Het was te laat - ze had het écht verbruid.
Een harde spanking was niet te vermijden;
Hij zou haar arme billen flink kastijden,
Zijn strenge blik verried reeds dat besluit.
Slechts even later gilde zij het uit!
Hij sloeg haar billen zonder medelijden.
Een felle pijn begon zich te verspreiden,
Hoe gloeide thans haar roodgeslagen huid.
En toch - toen zij na afloop in de hoek
Gezet was met haar donkerrode wangen,
Ontwaakte in haar wéér dat diep verlangen
Om binnenkort haar man opnieuw te stangen,
Zodat ze weer een spanking zou ontvangen.
Zó heftig was haar drang naar billenkoek.
10 oktober 2013
Onderwerp: Sonnet - Verslaving 
do okt 10, 2013 3:29 pm
