van een vriend

dit gedicht heeft een goede vriend van me geschreven, ik vind het ontzettend mooi:

Nimmer heb ik een traan gelaten
die overbodig liep

nooit heb ik een kind verraden
dat vreedzaam in mijn armen sliep

hoe kon ik zo onvermogend
het kind vergeten dat in mij was

elke morgen een nieuwe lente
de avond soms een galgenmaal
ga nu maar slapen
vredig dromen
elk leven spreekt haar eigen taal

wakend wil ik jouw beminnen
de zinnen zijn reeds opgezet
wetend wat nu te beginnen

zo is het goed
ik ga naar bed

prachtig..