Liegen in een D/s

Zo...even blijk geven van wat reflectief vermogen aan de start van een nieuwe week.

Liegen in een D/s...hoe zit dat nou precies....In het dagelijks leven heb ik een zeer duidelijke mening over liegen of elke vorm van onoprechtheid, ik beschouw mezelf namelijk als een zeer congruent en open persoon, dus liegen past niet in dat plaatje. De laatste keer dat ik op een echte leugen betrapt kon worden is ook al heel erg lang geleden.

Maar hoe vertaalt dit zich naar een D/s relatie, en dan specifiek een waarin begeleidingsafspraken een grote rol spelen. Ik neem de afspraken binnen mijn D/s vrij serieus. Mocht ik nou eens vijf minuten later uit bed komen dan afgesproken dan vind ik dat niet echt wereldschokkend. Maar hardere afspraken zoals buiten roken, probeer ik wel goed op te letten.

Maar ook als subje heb ik eigenlijk nog nooit echt gelogen. Toch vroeg ik me vrij recentelijk nou af hoe dat zou zijn, dus heb ik het eens geprobeerd. Nou wat mij betreft is het experiment wel aardig mislukt, in de eerste plaats omdat ik er een gigantisch schuldgevoel aan overhield waar ik ook niet echt iets mee opschoot.

Maar het zette me wel aan het denken, waarom is liegen zo frustrerend voor een D/s relatie. De kern van een D/s is toch wel vertrouwen. Zoiezo in een situatie waarin er nogal wat afstand tussen de Dominant en de sub zit, zoals bij die van mij. Die arme man moet toch maar afgaan op wat ik zeg, als ik zou willen kan ik elke nacht wel zeggen dat ik naar bed ga en vervolgens de hele nacht wakker blijven, hij kan het onmogelijk controleren. Op het moment dat ik ga liegen over dit soort dingen gaan er toch wel cruciale dingen fout.

Een heel wijs lief meisje deed gisteren de wijze uitspraak: 'Als je als sub serieus genomen wilt worden moet je je Dominant ook serieus nemen'. Hier zit een grote kern van waarheid in, en dit raakt voor mij ook de essentie waar het fout gegaan is. Op het moment dat je gaat liegen over je afspraken neem je eigenlijk de hele D/s niet meer serieus. En daarnaast, op het moment dat ik ga liegen over dingen bepaal ik eigenlijk zelf waar ik wel of niet voor gestraft ga worden, en ben ik aan het toppen from the bottom. And that just aint my thing

Wat vinden jullie? Liegen in een begeleidingsrelatie is dat acceptabel? Hoe ervaren mijn mede subjes dit, hebben jullie hier ervaring mee? En hoe beviel het? En Dominanten, vind je dat je subje weleens mag liegen? En hoe reageer je erop als ze het wel doet?

Groetjes,

isis

Ik snap natuurlijk precies waar dit over gaat

Het is inderdaad funest voor op afstand begeleiden, omdat je dan je subje niet meer kan vertrouwen, precies wat isis hier zegt. Het enige wat een Dom daar aan kan doen is zijn subje streng straffen Maar even serieus, wanneer er geen vertrouwen is, kan je een D/s op afstand (dus geen directe controle) wel vergeten, denk ik. Of je moet de boel 24/7 in de gaten gaan houden... En als het niet op afstand is, tsja dan wordt het subje veel geslagen. Maar als ze constant liegt is er uiteindelijk ook weinig meer aan.

Ik denk dat liegen in een D-s weinig zin heeft, omdat dan het hele idee niet meer werkt. Tenslotte blijft het, hoe serieus ook, in zekere zin toch een spel is en je je dus aan de spelregels moet houden om het leuk en spannend en eerlijk te houden. Monopoly blijft tenslotte ook niet leuk als je de bank berooft zonder dat de ander het merkt (hoewel... hahaha). Daar komt bij dat wanneer je in een D/s afspraken maakt, het meestal om dingen gaat waarbij je je leven echt wilt beteren, dus dan heeft liegen geen zin. En daarbij... dat schuldgevoel inderdaad... Liegen past gewoon helemaal niet in het D/s-plaatje. Iets verzwijgen tot hij erachter komt, is misschien iets anders.

IK heb ook weleens gelogen in een D/s ook omdat ik eigenlijk niet iets op wou biechten.

Maar voelde me er zo giga schuldig over dat ik het vrij snel als nog opbiechte.

Een relatie welke dan ook draait om vertrouwen als eentje daarin liegt tja dan blijft er niks meer over en bouw je alles op een onstabiele basis.
Vroeg of laat klapt dat in elkaar en hou je niks meer over.

Liegen in een D/s relatie? Nee, dat kan niet, wat mij betreft, want wat hierboven al min of meer beschreven wordt, de basis ligt in vertrouwen en als je daarmee gaat rommelen..

Daarnaast, als het om afspraken gaat die je met je D hebt gemaakt: je bent er zélf bij als je die afspraken maakt, als dat om wat voor reden dan ook niet (meer) lukt, zou ik eerder daar een goed gesprek over aangaan. Is de conclusie dan alsnog dat ik straf verdiend heb, tsja, het zij zo, part of the deal..

Ik zou eerder kijken of ik een compromis kan sluiten over m'n straf dan liegen.