Zoals degenen die me kennen wel weten houd ik me al zo ongeveer zo lang als ik me kan herinneren bezig met spanking. Ik heb dan ook in de loop van de jaren ervaring opgedaan met spanking voor de fun, spanking in de relatie, spanking als disciplinaire maatregel, spanking als life style enz. enz.
Het meest heb ik met spanking als begeleidingsvorm (zoals binnen Daphne) of spanking in een serieuze HD relatie. Nou moet ik eerlijk opbiechten dat als ik klappen voor straf mocht incasseren, die klappen echt behoorlijk hard moesten zijn om op een positieve manier bij me binnen te komen.
Nooit had ik kunnen dromen dat ik ooit in een situatie terecht zou komen waarbij ik echt oprecht, bij zo ongeveer de eerste klap, serieus zou beginnen te piepen en na een paar minuten nog oprechter zou vragen en smeken om toch maar alsjeblieft te stoppen!!
Dat ik me aan elk regeltje zou houden om toch maar vooral te proberen te voorkomen dat er klappen gaan vallen.
Af en toe een lachwekkende situatie:twisted:
Een paradoxale situatie. Ik wil nog steeds graag een serieuze HD relatie en ik geniet van het hele concept. Maar niet op het moment suprime!!!! En dan echt, echt (mede subs begrijpen ws wat ik daarmee bedoel) niet. Ik fantaseer en droom nog steeds over strenge straffen die consequent worden uitgevoerd, maar in het echt........nee alstublieft niet.
Ik word vast erg saai. Ik ben nog nooit zo braaf geweest!
Ben ik hier op het forum de enige met dit, ook voor mij nieuwe, probleem?