Toen ik 17 jaar oud was, had ik mijn eerste echte vriendinnetje. Zwaar verliefd was ik op haar. Ook toen had ik al een voorliefde voor spanking, maar dat was (natuurlijk) geheim. Op haar kamer vreeen we, waarbij op een gegeven moment ik haar billen onder haar broek mocht voelen - en zij bij mij. Dat was bij mij vanzelfsprekend heel lekker maar duidelijk ook voor haar heel opwindend. Luisterend naar The Kiss van The Cure (weet ik nog) genoten we al zoenend van het gevoel van een hand op je billen.
Nu wilde ze op een keer even iets pakken. Daarvoor boog ze zich over mijn knie. Meteen ging mijn hand naar haar billen, waarop ze zei: krijg ik nu billekoek? Dat zei ze echt, maar ik was te flabbergasted en zei iets in de sfeer van dat ze daar veel te lief voor was. Ik had op zijn minst moeten zeggen dat ze inderdaad over de knie lag en dat betekent maar 1 ding: billen ontbloten voor gezonde billekoek! Misschien was ze me wel aan het uitproberen... daarna vreeen we weer verder, waarbij mijn hand onder haar billen lag en zij bij mij, toen ik tot overmaat van ramp nog zei: dit is veel beter dan billekoek. Hoe stom kon ik zijn?
Na een tijdje ging het helaas uit. Daar was ik goed kapot van. We zijn nooit verder gekomen dan dit. Ik heb zelfs haar blote billen nooit gezien (alleen gevoeld dus), laat staan haar een flink pak op haar billen gegeven. Toen ik haar nog zag heb ik wel eens getwijfeld het haar te vragen, maar ook dat is er nooit van gekomen. Wat een gemiste kans...