” “Over the Knee”. Mevrouw vertrekt geen spier, ook niet als zij het boek met vrij expliciet voorblad overhandigt.

Maar daar is het tenslotte ook Amsterdam voor.
Ik heb er jaren lang met veel genoegen gewoond.

Overigens vind ik het altijd wel aardig als zo'n jong verkoopstertje dan zo neutraal mogelijk aan mij vraagt: "Is het een cadeautje en zal ik het voor u inpakken of is het voor u zelf?".

Meestal laat ik het dan toch maar inpakken, want ik vind zo'n "inpak ceremonie" door zo'n verkoopstertje die er dan een waar kunstwerk van maakt, eigenlijk wel wat hebben.
Ik vind het zo'n statement van gedienstigheid en ik heb nu eenmaal wel wat met gedienstige meisjes

Dutch Spank Daddy schreef:

[Meestal laat ik het dan toch maar inpakken, want ik vind zo'n "inpak ceremonie" door zo'n verkoopstertje die er dan een waar kunstwerk van maakt, eigenlijk wel wat hebben.
Ik vind het zo'n statement van gedienstigheid en ik heb nu eenmaal wel wat met gedienstige meisjes

Leuke tip voor een volgende keer.
Maar heb je het gelezen en wat vond je ervan?
Misschien komt er een stormloop op dit boek.
Ik heb het bijna uitgekezen nu en vind het leuk geschreven; dat gold ook voor "Dances with Werewolves"
Groet van Rein

Maar dat klinkt niet zo on topic, Rein, die weerwolven...

Jawel, maar je moet even de verbindingslijnen zien.
Fiona Locke = Niki Flynn en zij schreef "dances with the werewolves".
Groet
Rein

Rein schreef:

Maar heb je het gelezen en wat vond je ervan?

Nee, ik moet het daar voor zelfs nog eerst kopen.

Of zou het ook in de openbare bibliotheek verkrijgbaar zijn
Daar heb je helaas niet van die gedienstige boekverkoopstertjes.
Je moet daar zelf je boek en je kaart langs een scanner halen en zelf inpakken in je zelf meegenomen plastic tas.

Klinkt als een geweldig boek... 'k ga even op Bol.com kijken, bedankt voor de tip! x

Wat een gave site heeft ze... Vooral dit spreekt me heel, heel erg aan...

'Where are you...?' I started, then realised what he had in mind. 'Oh no, you can’t be serious!'
Václav didn’t speak; he just tightened his grip on my arm. I resisted, pulling away so that he practically had to drag me. I felt helpless and overpowered, though I knew there was no real danger. There were about a thousand people watching. Somehow that wasn’t much comfort.
At the centre of the square he released me. I wasn't going anywhere. He smiled at me wolfishly, tapping the pomlázka against his palm. He said something in Czech, but I didn't understand. My cheeks were burning and I glanced around me at the crowd. The band had stopped playing.
Then he put his right foot up on a box and lifted me effortlessly over his knee, my feet well off the ground. I didn't fight him. It all seemed to happen in slow motion, like a dream I was powerless to control. I grabbed his trouser-leg for balance and he coolly raised my skirt. I whimpered, but there was nothing I could do. Not even when he pulled my knickers down.