Nieuwe poll: hoelang ben jij al spanko?

Zelf fantaseer ik al over billenkoek zo lang als ik me kan herinneren. Desondanks ben ik pas gaan praktiseren toen ik 37 was. En toch vind ik dat ik mijn hele leven al een spanko ben. Hoe is dat voor jullie?

Al sinds ik me kan herinneren. Ik weet dat ik als peuter/kleuter al fantasietjes had. Veel verder gaan mijn herinneringen niet, dus wie weet had ik het al sinds mijn geboorte. Misschien dacht ik toen ik ter wereld kam wel: oeh, leuke dokter, ik haal geen adem...

Ik heb de gevoelens wel onderdrukt, vooral in de puberteit, ik dacht dat ik de enige was die dit wilde en dat ik knettergek was. Toen kwam internet en kwam ik erachter dat er anderen waren die dit ook wilden. Op mijn 27e had ik genoeg moed verzameld om de eerste stap te zetten om mijn fantasie werkelijkheid te laten worden. En ik heb nog steeds geen spijt.

Ik vind ook dat ik een hele leven al spanko ben. De gevoelens waren er nl. altijd al, alleen ben ik nu iets met die gevoelens gaan doen.

Ik ben toch ook wel een beetje nieuwsgierig wie er dan pas op latere leeftijd spanko is geworden... want er zijn toch ook een paar andere stemmers...

Zou je als je stemt ook een toelichtinkje willen plaatsen?

Mijn spankinggevoelens kwamen omhoog in de puberteit. Als kind had ik altijd wel extra interesse in verhaaltjes waarin gespankt werd maar pas als puber werd ik echt spankingfan. Vanaf het moment dat ik ´sexueel ontluikte´ heb ik altijd over spanking gefantaseerd.

dawn schreef:

Ik ben toch ook wel een beetje nieuwsgierig wie er dan pas op latere leeftijd spanko is geworden... want er zijn toch ook een paar andere stemmers...

Zou je als je stemt ook een toelichtinkje willen plaatsen?

Vooruit Dawn, voor jou plaats ik een toelichting.
Ik weet niet meer of ik rond de 29 of de 30 was, toen mijn spanking gevoelens oprukten. Inmiddels ben ik een paar jaar verder.
groet
Rein

En waar kwam dat dan ineens vandaan, Rein? Had je er nooit eerder over gefantaseerd?

Hallo Dawn,
Had ik dat nog niet verteld?
Ik las ooit een artikel over "Castigatio" in de HP.
Daarna het boek van Nancy Friday, "Diepe gronden" en dan het verhaal over dat spaans riet, ergens bij pagina 100.
Deze beide riepen in mij iets wakker.
groet van een laatbloeier
Rein

Ik heb die fantasieën ook al zo lang ik me kan herinneren. Ik wilde altijd schooltje of vader en moedertje spelen en dan het stoute kindje zijn wat straf verdiende. Ik had als kindje zowel fantasieën over slaag als over vastbinden. Meestal kon ik vriendinnetjes en vriendjes niet over halen me vast te binden of te slaan, een enkele keer was iemand te vermurwen om een zacht tikje uit te delen. Vaak nam ik dus maar genoegen met in de hoek staan of strafregels schrijven

Vanaf een jaar of tien begon ik door te krijgen dat deze fantasieën misschien wat ongepast waren. Gelukkig had ik wel een vriendinnetje die het ook leuk vond te fantaseren over strenge meesters en juffen of onverbiddelijke politie agenten.

Dat is grappig: ik heb een oude Daphne-poll over hetzelfde onderwerp terug gevonden, toen met 42 antwoorden.

Het zat ergens in mijn document van 49 pagina's met statistieken over spanking.
Ben ik nu een statistiekenfetisjist?
Groet
Rein

Dat is een mooi topic voor het onderforum "wat is jouw fetisj", Rein.

Ik ben het al zeker van voor mijn tiende.
Probeerde met vriendjes altijd spelletjes te spelen waar ik werd vastgebonden en van de zweep zou krijgen.
Toen ik een keer een oudere jongen van rond de veertien, zo ver kreeg dat hij mijn rok optilde om op mijn kontje te slaan met een twijg, begon mijn vrendinnetje te dreigen, dat ze het tegen zijn moeder zou vertellen. ( Van je vrienjes moet je het hebben)
telkens ik van mijn pap op de billen kreeg, geraakte ik opgewonden, maar hij mocht niets merken.

celine schreef:

telkens ik van mijn pap op de billen kreeg, geraakte ik opgewonden, maar hij mocht niets merken.

Ah, daarin verschil je van de meeste andere dames hier, denk ik. Die moeten er niet aan denken spanking in verband met hun vader te brengen. Weet ik bijna zeker.

En, denk je tegenwoordig nog wel eens terug aan die vaderlijke billenkoek? En hoe ging dat eigenlijk? (Over knie of in ander houding, en met de hand of met iets anders?)

Mag ik daar hier wel over praten ?javascript:emoticonp('')

Het is een beetje op het randje. We willen het hier op het forum nadrukkelijk niet hebben over spanking met kinderen. Een jeugdherinnering kan wel, mits er maar niet uitspreekt dat je het slaan van kinderen goedkeurt. Dat doen we op dit forum niet. We zijn liefhebbers van 'Consensual spanking' tussen twee volwassen partners.

leentje schreef:

mits er maar niet uitspreekt dat je het slaan van kinderen goedkeurt.

Dat doe ik zeker niet. Slaan van kinderen is pure kindermishandeling. En als er blote billen in voorkomen zit het heel dicht tegen verkrachting aan, in mijn beleving.

W schreef:

En als er blote billen in voorkomen zit het heel dicht tegen verkrachting aan, in mijn beleving.

Bedoel je niet "aanranding"?
Voor "verkrachting" is namelijk penetratie nodig.

Daar doet natuurlijk niet aan af dat ook aanranding erg fout en erg strafbaar is.

Nou nou, mijn vader wordt hier al veroordeeld, nog voor ik één woord uitleg heb kunnen geven.

celine schreef:

Nou nou, mijn vader wordt hier al veroordeeld, nog voor ik één woord uitleg heb kunnen geven.

Ik veroordeel niemand. Integendeel.

Ik had het niet over jouw vader, maar over een naar mijn mening niet juist gehanteerde definitie.

Overigens kun je die uitleg natuurlijk altijd nog geven.

Dutch Spank Daddy schreef:

celine schreef:

Nou nou, mijn vader wordt hier al veroordeeld, nog voor ik één woord uitleg heb kunnen geven.

Ik veroordeel niemand. Integendeel.

Ik had het niet over jouw vader, maar over een naar mijn mening niet juist gehanteerde definitie.

Overigens kun je die uitleg natuurlijk altijd nog geven.

Ik heb het niet zozeer tegenover jou, maar wel de veroordelende woorden van W.
Mijn zin om meer uitleg te geven is dus ook zoek.

Ah, celine, zo bedoelde ik het niet.

Ik ben ook door mijn vader op mijn blote billen geslagen, en ik beschouw hem beslist niet als een verkrachter... Hij wist niet beter, denk ik. Het was ook een andere tijd, toen.

Maar, het is toch wel zo dat ik lijfstraffen dáár als een soort aanranding (inderdaad, DSD) zie, daar blijf ik bij. Er zijn mensen die vinden dat zoiets in beperkte mate moet kunnen, dat dat in bepaalde gevallen misschien zelfs wel goed is omdat dat de spanning van de situatie oplost (zeg maar), maar daar ben ik het dus niet meer eens.

Ik had in elk geval het gevoel dat mijn schuld was afgelost, en voelde er me goed bij .

Ik heb ingevuld "zolang als ik mij kan herinneren".

Ik ben het pas tegen het einde van mijn studententijd voor het eerst gaan toepassen met mijn toenmalige vriendinnetje.
Ik was toen 24 en zij 20.
Per toeval ontdekte ik tijdens het stoeien in bed dat zij het wel lekker vond en vervolgens is het veelvuldig toegepast.

Voor die tijd dacht ik dat het verkeerd was en je het zeker in de tijd van het opgekomen feminisme maar beter voor je kon houden.

Je moet die gevoelens toch al veel langer hebben gehad.
Ze komen niet zomaar op , op latere leeftijd.

celine schreef:

Je moet die gevoelens toch al veel langer hebben gehad.
Ze komen niet zomaar op , op latere leeftijd.

Doel je op mijn posting?

Ik had ingevuld "zolang als ik mij kan herinneren" en dat gaat echt heel erg ver terug.

Het toepassen er van vond inderdaad pas later plaats, namelijk toen ik (ongeveer) 24 was.
Maar om dat nu als "op latere leeftijd" aan te duiden.

Ik associeer "op latere leeftijd" op de een of andere manier altijd met iets bejaard.

Sorry, dan heb ik het verkeerd gelezen. '