You can't hide for ever...

Het was waar, ze had hem ontlopen, genegeerd en zelfs letterlijk voor hem verstopt als ze hem op straat zag lopen. Maartje wist niet precies waarom. Ze zijn jaren collega’s geweest en konden goed met elkaar opschieten.  Hij was een vriendelijke, oudere Surinaamse man, waar ze meer dan eens heeft zitten uithuilen.  Altijd goed met adviezen en heeft het meerdere malen voor haar opgenomen.

Misschien kwam het door die ene avond, toen hij bij haar was. Hij had haar gedreigd met een pak slaag. De aanleiding is ze vergeten, doet er ook niet toe. Ze herinnerd zich nog heel goed hoe ze geschrokken was van zijn woorden. Hij had het gemeend, daar was geen twijfel over mogelijk.

Maartje was net klaar met het afrekenen van haar boodschappen in de plaatselijke Toko. De groentes zijn beter, het is vaak goedkoper dan Appie en ze houdt van buitenlands eten. Ze had een heerlijke maaltijd in gedachte en draaide zich tevreden om.  Haar adem stokte, ze keek recht in de donkere blik van haar ex-collega.  
“Q-Q-Quinton” hakkelde ze
“Hoe is het met jou, lang niet gezien” probeerde ze zo vrolijk mogelijk.
“Wacht buiten op me, we hebben nog een hoop te bespreken” antwoorde hij koeltjes.
Maartje wist zich geen houding te geven en snelde zich naar buiten.

In het flauwe lente zonnetje stond ze nerveus op hem te wachten. Ze voelde zich betrapt. Niet lang na haar liep ook Quinton naar buiten en liep naar zijn auto om zijn boodschappen in de achterbak te doen. Hij stapte zelf in de auto en deed van binnen uit de deur van de passagiersplaats open. Hij had nog geen woord gezegd en Maartje stond als versteend aan de grond genageld. Na een paar minuten zo te hebben gestaan, stapte Quinton geïrriteerd weer uit de auto en liep boos op haar af.
“Stap je zelf in of moet ik je een handje helpen?” beet hij haar pissig toe terwijl hij stevig haar arm vastgreep.
Bedremmeld liet Maartje zich de auto in duwen.

Ze reden naar zijn huis. Maartje was niet vaak bij hem geweest maar herkende de weg maar al te goed.  Verschillende scenario’s spookte door haar hoofd. Zal hij haar slaan? Zou ze een preek krijgen of  nog erger? Ze huiverde bij de gedachte en liet een zucht. Wat hij ook zou doen, ze zou er niks tegen in kunnen brengen. Hij was groot en sterk en had duidelijk in plan in gedachte voor haar. Ze besloot om flink te zijn en zich vooral niet klein te laten krijgen. Nadat Quinton de auto had geparkeerd stapte ze dapper uit en wilde al richting de flat lopen.
“Niet zo snel jij” en overhandigde haar de boodschappen.
Hij duwde haar voor zich uit de trappen op naar de vierde verdieping en opende de deur van zijn woning. Hij nam de boodschappen van haar over en begon ze op te ruimen. Onzeker stond Maartje te wachten en had geen idee wat hij nu van haar verwachte. Na het opruimen van de boodschappen liep hij naar de woonkamer en sloot de deur. Hij negeerde Maartje totaal en deed alsof ze er niet was.  Vanaf de gang hoorde ze de tv aangaan en Quinton hartelijk lachen. Langzaamaan begon Maartje te koken en stormde de kamer in. Quinton keek onverschillig op en hief zijn vinger om haar duidelijk te maken dat ze niet mocht praten.
“Maartje, je komt hier maar op een manier weg en dat is als je je aanbiedt voor een pak slaag.. Eentje die je heel hard verdiend hebt, door mij zo te behandelen als jij hebt gedaan.. Tot die tijd blijf je op de gang en zal ik geen woord aan je vuil maken. Als je denk dat je er klaar voor bent trek je je kleren uit en leg je ze op de deurmat, kom je beleeft binnen en vraag je mij netjes om een pak slaag. D’r uit!” Donderde zijn stem.

Verschrikt haastte Maartje zich naar de gang. Ze stond te trillen op haar benen en besefte dat het hoe dan ook ging gebeuren. Ze had nog bijna een half uur nodig om zich zelf er van te overtuigen dat het allemaal wel mee zou vallen. Langzaam kleedde ze zich uit en legde haar kleren op de deurmat. Toen ze helemaal naakt was liep ze langzaam aan naar de deur van de woonkamer, verzamelde al haar moet en klopte zachtjes op de deur. Na een korte stilte hoorde ze de tv uitgaan en werd ze binnen geroepen. Ze twijfelde eventjes of ze niet toch beter op de gang kon blijven. Hij zou haar toch een keer moeten laten gaan? Terwijl ze haar opties stond te overdenken werd de deur open getrokken. Beschaamd keek ze Quinton aan. Ze kon wel janken, zo vernederd voelde ze zich.
“Kom je nog of heb je je bedacht? Ik kan nog wel wachten hoor, ik heb het afgelopen half jaar ruim de tijd gehad om te bedenken wat ik met je zou doen. Een dagje langer maakt ook niet meer uit.”
Maartje slikte en stapte de drempel over.
“Dat dacht ik al”
Quinton sloot de deur en liep naar een lederen fauteuil midden in de kamer. Hij wenkte Maartje naar zich toe. Langzaam liep ze richting hem en hij gebaarde haar een halve meter voor zich te stoppen.
“benen wijdt” commandeerde hij en Maartje gehoorzaamde direct.
Quinton begon haar kutje te inspecteren en Maartje werd rooier en rooier van de schaamte. Plots trok hij haar over zijn knie en gaf drie harde petsen. Verschrikt schoot Maartje overeind maar werd ruw weer op haar plek geduwd, opgevolgd met nog een serie van tien klappen.
“Lig-PETS-en PETS blij-PETS-ven!” PETS, PETS, PETS, PETS, PETS, PETS! “Ik ga jou wat manieren bijbrengen!”
Quinton pakte een zware tawse van het bijzettafeltje en rustte hem op Maartjes billen.
“Na vanavond weet je wel hoe je mensen moet behandelen, dat verzeker ik je!”