Hoi, hoi,
Gewoon een klein pobeerseltje... Om te zien wat ik er van bak. Als jullie het maar niks vinden, mag het gerust verwijderd worden.
Groetjes,
Kythana.
Bang sta ik naar de muur te staren,
in mijn gezicht hangen mijn lange haren.
Stil is het in de kamer, veel te stil,
maar ik gehoorzaam, het is jouw wil.
Klein ben ik als je me uit de hoek haalt,
ik was stout, dat zet je me nu betaald.
Voorzichtig duw je me voorover, over je schoot,
je trekt mijn broek omlaag, maakt mijn billen bloot.
Zacht streel je mijn billen, geeft me een tik,
vernederend is dit, maar ik geef geen kik.
dan een klap, nog een klap, nog een klap,
telkens iets harder, je bouwt het op, stap voor stap.
Gloeiend voelen mijn billen, onder je hand,
Je slaat stevig door, mijn billen staan in brand.
Even vertraag je, stop je met slaan,
om daarna ongenadig door te gaan.
Snikkend onderga ik mijn straf die ik verdien,
Tot je beslist dat ik genoeg heb afgezien.
Je helpt me overeind, en zet me in de hoek,
Met vuurrode billen bloot, zonder broek.
Na een minuut of vijf kom je bij me staan,
ik ben bang dat je me weer zal slaan.
Maar zacht trek je me dicht tegen je aan,
streelt over mijn billen, “het is gedaan”.
Je neemt me op schoot en wiegt me zacht,
je hebt me al de hele tijd stevig in je macht.
En tot mijn verbazing vind ik dit fijn,
Ja, ook al doet het met momenten zoveel pijn.
(28nov. 2013)