Wekelijkse Column

Omdat hier de laatste tijd zo weinig gebeurt en ik als mede eigenaar van dit forum me verplicht voel daar wat aan te doen, heb ik me voorgenomen om een wekelijkse column te schrijven.
Nou is mijn leven op het moment een beetje saai, dus ik kan jullie niet garanderen dat het altijd even interessant is. Maar ik ga mijn best doen!!

Op mijn werk zijn we in het bezit van een bescheiden bibliotheek, zo af en toe wil ik daar nog wel eens in snuffelen en zoals jullie wel snappen ben ik altijd op zoek naar verwijzingen, opmerkingen en teksten die iets te maken hebben met dat onderwerp waar we allemaal zo in geïnteresseerd zijn hier.

Pas geleden kwam ik een heel oud boek tegen dat van ellende bijna uit elkaar valt met de intrigerende titel: Het sexueele leven beheerscht door psychologie en religie geschreven door Dominee Leslie D Weatherhead.
Jullie begrijpen dat ik me met boek ergens in een stil hoekje heb verstopt voor de rest van de dag.
Dit in 1935 geschreven boek bleek voor die tijd nog best wel tolerant en modern.
In hoofdstuk VIII Het verkeerd behandelde sexueele leven vond ik eindelijk wat de dominee over onze 'hobby' dacht.
Hij bleek in het nurture/nature debat een aanhanger van de nurture gedachte, gedrag is aangeleerd en niet aangeboren. Volgens hem ontstaat sadisme of masochisme door het ervaren van of het kijken naar lijfstraffen in de kinderjaren. Zo zegt hij: "Van een paar dingen ben ik volkomen overtuigd door literatuur en door ervaring. Lichamelijke bestraffingen moeten steeds beschouwd worden als een laatste toevlucht bij het opvoeden van kinderen. Ze mogen nooit toegebracht worden door iemand van het andere geslacht, behalve bij kinderen onder de vijf jaar. Wordt het wel gedaan, dan is het niet alleen mogelijk dat een slapend sadisme, resp. masochisme, wordt opgewekt bij degene die de slagen toebrengt, maar ook bij degene die ze ondergaat. Ik kan geval na geval noemen van sadistische neigingen die opgewekt werden, doordat de persoon in kwestie getuige was van het lichamelijk bestraffen van een ander; neigingen die vaak leiden tot een afwijking die zich uitstrekt tot de volwassen leeftijd."

Grappig is dat hij daarna weer relativeert en de sadisten onder ons geruststellend toespreekt met de woorden: "Zij die sadistische neigingen vertoonen, moeten zich daarover niet verontrusten. De oude gewoonte van het onderwerpen, zoo nodig met geweld, van de gekozen levensgezellin, beïnvloedt thans nog ons gedrag. Het erotische plezier, afgeleid uit het pijn-doen aan anderen, is diep ingeworteld in het menschelijk hart, vooral in het mannelijk hart. De Russische bruid was gewoon om bij haar huwelijk haar heer een zweep aan te bieden, en men zei dat ze niet volkomen gelukkig was, voordat de zweep gebruikt was. Het is van belang om hen, die zich verontrusten, gerust te stellen door te zeggen, dat er een normaal kwantum aan sadistisch en masochistisch voelen bestaat, dat geen afwijking kan genoemd worden".

Interessant is dat er sinds 1935 niet zo heel erg veel is veranderd in de mening van veel psychologen over dit onderwerp.
Alleen is de aandacht (maar dat geldt voor de hele psychologie) weer wat meer aan het verschuiven naar de nature kant. Dat heeft dan wel weer de consequentie dat opvoeding niet zo'n belangrijke rol speelt als we dachten. Radicale nativisten (die zijn er de laatste tijd weer steeds meer) denken dat opvoeding maar weinig invloed heeft en dat talenten, intelligentie en ook seksuele voorkeuren gewoon zijn aangeboren. We kunnen er dus niets aan doen of veranderen zonder ons zelf geweld aan te doen.
In de klinische praktijk zie je echter vooral een sterk pragmatisme, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Dat moet ook wel want anders zouden al die klinische psychologen straks werkloos worden.

Hele interessante column, leentje! Ik kijk nu al uit naar volgende week...

Wat betreft het nature/nurture ding, Freud zat op dezelfde golflengte als meneer Weerhoofd. Die dacht ook dat het allemaal werd veroorzaakt doordat je een broertje or zusje ervan langs had zien krijgen. In combinatie natuurlijk met een Oedipus/Elektracomplex, want het was natuurlijk Freud.

Zelf denk ik dat het feit dat je iets met iets sadomasochistisch hebt "nature" is, maar dat de invulling in de vorm van dat je iets hebt met specifiek spanking, dat dat "nurture" is. Niet omdat je dat hebt meegemaakt noodzakelijk, maar omdat je dat in de cultuur om je heen bent tegengekomen.

Anders kan ik niet veklaren dat de fantasieën van mensen zo naadloos passen op wat er in hun directe omgeving gebruikelijk is (al is het maar in de verhalen). Dus in Amerika met de paddle, in Engeland met het rietje, bij ons met de mattenklopper, etc. etc.

Zeker een interessante column, leentje, ga zo door zou ik zeggen....
Zoals je al stelt ligt de waarheid, volgens mij, ergens in het midden. In de tijd van mijn jeugd zag je regelmatig (blote) billenkoek om je heen maar ik weet heel zeker dat een groot aantal mensen daar geen spanko door geworden is. Ik gelukkig wel.....