Eens geschreven voor een mede spanko vriend en vond het terug in mijn archief. Een verhaaltje over twee stoute meisjes en de kerstman. Veel leesplezier
!
Het was kerstavond. Anne en Lotte hadden het gezellig gemaakt in Anne’s huis en een kerstboom en kaarsjes branden overal in de woonkamer. De dames zaten op de bank, chocolaatjes en een fles wijn aan hun zijde. Ze waren de hele avond al aan het kletsen en lachten honderduit over van alles en nog wat. Opeens zei Anne: Weet je, morgen ochtend zal er onder die kerstboom weer een stapel pakjes liggen. Ieder jaar is het hetzelfde. Ik ga naar bed, slaap lekker uit en op kerst ochtend en zodra ik beneden kom liggen er allemaal gekleurde pakjes onder de boom. Ik denk dat de Kerstman echt bestaat! Lotte schoot in de lach. “Hoeveel van die wijn heb je ondertussen gehad An? De Kerstman bestaat… doe niet zo absurd!”
“Ok, je gelooft me niet? Prima, dan bewijs ik het je! Jij blijft vannacht hier en we blijven de hele nacht op. Als de Kerstman bestaat moet hij wel naar binnen komen om de pakjes neer te leggen. Deal? “
Grinnikend stemde Lotte toe “Ja hoor, ik blijf wel hier. Ik wel die Kerstman wel eens zien!”
Rond twaalf uur was er nog geen Kerstman te bekennen en de dames begonnen moe te worden. “Misschien moeten we eerst wel nachtkleding aanhebben voordat het werkt Lot. Zal ik een paar pyjama’s halen voor op de bank?” Vol ongeloof keek Lotte naar Anne, maar zei niets over haar vriendin’s idiote speculaties. Ze kende haar al langer en speelde het spelletje gewoon mee om haar vriendin een plezier te doen. “Tuurlijk An, we gaan wel in pyjama op de bank wachten op de Kerstman.”
Een half uurtje later zaten de meiden naast elkaar onder een dekentje te wachten op de Kerstman met zijn kadootjes. Hij moest nu toch echt wel komen! Lotte en Anne dommelden zo af en toe weg toen Anne opeens wakker schrok van gestommel. Ze keek om zich heen en zag een beetje licht buiten haar raam. Ze schudde aan Lotte’s arm. “Lot! Word wakker! Kijk es!” “Uh.. wat..?” Was het slaperige antwoord. “Daar!” Ze keken naar een man die opeens midden in hun kamer stond. Het leek wel of hij door glas heen kon lopen. Met grote ogen keken ze hem aan. Hij had een rode jas, witte baard en een enorme zak bij zich. “Zo meisjes, zijn jullie nog wakker?” Zei de man tegen ze. “Euhm ja, we waren wakker gebleven voor de Kerstman.. voor euhm jou dus?” De Kerstman keek ze aan met glinsterende ogen. “Dus hier heb ik een stel meiden die de magie van de Kerstman willen ontrafelen! Niet netjes slapend in hun bed en wachtend op de mooie kadootjes, maar wijndrinkend op de bank. Dat is niet zo fraai!” Lotte en Anne keken elkaar onbeholpen aan en toen naar de Kerstman. Lotte zei toen: “Ja maar ik dacht dat je niet bestond.” Hoofdschuddend keek de Kerstman de meisjes aan. “Lotte en Anne toch… dit is niet te geloven. Jullie blijven wakker bij de kerstboom, trekken zelfs netjes jullie pyjama aan om mij te zien, maar zeggen dan dat jullie niet in mij geloven.” “Ik zei niets meneer! Ik geloof wel!” Zei Anne vlug. “Ja Anne, je mag dan wel in mij geloven, je houdt je niet aan de regels van Kerst. Ik heb je vorig jaar al eens gesproken hierover, weet je nog wel?”
Anne’s ogen werden zo groot als schoteltjes en ze voelde hoe Lotte met open mond naar haar vriendin keek. Anne’s wangen begonnen de blozen. “Jij wist het!” riep Lotte.” Jij wist het al lang!”
“Ja” zei de Kerstman “En ze weet ook hoe ik dit soort gedrag aanpak. Met een flink pak voor jullie blote billen.” De Kerstman trok toen Anne van de bank af, ging zelf zitten en legde haar handig over zijn knie. “Nee! Niet doen!.” Het had geen enkele zin. Anne’s pyjamabroek werd naar beneden geschoven en haar slipje hing al snel om haar knieën. Pets! “Auw!”
De hand van de Kerstman kwam hard neer op Anne’s onbeschermde billen. Achter elkaar vielen de klappen en Anne kronkelde over zijn schoot. “Auw auw, nee meneer, alsjeblieft hou op!” Het gejammer en gesmeek hielp niets en Anne kreeg een flink pak slaag. Haar billen kleurden roze en steeds maar warmer. De tranen stonden op het punt te vallen en na een paar minuten kon Anne ze niet meer tegenhouden. Toen haar billen een dieprode kleur hadden gekregen en ze lag te snikken over de schoot van de Kerstman zei hij “Zo meisje, wat heb je nou geleerd?” “Ik.. ik zal me aan de Kerst regels houden. Ik zal gaan slapen en blij zijn met mijn kadootjes, niet meer wakker blijven om je te betrappen.” De Kerstman keek haar met een halve glimlach aan. “Goed zo meisje, dat wilde ik horen. En nu ga je even in de hoek van de kamer staan terwijl ik een woordje met je vriendin spreek.”
De Kerstman hielp haar overeind en Anne liep gedwee naar de hoek, haar pyjamabroek en slipje rond haar enkels. Lotte had dit alles gezien en wist nu heel goed welk lot haar te wachten stond. “Zo Lotte, nu is het jouw beurt. “ Zei de Kerstman toen Anne op haar plaats stond. “Zo weet je niet van mijn bestaan en zo ga je bij de Kerstman over de knie. Kerst is een wonderlijke tijd en dat ga jij nu leren, net als je vriendin.“ Hij pakte Lotte’s arm en trok haar soepel over zijn schoot. Puur instinct maakte dat Lotte tegenstribbelde en overeind wilde komen. “Nee! Nee! Niet slaan!.” “Lotte, ik ga je een pak voor je billen geven zodat je een lesje leert en niet meer aan mijn bestaan zal twijfelen. Je billen zullen branden en pijnlijk zijn, maar je hoeft niet bang voor me te zijn.” Lotte’s broek werd net als bij Anne naar beneden getrokken en als snel voelde Lotte een nerveus gekriebel in haar buik. Helemaal onbeschermd over zijn schoot voelde ze zichzelf klein en op een vreemde manier machteloos. De eerste klap viel. “Auw!!” Dit was vreselijk! Pats, pats, pats! Lotte’s billen werden flink onder handen genomen en al snel gingen haar billen ook van roze naar rood. De strijd tegen de tranen was al snel opgegeven en net als Anne lag Lotte huilend van het pak slaag over de schoot van de Kerstman. “Lotte, zul jij nog aan me twijfelen volgend jaar? “ “Nnn… nee meneer. Ik geloof, echt waar.” “Mooi zo, volgend jaar wil ik jullie allebei netjes in je bed zien slapen tot kerstochtend. Dan zullen er mooie cadeaus voor jullie te vinden zijn als jullie je netjes gedragen dit jaar. Afgesproken?” “Ja meneer, a…afgesproken. “Snikte Lotte terug.
De Kerstman zette zijn laatste meisje op zijn schoot en riep Anne uit de hoek. Met een meisje op iedere knie wreef hij zachtjes over hun billen terwijl zij de Kerstman nog even knuffelden. Deze kerst zou niet snel vergeten worden en beide dames verheugden zich al stiekem op het volgende jaar met hun eigen strenge, maar lieve Kerstman.
Onderwerp: Kerstavond 
zo dec 18, 2016 8:18 pm
