Vernedering

Naar aanleiding van het citaat dat loving discipline elders postte:

lovingdiscipline schreef:

Funbun, wat verwoord je je gevoelens goed! Het gedeelte dat je noemde over dat spanking een Act of Love is kan ik me helemaal in vinden. Ik moest dan ook aan de volgende quote denken die ik zelf erg mooi vind:

"A spanking is not meant to diminish. It is meant to nourish. The unspoken message conveyed to anyone over my knee, is, 'I care about you. I am not indifferent to your need, your guilt, your loneliness. I will not walk away. You will not be passed over or ignored. I see you, and I care enough to discipline you.'

dit topic.

Ik weet dat er hier mensen zijn die de vernedering, de schaamte, juist een heel aantrekkelijk en onontbeerlijk onderdeel van spanking vinden. Maar, om voor mijzelf te spreken, ik heb het ontvangen van een pak slaag nooit echt als vernederend ervaren. Ik kan me wel klein voelen en onderdanig, maar vernederd niet. En ik schaam me ook niet. Ik voel me inderdaad juist verzorgd, veilig.

Ik ben wel benieuwd hoe dat voor anderen is - zowel voor Dominanten als voor subs. Is vernedering voor jou belangrijk? Voel jij je vernederd als je geslagen wordt of heb je het gevoel dat je haar vernedert als je haar slaat?

Ik voel me nooit vernederd en schaam me ook niet omdat ik over de knie lig (of over een tafel) en een spanking ontvang.
Ik schaam me soms wel om iets 'verkeerds' wat ik heb gedaan en als dat op zo'n moment wordt aangekaart dan kan ik me daar wel heel erg over schamen.
Het feit dat ik me alleen laat spanken door iemand die ik vertrouw en vriendschap voor koester zal daar ook wel een reden voor zijn.
Met K was ik getrouwd en niets van elkaar was ons vreemd, dus vernedering of schaamte speelde bij mij totaal geen rol. Met Victor is het anders natuurlijk. Met hem heb ik geen relatie, maar hij is me als vriend dan wel weer heel dierbaar, bij hem voel ik me ook nooit vernederd.
Eigenlijk voel ik me eerder speciaal, hij geeft op zo'n moment het gevoel dat ik er als persoon toe doe en belangrijk ben, misschien juist omdat ik het nodig heb om regelmatig klappen te krijgen.
Na al die jaren is dat voor mij nog steeds heel bijzonder!!

Mijn idee over een pak slaag is dat het me een manier lijkt van op mn plek gezet te worden. Hij laat zijn kracht zien, neemt de de leiding, trekt een grens. Hij slaat haar op haar blote billen terwijl zij letterlijk kleiner/lager word gemaakt dan hem op dat moment. In dat aspect zou ik zeg dat vernedering een rol speelt, maar wat de quote die ik plaatste vooral zo mooi weergeeft is dat het vanuit liefde gedaan wordt, omdat hij wéét dat zij het nodig heeft (ookal is ze het er op dat moment misschien niet zo mee eens...). Hij slaat haar in mijn beleving niet omdat hij het fijn vind haar pijn te doen, maar omdat zij aandacht nodig heeft, zich schaamt voor haar gedrag of misschien wel puur omdat het ze dichter bij elkaar brengt.

Mmm ik heb geen idee of dit een beetje te volgen is of dat dit in de praktijk werkt, maar ik vind dit het beeld van spanking wat me erg raakt. Wie weet ben ik gewoon te romantisch

Ik herken me erg in dat idee en ik denk dat dat ook echt kan zijn hoe het werkt. Al ben ik intussen realistisch genoeg om te weten dat Hij het nooit volledig uit altruïstische motieven doet... en dat Hij het ook best fijn vindt om haar pijn te doen... Dat was in elk geval zo bij alle Dominanten waar ik mee te maken heb gehad. Maar dat hoort er ook bij en doet voor mij niets af aan de beleving.

Ik vind het wel wat hebben als hij terwijl hij me een grondige welverdiende spanking geeft vertelt dat hij het erg leuk vind om het te doen en me er dan ook nog eens fijntjes aan herinnert dat ik me dus beter maar aan de gemaakte afspraken kan houden.
Op de een of andere manier triggert het feit dat hij het leuk vindt om te straffen me behoorlijk.

Misschien kwam het verkeerd over, maar ik bedoel niet dat hij het niet fijn zou vinden om haar te slaan. Ik zou het vreselijk vinden om bij iemand over de knie te gaan waarvan ik weet dat hij geen enkel plezier haalt uit de spanking. Dan lijkt het me een nogal eenzijdig gebeuren en dat trekt me niet zo. Ik bedoel dat hij haar niet alleen slaat om het slaan. Er zit een motivatie achter, een reden die ook duidelijk wordt gemaakt.

dawn schreef:

Ik weet dat er hier mensen zijn die de vernedering, de schaamte, juist een heel aantrekkelijk en onontbeerlijk onderdeel van spanking vinden.
Ik ben wel benieuwd hoe dat voor anderen is - zowel voor Dominanten als voor subs. Is vernedering voor jou belangrijk? Voel jij je vernederd als je geslagen wordt of heb je het gevoel dat je haar vernedert als je haar slaat?

Voor mij geldt bij spanking de vernedering niet als doel op zich.
Het is natuurlijk leuk, om iemands onderbroek langzaam uit te trekken; het is aardig, dat iemand zich schaamt in haar blote achterwerk te liggen en om gezucht en gesteun te horen uitkreten bij de klappen; maar dat is hooguit een leuk neveneffect.

Ik denk dat de meeste spankers het wel aangenaam vinden om klappen uit te delen; ze doen het niet tegen hun zin. Daarnaast zullen nog een ander doel hebben, nl de sub te plezieren of haar belang te dienen; in welk opzicht dat is, dat kan variëren: bij begeleiding zal dat anders zijn dan bij een erotische of een ontspannende spanking. Het bekende refrein: beider wensen liggen op tafel.

Groet van Rein

Ik zie dat ik hier nog niet op heb gereageerd. Goh.

"Vernedering" is voor mij het verkeerde woord, maar als ze zich schaamt, in de zin dat ze het onplezierig vind dat ze zich niet kan beschermen, qua blootheid dan hè?, dan vind ik dat wel heel spannend.

Het gaat me erom dat het iets met haar doet, denk ik.

Ik vrees dat ik me niet snel vernederd voel, tenminste niet in spanking opzicht. Wat me wel een hoogst ongemakkelijk gevoel gaf is met rode billen strijken met een Dom met borsteltje in de hand op een stoel achter je Helaas moet ik opbiechten dat ik het ook wel weer errug spannend vond

Dat is geen vernedering. Tenminste niet als je je niet voor je blote rode billen schaamt op dat moment. En ik denk dat het niet dat was wat je wat deed, maar het idee dat er ieder moment weer wat zou kunnen gebeuren. Dat heet geen vernedering, dat heet blijde verwachting.

Je hebt gelijk W, echte vernedering was het niet, misschien valt het nog wel onder gehoorzaamheid daar ik er niet echt zin in had en t toch maar deed. En 'blijde verwachting' daar versta ik toch eigenlijk iets anders onder

Nou, je verwachtte beslist wat, en je werd er best blij van zei je zelf ("errug spannend"), dus zo slecht lijkt me die term ook niet!

Maar W toch, wel goed lezen hoor. Ik zei dat het spannend was, niet dat ik er blij van werd

Is dat niet hetzelfde dan?

Niet perse. Zo vind ik het bijv. ook spannend om een presentatie op mijn werk te geven, maar leuk vind ik het niet.

Ikzelf vind presentaties geven altijd wel leuk...

Maar ik dacht dat subjes door hun adrenaline-verslaving spanning altijd leuk vonden. Hm! Weer wat geleerd.

Ach ik zal wel de uitzondering op de regel zijn en alleen een endorfine verslaving hebben

Ik weet niet of je daar wel de enige in bent... En bovendien: je hebt spanning en spanning...

Ja, ik vroeg me vroeger ook vaak af of subjes-die-iets-met-pijn hebben een tandartsbezoek ook triggerend vinden. Maar niet blijkbaar.

Zelf vind ik pijn vrij interessant, en daardoor de tandarts dus wél boeiend. "Ah, dus zó voelt heftige pijn, goh."

Nou, ik mag graag een flink pak slaag incasseren, maar voor de tandarts ben ik zo ontzien dat ik zoveel mogelijk vermijd om er heen te gaan, zelfs als dat eigenlijk wel verstandiger zou zijn in bijvoorbeeld medisch opzicht.

Ik zie ineens dat ik nog niet op dit topic gereageerd heb. Schande!

Vernedering is voor mij toch wel een groot onderdeel van de straf. Ik vind het echt verschrikkelijk om daar zo te liggen, bloot, een soort van weerloos en vooral: geen controle meer hebben over de situatie. Ik zal me daar ook altijd tegen verzetten, hoewel ik me er eigenlijk aan over wil geven. Daarom heb ik ook des te meer respect voor diegene die me zover krijgt dat ik me overgeef aan de straf. Ik word ook heel erg getriggerd door opmerkingen die dit gevoel benadrukken.
Hierdoor kan ik op de een of andere manier een caning terwijl ik over een tafel sta gebogen vaak beter hebben als met de hand krijgen terwijl ik over de knie lig. Als ik over een tafel gebogen sta en er dus een zekere vorm van fysieke afstand is tussen mij en de dominant heb ik een heleboel mogelijkheden om de controle te houden, zoals mijn handen ervoor doen, uit positie gaan, een stap opzij doen etc etc, zodat ik toch in zekere zin nog bepaal wanneer de klappen aankomen. Truuks waar ik ook een beroep al zal blijven doen tot ik niet meer anders kan.
Over de knie liggen, in mijn blote billen, met mijn handen uit de weg gehouden en ondertussen horen dat ik als een klein meisje straf krijg omdat ik dit verdien is voor mij ook de grootst mogelijke straf. Het over de knie liggen an sich voegt voor mij al een hele dimensie aan de intensiteit van de straf toe.
Het is voor mij ook altijd een gevecht tussen het deel van mij dat zich wil blijven verzetten en het deel van mij dat zich graag wil onderwerpen aan de straf.

Grtz

isis

isis schreef:

Ik zie ineens dat ik nog niet op dit topic gereageerd heb. Schande!

Nou inderdaad zeg, ga je schamen!

Ik zal zelf ook eens nadenken over hoe dat voor mij is, interessant topic!

Bij vernedering denk ik aan disrespectvol en neerbuigend gedrag van de Dominant richting zijn sub. Maar zolang er sprake is van wederzijdse behoeftebevrediging lijkt me dat er hooguit sprake kan zijn van schaamtegevoelens.

en die schaamtegevoelens daar grossier ik als het er op aan komt momenteel nog in..