Roel en Inge. Tekeningetjes en verhaaltje

Een tekening met een verhaal dat is gebaseerd op een waar gebeurde geschiedenis. In 1959. In Doorwerth bij het Golfslagbad “De Branding” . W. kent het zwembad wellicht wel.



Als joch van 14 hing ik dikwijls bij de kanovijver rond. Onderdeel van het zwembad, meer in het bos gelegen en nogal besloten. Inge en Rietje, meisjes uit Oosterbeek, die ik kende, lagen er ook vaak op hun badlakens te zonnen. Ik installeerde me dan zo, dat ik het volle zicht had op Inge d’r fraaie billen. Ze was klein van postuur, een beetje mollig en had een paar verrukkelijk ronde billen. Haar vriendin Rietje was lang en slank. Beide meisjes waren zestien.
Op een dag was ik er samen met mijn vriend Roel. Hij plofte meteen naast de meisjes neer. Inge, die met van die grote lange dennen-naalden aan het spelen was, begon daarmee in Roel z’n zij te prikken. Hij protesteerde en toen ze niet ophield dreigde hij haar: ‘Als je nu niet ophoudt, geef ik je op je bíllen..!’ Ze was duidelijk niet onder de indruk en ging door. Roel kwam overeid, zette zijn hand in de holte van haar rug en gaf haar een korte serie stevige klappen..!
Ik kon zien dat zij de opwinding die dat bij Roel veroorzaakte kon zien en daar ook nadrukkelijk naar keek. Roel ging weer liggen en na een tijdje begon ze hem weer te prikken. Hij gromde en dreigde opnieuw en na een paar minuten knielde hij naast haar, trok hij de elastische stof van haar lycra badpakje strak en kletste hij haar stevig op haar grotendeels blote billen..! Tot mijn verbazing liet het zonder meer gebeuren.
Een kwartiertje later zag ik - ze zat nu rechtop - hoe ze twee dennen-naalden pakte en daarmee Roel over zijn hele lijf begon te prikken..! Ook door zijn zwembroekje heen.. Hij sprong op, maar zij was vlugger en rende weg. Onze ogen volgden hen terwijl ze om de kano vijver renden. Weer terug op onze plek liet ze zich door hem vangen. Roel pakte een stalen terras stoeltje dat daar zonder reden stond, maar nu goed van pas kwam en legde haar over de knie. ‘Jij leert ook nooit! Ik zal jou eens een góed pak voor je bíllen geven..!’ Met grote ogen keek ik toe hoe hij haar badpakje zo strak trok dat het vrijwel volledig tussen haar mollige billen verdween. Haar billen waren werkelijk schitterend.! Zeker in de houding die ze nu had, zo bij Roel over de knie..! Het verbaasde me nog meer dat hij haar daadwerkelijk flink op haar blóte billen sloeg… Minutenlang. Ik keek rond en zag verschillende mensen toekijken. Maar Roel trok zich daar niets van aan en gaf Inge een echt stevig pak op haar billen. Haar billen waren vuurrood toen hij haar op liet staan. Ik zag dat er tranen uit haar ogen drupten. Ze greep haar badlaken en haar tas en verdween naar de kleedhokjes. Rietje liep meteen mee; op strategische wijze pal achter haar vriendin, opdat haar rode billen geen reacties van toeschouwers zouden opwekken.
Ik was zo vol van wat ik had aanschouwd, dat ik er ook achteraan liep, zij het op enige afstand. Maar ik zag geen van beiden meer. Ik liep terug en ook Roel was verdwenen.

Een paar dagen later lag alleen Rietje weer op dat plekje. Ik ging naast haar liggen en zei: ‘Zo, dat was een strenge oefening tussen Roel en Inge!’ Ze keek me aan, één oog dichtgeknepen tegen de zon en antwoordde: ‘Oh, ze wil niets liever!’ Ik kon mijn oren niet geloven en vroeg: ‘Hoe bedoel je..?’ ‘Nou precies zoals ik zeg. Inge krijgt graag klappen op haar billen..’ Ze las het ongeloof in mijn ogen en vervolgde: ‘Inge ouders geloven niet in lijfstraf, maar Inge wil heel graag over de knie gestraft worden.’ Ze liet de woorden even bij me inzinken en vervolgde: ‘Zeker eens per week geeft ze me een reden haar stevig op haar billen te slaan en ook met Roel, een neefje van haar, speelt ze al heel lang ondeugende spelletjes..’ ‘Ik wist niet dat Roel een neefje van haar is,’ zei ik. ‘Maar nu begrijp ik waarom hij zo vrij was. Ik snapte niet dat hij haar zo in het publiek over de knie durfde te leggen..’
‘Het windt Inge op als ze klappen op haar billen krijgt, vooral als het van een jongen is. Al van kinds af aan daagt ze ons uit. Mij als buurmeisje en beste vriendin en Roel als haar neefje.”
Ineens was alles duidelijk voor me. Ik kende Anneke nog niet en had er als veertienjarige geen idee van dat zoiets kon bestaan..! Dat er meisjes waren die echt stevig op hun billen wilde hebben… Dat zou ik later zelf pas uitvinden…
Geen fantasie. Dit is echt gebeurd en de tekeningetjes geven tamelijk goed aan hoe het verliep.
Zou het leuk vinden van jullie te horen wat je ervan vindt.
Funbun

funbun schreef:

Een tekening met een verhaal dat is gebaseerd op een waar gebeurde geschiedenis. In 1959. In Doorwerth bij het Golfslagbad “De Branding” . W. kent het zwembad wellicht wel.

Schitterende tekening en een prachtig verhaal!
Ja, die jaren vijftig, dat had eigenlijk best wel wat.

En W, wat kun jij zoal over dat zwembad vertellen
Jij bent van een generatie later dan Funbun, dus vertel hoe het er aldaar wat billenkoek betreft in "jouw tijd" aan toe ging.

Wij hangen aan jouw lippen.

bestaat dat bad nog steeds? ik wist niet eens dat ze een zwembad hadden daar.

yun schreef:

bestaat dat bad nog steeds? ik wist niet eens dat ze een zwembad hadden daar.

En jij bent denk ik van nog een generatie later dan die van W.
Wellicht is het zwembad al in de jaren zestig gesloopt.

OH en leuk verhaaltje funbun. Ik moet iemand eens vragen of er nog steeds zwembaden of misschien wel een meertje in de bossen is daar, misschien wil hij wel samen even wandelen

Maar dan moet je dus uit die buurt komen en W ook...wow misschien toch wel naar drenthe verhuizen er zijn zoveel dominante mannen daar hihi

Het heeft echt bestaan dat golfslagbad. Later is het verbouwd tot een hotel dat formeel Golden Tulip Hotel De Branding heet. Uitgelezen plek voor een korte hotelvakantie met een vriendin, die af en toe een pak voor haar billen nodig heeft. Want de kanovijver is er niet meer, maar die stille plekjes in dat bos WEL....
Het hoofdzwembad is nu een grote vijver geworden. In het midden zie je de spuit van de fontein. Zie de foto hieronder waarop de vijver bevroren is.
Daarnaast zie je de vijver in de zomer. Achter de tennisbaan. Als ik goed geinformeerd ben is het oude golfslagbad omgebouwd tot "binnen bad" en de laatste foto is van het buitenbad. Heerlijke plek.



Nu een luxe hotel met 119 kamers, toen een waar paradijsje voor een jongeman met grote belangstelling voor vrouwenbillen. In de badpakjes van toen waren die altijd heel zichtbaar, onder de rekbare en dunne lycra stof...

Ik woonde in Wolfheze heel dicht bij dat zwembad in Doorwerth. Jongens uit Oosterbeek hadden een gat in het hek gemaakt (aan de boskant bij de kano vijver) en daar kropen we dan door naar binnen. Dat werd een "Kruipabonnement" genoemd. Beduidend goedkoper dan een seizoensabonnement... :-)

Ik kan nu ook wel opbiechten dat diezelfde Inge mij ook meerdere malen plaagde met dennen-naalden. Maar - ondanks dat ze haar billen prominent omhoog stak - durfde ik haar nooit - zoals mijn vriend Roel - op haar billen te slaan.
Na de ervaring met Roel probeerde ze het nog een keer met mij, maar ik was (nog) te geremd en verder dan een paar lichte tikken kwam het niet. Waarop ze min of meer gepikeerd het terrein verliet... (Zucht...) Eerlijkheid gebied me te zeggen dat het die dag ook beduidend drukker was. Gemiste kans... Grrrrr...

Ik vond het een mooi verhaal, je hebt een beeldende en fraaie schrijfstijl. Schitterende tekeningen.
Had de badmeester iets in de gaten en wat vond hij ervan?
Rein

yun schreef:

OH en leuk verhaaltje funbun. Ik moet iemand eens vragen of er nog steeds zwembaden of misschien wel een meertje in de bossen is daar, misschien wil hij wel samen even wandelen

Maar dan moet je dus uit die buurt komen en W ook...wow misschien toch wel naar drenthe verhuizen er zijn zoveel dominante mannen daar hihi

Naar Drente verhuizen? Maar daar ligt Doorwerth toch niet?
Doorwerth is toch gemeente Renkum en dat ligt toch in de buurt van Arnhem in de provincie Gelderland?

Even niet opgelet tijdens de topografie les?

Hi Yun,

Doorwerth is inderdaad op ca. 10 kilometer van Arnhem gelegen. Fraai in de bossen. Als ik niet in Nieuw Zeeland woonde, zou ik je uitnodigen voor een glas champagne in het hotel en je de verschillende plekjes in de tuin laten zien... En als dat stalen stoeltje er nog stond...

Hi Rein,

De paar badmeesters die er werkten waren vrijwel altijd bij het golfslagbad. De kanovijver was ca. 50 cm diep en er zwom zelden of nooit iemand in. Veel bladeren en dennen-naalden dreven erin wat het een soms wat viezige aanblk gaf. Het water was overigens altijd schoon, maar het zag er zwart uit...
Dus geen badmeesters die 'getuige' waren. Wel verschillende andere mensen. Als je er op terugkijkt zouden we zoiets nu niet meer kunnen doen. Het taboe dat op spanking ligt is te groot geworden. In de 50 - 70-er jaren was een pak voor de billen echter zo gewoon, dat er nauwelijks iemand van opkeek. Ik denk dat de toeschouwers meer het tafereel op zich in zich opzogen; een mooi jong meisje met een paar ronde billen over de knie; billen waar stevig op gekletst wordt...
Uit verschillende onderzoeken naar sexualiteit blijkt overigens dat er van billen nog steeds een bepaalde aantrekking uitgaat die bij een ander de neiging ontwikkelt er een klap op te geven. 'Als het kontje gespannen staat, ben je gek als je er niet op slaat.' Ook nog in 2010.

Dank voor je complimenten over mijn tekeningetjes en de schrijfstijl. Het is altijd fijn te horen wanneer mensen ervan genieten. :-)

Hi DSD,

Je hebt gelijk Doorwerth in onderdeel van de gemeente Renkum en het hotel staat er nog steeds. Naar ik begreep een favoriete plek voor mensen die van bossen en wandelen houden. Ik heb 31 jaar in Wolfheze gewoond en ken de bossen van de Zuid-Veluwe nog steeds heel goed. Heb er veel rond gezworven. Zeker ook in de tijd met Anneke. Nog steeds zijn er heel veel stille 'prive' plekjes die zich uitstekend lenen voor speelse kletspartijtjes op de billen van 'ondeugende' meisjes...
In het bezoeken van bossen is overigens nog steeds weinig veranderd. Een vriend van mij - die boswachter is - vertelde dat de meeste mensen weinig verder het bos ingaan dan 50 meter. Bij goed aangegeven wandelpaden gaan er veel verder, maar die blijven dan keurig op die paden, in de angst de weg kwijt te raken. Slechts enkelen durven van de paden af te dwalen. En alleen diegenen vinden die heerlijke plekjes waar je ongestoord met elkaar kunt spelen...

Ach drenthe, gelderland voor mij 1 pot nat :-P randstad meisje he
ik weet heel goed waar doorwerth ligt hoor, ken de weg op mn duimpje :-P Mooie bossen mmmmmm

Ondanks dat er geen klappen op haar billen vielen (van mijn hand) is er toch nog een vervolg op het verhaaltje van Roel en Inge. Dit keer echter meer over Rietje en Inge. Beide meisjes woonden in Oosterbeek, Inge's vader had daar een kapsalon met een vrij diepe achtertuin. Die tuin grensde aan de achterkant aan de tuin van Rietje's vader, een welgestelde aannemer.
Na mijn ervaringen bij de kano vijver liet ik mijn kapper in Wolfheze in de steek en ging ik - als het nodig was - na schooltijd naar de salon van Inge's vader. Hij knipte zowel dames als heren en Inge deed alleen dames. Dat kwam des te beter uit want als ik bij papa in de stoel zat kon ik mijn aandacht volledig richten op de werkelijk prachtige billen van zijn dochter, die zich overigens heel bewust was van de grote aantrekking die haar fraaie rondingen hadden..
Ze leken op de billen van dit meisje:



De zaak ging om half zes dicht en vaak liep ik door de tuinen naar Rietje, die mijn aanwezigheid wel accepteerde. Ik was nieuwsgierig en zij praatte graag. Op haar typische open manier. Natuurlijk bleef ik de conversatie in de richting van Inge's billenkoek draaien en zij was daar - zeker voor die tijd - verrassend open over:
'Het gebeurde al toen we nog kleine meisjes waren, een jaar of zes / zeven. Dan speelden we doktertje of schooltje en stuurde Inge altijd al aan op billenkoek. En dat is nooit meer weggegaan. We zijn altijd dikke vriendinnen gebleven en naarmate Inge zich ontwikkelde, nam ook haar passie voor klappen op haar billen toe. En als beste vriendin groeide ik als het ware met haar mee. Ik merkte dat ze vaak naar een echt stevig pak voor haar blote billen verlangde en dan manouvreerde ze zich altijd in en situatie die daar op uitdraaide... Ik vond - en vind - het nu heerlijk haar op die verrukkelijke, malse billen van haar te slaan..! Soms krijgt ze zelfs een orgasme, terwijl ik haar op haar billen sla...'

Ik luisterde zoals alleen een nieuwsgierige jongeman van net vijftien dat kan doen en bleef haar vragen stellen. 'Leg je haar altijd over de knie?' Rietje knikte en vertelde me dat ze dat het fijnste vond. 'Dan ligt ze over mijn schoot en maak ik haar billen bloot. Ik berisp haar op strenge toon, onderwijl haar zachte billen wrijvend en zeg dan altijd iets van: "En daarom krijg je nu een flink pak voor je billen! Op je blote billen..!!" Dan kan ik aan haar zien dat ze het reuze spannend vindt. Ze knijpt haar billen stijf tegen elkaar in afwachting van de eerste klappen. Die zijn altijd hard. Ik vind het heerlijk de afdrukken van mijn hand op haar blanke billen te zien en sla meestal een keer of zes op elke bil. Op precies hetzelfe plekje, zodat er een fraaie rode afdruk op komt..."
Aan mijn ogen kon ze aflezen dat haar verhaal me geweldig opwond.
'En sla je haar wel eens met een haarborstel of een lineaal of zoiets..?' Met duidelijke afkeuring in haar ogen zei ze: 'Op een paar billen zoals die van Inge..!? NOOIT..!!!'

Stilletjes hoopte ik dat ik haar zover zou kunnen krijgen dat ze Inge in mijn bijzijn een pak voor haar billen gaf, maar dat gebeurde niet. Zelfs niet toen ik er direct om vroeg. 'Nee, dat zien we allebei als een prive aangelegenheid. Een pak voor je billen is iets heel intiems en daar hebben we geen pottenkijkers bij nodig...' 'Maar Roel dan,' probeerde ik nog. 'Bij Roel is het iets anders. Hij is een neefje van haar en dus familie. maar hij mag er ook niet bij zijn. Hij ziet haar billen trouwens vaak genoeg. Ze voelt liever een mannenhand op haar billen dan die van een vrouw.'

De enige keer dat Inge in mijn bijzijn een paar stevige tikken op haar billen kreeg was onverwacht. Inge had een paar hotpants gekocht en liet die in de tuin aan Rietje zien. Goh..! Dat broekie accentueert je billen zeg..!!' riep ze enthousiast uit. Tsjonge. wat zien die er fraai uit..!' Ze pakte Inge beet, trok haar op de tuinbank over de knie en kon het niet laten haar een korte serie stevige tikken te geven. Daarna excuseerden ze zich en vertrokken ze naar Rietje's kamer. Ik weet zeker dat ze daar een goed pak op haar billen kreeg, maar zonder mijn getuigenis...

De gesprekken met Rietje leerden me veel en toen ik ruim een half jaar later verliefd werd op Anneke had ik er enorm profijt van..!

Hoi funbun,

Ik ben hier nog maar kort en nu zo links en rechts de zaken aan het lezen en bekijken. Jouw tekeningen en verhaaltjes spreken mij echt aan. Prima gedaan....

Groet, Peter

Ik vind het een prachtig verhaal! Complimenten! Ook de tekeningen zijn erg levendig en realistisch.

Het zou mij, toen ik veertien was, ook hogelijk hebben verbaasd dat een meisje het zo prettig zou vinden dat ze op haar billen krijgt. Misschien wel vooral omdat het spanken mij toen al fascineerde (maar ik deed het natuurlijk niet), en ik me alleen daarom al niet zou kunnen voorstellen dat een meisje die billenkoek met genoegen zou kunnen ondergaan. En dat gegeven heb je met de verbazing van die jongen heel mooi verwoord.

Aliusetidem

Het is inderdaad een prachtig verhaal en Funbun maakt mooie tekeningen.
Deze kwam ik ook nog op internet tegen.

Klaproos mag dan wel zijn een : 'Forum voor liefhebbers van M/f spanking en alles wat daarmee wel en niet te maken heeft.' maar mooie meisjes die elkaar op de (blote) billen slaan (F/f dus) vind ik ook wel leuk.

Uit wat berichten op dit forum leid ik overigens af dat er binnen Klaproos ook (duchtig) F/f wordt gespanked.

Een aantal jaar geleden had ik een periode dat ik heel veel spanking verhalen las en deze is mij altijd bijgebleven. Blijkbaar had ik hem vaak gelezen want ik herkende elk detail.
Een prachtige jeugdherinneringen die gekoesterd moet worden!