Hoi, zoals ik me reeds heb voorgesteld ben ik nog zoekende naar wat ik wil als dom. Ik heb heel veel uiteenlopende fantasieen, hieronder eentje in verhaalvorm die laat zien hoe ik spanking wel in een vriendschap of een relatie verwerkt zou kunnen zien. Benieuwd of dit iets is wat andere doms en subjes opwindt?
---
In de hoek staat ze te wachten, neus naar de muur en handen op haar hoofd gevouwen.
Ik heb even tijd nodig om een gepaste straf te bedenken voor haar ongehoorzaamheid, heb ik haar gezegd, al weet ik eigenlijk al precies wat ik wil doen.
Ze is mijn gelijke maar ze weet ook dat op een aantal fronten ik haar gehoorzaamheid verwacht, dat ik een bepaald standaardniveau in haar gedrag verwacht, omdat ik anders in zal grijpen.
Daarmee is ze zelf akkoord gegaan, bovendien denk ik dat ze me regelmatig loopt te tarten, kijkend hoe ver ze kan gaan, haar grenzen opzoekend.
Een van die grenzen gaat ze vandaag aan den lijve ondervinden, ook gewoon voor mijn vermaak - eerlijk is eerlijk.
Twijfelend komt ze voor me staan als ik haar opdraag bij mij te melden. Ik heb een stoel zonder leuningen in het midden van de kamer gezet, er mag geen twijfel zijn dat ze dit beschouwt als een speels pak voor de billen zoals ze die op de bank of in bed vaak krijgt.
Ze kijkt naar de grond maar ik weet dat ze de boodschap van de stoel heeft begrepen. Een preek volgt, ze is geen klein kind maar weet zelf ook dat ze zo wel soms behandeld moet worden, aan mij de taak om het plezier dat dit haar normaliter geeft dit keer te laten zwichten voor het afzien van een echte straf.
Voldaan kijk ik toe terwijl ze haar spijkerbroek en slipje moet laten zakken, ik zie de rode blos op haar wangen, dit vindt ze vreselijk vernederend. Met moeite weet ik een flauwe opmerking in te slikken in de trant van ‘nou jongedame, niet zo verlegen je hebt niets wat ik nog nooit gezien heb.’ Dat soort over-acting bewaren we echter liever voor wanneer we een rollenspel spelen.
Ik pak haar bij haar pols en leid haar over mijn knie. Ze stribbelt niet tegen, kan waarschijnlijk niet wachten tot ze niet meer zo ‘exposed’ in haar blote kont voor me hoeft te staan. Zoals altijd zal ze binnen korte tijd toch weer wensen dat ze op mag staan. Dat is het onwerkelijke van sub-zijn, weet ik ook van mijn eigen ervaringen als sub. Als je slaag krijgt wil je niets liever dan dat het eindigt maar een minuut later wil je niets liever dan terug over de knie.
Haar mooie ronde billen liggen te wachten over mijn schoot. Ik laat mijn rechterhand even op haar billen rusten. Ik weet dat ze het ‘over de knie liggen’ als positie een heel belangrijk aspect van haar straf vindt, zowel qua opwinding als een moment om haar zonde te overdenken. Mijn linkerhand ligt stevig op haar middel, om te laten weten dat ze niet weg kan, maar ook zodat ze zich geborgen voelt: ze ligt niet zomaar ‘koud’ over een stoel te wachten op haar afranseling, nee over mijn knie liggen moet een warm, familiair gevoel zijn.
Genoeg rekening gehouden met haar gevoelens, tijd voor straf, denk ik als ik de eerste klappen op haar billen laat kletsen. Niet al te hard, omdat haar billen nog koud zijn en ontbloot kan ik met ‘gewone’ klappen al genoeg doen. Ik merk dat ze schrikt, haar voeten krullen even op en haar adem slaat na elke klap even over. Mooi, ze weet dat het menens is.
Ik ga stug door en laat het niet na haar een stevige preek te geven over de afspraken die we samen hadden gemaakt. Als ik haar om bevestiging vraag klinkt er een gedempt Ja Sietze van onder me. Ze weet dat ze me met twee woorden aan moet spreken als ze straf of een preek krijgt, anders niet natuurlijk; ze is mijn gelijke. Ik wil alleen het respect dat ik verdien, in dit geval door de moeite te nemen haar te tuchtigen voor haar misdragingen.
En wat doe ik dat graag. Het windt me enorm op om te zien horen hoe haar ademhaling gepaard gaat met korte kreten van pijn, af en toe knijpt ze haar billen zelfs samen na een pets. Ze begint haar controle te verliezen en zo dus aan mij over te dragen. Nog meer verantwoordelijkheid voor mij dus, terwijl ook ik moeite heb me niet te verliezen in emoties, emoties uit een ander spectrum. Ik hoop dat ze mijn opwinding niet teveel merkt, al weet ze natuurlijk dat ik hier ook gewoon van geniet en gezien haar positie over mijn schoot is het onmogelijk dat ze er helemaal niets van merkt. Daarom besluit ik het maar een tandje op te gaan voeren, om aan te tonen dat dit niet zomaar een pleziertje is voor mij.
Al snel nadat ik harder begin te slaan kleuren haar billen fel bij. De melkwitte rondingen waren al tot roze veranderd, echter nu de klappen hard zijn komen hier donkere plekken bij. Ik leun haar iets voorover zodat ik beter bij het zitgedeelte van de billen kan. Als voormalig sub weet ik dat hier geslagen worden veel vernederender is, ik hoop dat zij dit ook zo ervaart.
Het tempo van de klappen laat ik iets dalen, maar de klappen zijn hard en steeds op dezelfde plek. Binnen tien seconden begint ze te wringen maar ik houd haar stevig vast. De opwinding voor mij is compleet als ze begint te smeken om op te houden. Ik weet dat ik op de goede weg ben.
Die goede weg zet ik voort en wanneer ik denk dat ze op het punt staat in tranen uit te barsten kondig ik haar aan dat ze de laatste 10 hardop mee moet tellen. Ik haal vol uit en 1 keer doen we de klap over omdat ze blijkbaar meent eerst ouwouwouw te mogen roepen voor netjes mee te tellen.
Als we klaar zijn laat ik haar even bijkomen over mijn knie. Een korte preek volgt terwijl mijn hand op haar bovenbeen rust. Ik weet dat ze wil dat ik over haar billen wrijf en eigenlijk zou ik niets liever willen. Ik leg haar echter uit dat dit de laatste keer is dat ik haar op deze manier op het rechte pad wil brengen, volgende keer is het tijd voor hardere maatregelen. Ik leg haar uit dat het hoog tijd voor haar is om kennis te maken met mijn riem. Ze klimt van mijn knie af en kijkt me smekend aan. Ik pak haar bij haar kin zodat ze me aan moet kijken en leg uit dat smeken geen zin heeft, met mijn handen kom ik blijkbaar niet door dus het is tijd om verder te gaan kijken…
Ze knikt instemmend als ik vraag of ze me begrepen heeft en we sluiten af met een dikke knuffel. Als dit een rollenspel of een playspanking was dan hadden we misschien nog wat gestoeid maar ze weet dat ze dit nu niet heeft verdiend. Even lijkt ze te twijfelen of zij dan iets moet doen om het goed te maken maar wanneer ze met haar hand naar mijn kruis afglijdt pak ik haar pols en duw haar arm weg, niet vandaag jongedame. Met een milde maar welklinkende pets op haar billen geef ik haar het commando om terug in de hoek te gaan staan.
Vanuit mijn favoriete plekje op de bank ga ik genieten van mijn favoriete sit-com op de buis en mijn favoriete billen in de hoek. Nog even, lieverd, nog een kwartiertje je plek kennen en daarna mag je weer komen, dan zijn we weer gelijken.
Onderwerp: Fantasie van een wannabe-dom 
zo feb 09, 2014 10:53 pm
. Ik zou zeggen snel op naar de uitvoering
Blijf schrijven zou ik zo zeggen.
