paaseitjes

Verdrietig keek ze de auto na. Daddy was net vertrokken voor een cursus van vijf dagen in het noorden van het land. Hij zou daar overnachten, de afstand was te groot om heen en weer te rijden. Soms mocht ze mee als hij een cursus had, deze keer was dat niet mogelijk geweest. Vijf dagen zou ze het zonder haar geliefde en Daddy moeten redden. Ze kon het wel, had het vaker gedaan, maar toch was ze elke keer weer verdrietig.
Vanochtend hadden ze nog heerlijk samen ontbeten, hadden daarbij ook wat afspraken gemaakt voor de komende dagen. Vooral het niet snoepen was heel moeilijk als hij er niet was en de trommel met paaseitjes, die nog behoorlijk vol was na de Paasdagen, was erg aanlokkelijk. Ze mocht 1 koekje en 1 eitje per dag, meer niet omdat ze bezig was met afvallen en dat eindelijk goed ging. Hij zou haar elke dag rond half 10 bellen, dan zou zij ook zorgen dat ze klaar was om naar bed te gaan. Want ook op tijd naar bed gaan, was een moeilijk punt, zeker als Daddy niet thuis was.
Ze had zich voorgenomen om hem deze keer echt niet teleur te stellen.
De rest van de dag ging vrij snel voorbij, het huishouden en wat afspraken zorgden voor genoeg afleiding. Pas ’s avonds met eten voelde ze zich weer alleen en toen ze lekker op de bank thee zat te drinken, pakte ze haar 1e koekje en eitje. Toen Daddy ’s avonds belde, kon ze dan ook trots vertellen dat het goed gegaan was die dag. Daarna kletsten ze nog wat, over de rit die hij gemaakt had, de 1e middag van de cursus en over haar dag.
De volgende dag was moeilijker, 1 koekje, dat ging nog wel, maar die paaseitjes… Toen ze zo eens de trommel bekeek, dacht ze dat Daddy er heus niets van zou zien als ze een eitje extra zou nemen. Een beetje schuldig zette ze de trommel weer weg, zichzelf belovend dat ze dat echt niet meer zou doen. ’s Avonds aan de telefoon vroeg Daddy hoe het die dag gegaan was. Even aarzelde ze, maar zei toch dat het goed gegaan was. Dat ene eitje hoefde hij niet te weten vond ze. Gelukkig, bedacht ze nog, had Daddy niets van haar aarzeling gemerkt.
De dagen erna verliepen hetzelfde, in die zin, dat het niet bij 1 extra eitje bleef, maar het er al snel 2 en 3 werden. Toch durfde ze het niet aan Daddy te vertellen als hij ’s avonds belde. Om haar schuldgevoel een beetje minder te laten worden, deed ze erg haar best om de andere afspraken wel na te komen en dat lukte wonderwel. Zelfs het naar bed gaan, werd niet later dan de afgesproken tijd.
De laatste dag kwam uiteindelijk snel. ’s Avonds met het eten zou Daddy weer terug zijn en ze zorgde voor een heerlijke maaltijd, met zijn lievelingseten. Die middag was ze nog behoorlijk geschrokken toen ze eens echt goed in de trommel met eitjes had gekeken en had gezien dat er toch wel veel uit waren. Hopelijk zou Daddy het niet merken.
Met alle voorbereidingen voor het etentje ’s avonds ging de middag gelukkig snel en voordat ze er erg in had hoorde ze de auto de oprit opdraaien. Ze vloog naar buiten, in Daddy’s armen. Hij pakte snel zijn rugzak uit de auto en stevig gearmd liepen ze naar binnen.
Daddy was verrast en blij toen hij zag wat ze voor hem gekookt had en nog geen tien minuten later zaten ze heerlijk te eten en te praten. Na het eten ging hij even douchen terwijl zij de tafel afruimde en verder opruimde. Toen hij beneden kwam, had hij lekker makkelijke kleding aan en stuurde haar naar boven om ook te douchen en alvast haar pyjama aan te doen. Ze hadden de hele avond samen om lekker op de bank te zitten, te kletsen en wat tv te kijken. Ze voelde zich heerlijk ontspannen toen ze weer beneden kwam. Daddy had koffie en thee gezet en de gordijnen dicht gedaan, zo zaten ze een poos te praten en te genieten van het samenzijn. Nadat de koffie op was, kroop ze, een beetje soezig geworden, lekker dicht tegen Daddy aan.
Terwijl ze zo lag en hij door haar haren kroelde, zei hij dat hij trots op haar was, dat ze elke avond zo goed op tijd naar bed gegaan was en dat ze zich aan alle andere afspraken had gehouden. Ze zuchtte even, vond het fijn dat hij trots op haar was, maar haar schuldgevoel begon toch weer de kop op te steken. Hij merkte dat, zette haar rechtop naast zich en keek haar doordringend aan.
“Of is er iets dat je me toch nog moet vertellen?”
Geschrokken keek ze hem aan, “hij weet het, van de eitjes” speelde het door haar hoofd. Maar nog steeds kon ze niet opbiechten wat ze gedaan had. “Nee Daddy, er is niets”.
Hij pakte haar bij haar kin, dwong haar om hem aan te kijken. “Volgens mij wel en dat weet jij dondersgoed!” De ontspannen sfeer was ineens ver te zoeken. “Jij hebt meer paaseitjes op dan dat ik je toegestaan had te pakken, is het niet?”
Beschaamd keek ze hem aan, voelde zich ineens heel klein worden. “Ja Daddy, hoe weet U dat nou?” Grinnikend keek hij haar aan. “Dacht jij dat ik jou niet kende, kleine meid?” “Ik heb, voordat ik wegging de trommel gewogen en net weer toen jij aan het douchen was. Je manier van praten aan de telefoon was veel te duidelijk om niet te weten dat er iets verkeerd gegaan was.” Boos ging hij verder: “je weet dat je fout bent geweest, je weet dat je tegen me gelogen hebt en je weet ook wel wat er nu gaat gebeuren.”
Verdrietig en angstig keek ze hem aan, “ik ga straf krijgen”.
“Jazeker jongedame, jij gaat zeker straf krijgen, voor het snoepen EN voor het liegen. En je weet hoe de straf gegeven gaat worden, dus zorg maar eens dat die broek en onderbroek uit gaan”
Meteen schoof ze van hem weg en protesteerde ze “nee, Daddy, niet op mijn blote billen, alstublieft!, dat doet zo'n zeer.”
Boos pakte hij haar bij haar arm, dit protest kwam elke keer voor en hij was het inmiddels helemaal zat. “Je hebt nog 1 kans om je billen bloot te maken jongedame!”
Hoewel hij veel sterker was dan zij, bleef ze proberen los te komen en bleef ze protesteren. “Nee Daddy, ik wil dat niet, ik...”
Resoluut werd ze over zijn knie getrokken en hij gaf haar een flink aantal harde klappen op haar broek. “Ik ben jouw protest zat, meisje! Je weet net zo goed als ik dat je deze straf verdiend hebt en je weet ook dat protesteren geen zin heeft.” Hij zette haar weer op haar voeten en keek haar aan “tweede kans, je weet wat je moet doen.” Ze gaf haar protest nog niet op “ja maar, Daddy…”
Nog voor ze uitgesproken was, lag ze alweer over zijn knie en volgde er een tweede pak op haar broek. “Verkeerd antwoord, dame. Ik zal het je één keer vertellen, ik ga hier net zo lang mee door tot jij zelf, zonder protest je billen bloot maakt en pas DAARNA begint je straf. Jij hebt het zelf in de hand.”
Weer zette hij haar op haar voeten, veegde haar tranen weg en keek haar liefdevol aan. “Maak het niet moeilijker voor jezelf dan het al is, je weet dat je je na deze straf weer een stuk beter zal voelen.” De blik die hij haar gaf, gaf haar het vertrouwen om zich over te geven, om dit eerste stukje protest los te laten. Met haar ogen vast op zijn gezicht gericht, deed ze haar broek en onderbroek uit en ging ze over zijn knie liggen. Eventjes aaide hij haar rug en billen en liet haar daarmee weten dat het goed was, dat ze veilig was. Met zijn hand op haar billen zei hij, “vertel mij eens waarom jij straf gaat krijgen?” Een diepe zucht volgde, dit was een vraag waar ze een ontzettende hekel aan had. “Ik krijg straf omdat ik niet geluisterd heb naar U en heel veel eitjes heb gepakt en dat mocht niet en ik heb gejokt erover.”
Veel tijd na dit antwoord liet hij haar niet, de klappen volgende snel en waren hard. Al snel begon ze weer te protesteren “stop Daddy, auw, auw, het doet zo’n pijn”. Heel even stopte hij, “ik ben nog lang niet klaar met jou,” waarna hij gewoon verder ging. Hij sloeg geen plekje over, de klappen werden steeds harder tot haar billen dieprood waren, ze haar protest gestopt was en alleen nog maar lag te huilen. Even liet hij haar bijkomen en wreef zachtjes over haar billen. “We zijn er bijna meisje, dit was voor het snoepen en protesteren. Voor het liegen ga jij straks je haarborstel halen, daarmee krijg je nog 20 klappen en dan is het klaar.” Snikkend knikte ze dat ze hem gehoord had. Hij zette haar op schoot, hield haar even tegen zich aan en veegde de tranen weg. “Nog even volhouden, het gaat heel goed, je gaat je straks een stuk beter voelen. Ga de borstel maar snel halen, dan is het klaar.” Deze keer gehoorzaamde ze onmiddellijk en was snel terug met de borstel. Hij hielp haar weer terug over zijn knie en gaf de laatste klappen snel en hard. Zij kon alleen nog maar huilen, had zich helemaal overgegeven aan hem en aan de straf. Na de laatste klap, pakte hij haar snel op schoot, wreef kalmerend over haar rug en door haar haar. “Stil maar liefie, het is klaar, ik ben niet meer boos, je hebt het goed gedaan.” De huilbui duurde lang en was hevig, alle spanning van de afgelopen dagen, het schuldgevoel en de schaamte kwamen naar buiten. Uiteindelijk lag ze uitgeput, maar opgelucht en met een glimlach tegen hem aan. “DankUwel Daddy, ik hou van jou”