Spanking en vrijheid

Vrijheid en spanking?
Deze maand heet de “maand van de filosofie”.
Ik heb het themanummer gekocht over vrijheid; daarin lezend doezel ik weg in een aangenaam gepeins.
http://www.filosofiemagazine.nl/00/fm/nl/126/artikel/26494/Maand_van_de_Filosofie_2010:_vrijheid!.html

Wat is vrijheid voor jullie?
Een forse portie non-conformisme kunnen uitleven?
Kunnen afwijken van het gewone en het gemiddelde?
Vele sexuele varianten accepteren of doen tolereren?
De vrijheid nemen tot tijdelijke vrijheidsontneming en machtsongelijkheid?
Of bedoelen we er meer of andere dingen mee?

Tip: 24 april dag van de filosofie in Tilburg.
Groet van Rein

Vrijheid betekent voor mij dat een ieder kan leven zoals hij wil, zolang hij daar geen anderen mee schaadt. Et voilà: meteen een beperking aan de vrijheid, maar volgens mij een noodzakelijke toevoeging.

Concreet wil dat zeggen, dat iedereen kan denken, voelen en zeggen wat hij wil, doen wat hij wil, zich kan ontplooien en zijn positie verbeteren en toegang heeft tot informatie.

Voor mijzelf betekent het bijvoorbeeld dat ik het beroep kan uitoefenen dat ik wil, dat ik geen religie hoef aan te hangen, dat ik mijn eigen mening kan vormen en uiten en dat ik kan doen wat mij goed dunkt. En ja, daar hoort ook bij, dat ik af en toe de macht over mezelf in handen van mijn geliefde kan leggen.

Ik ben er overigens van overtuigd dat "zolang het geen anderen schaadt" een actieve norm is. Je moet soms bewust dingen laten om een ander niet te kwetsen of belemmeren. VAls voorbeeld: volgens iemand als Hans Teeuwen ligt de grens van de vrijheid van meningsuiting bij geweld. Voor mij ligt die grens al iets eerder. Ik vind wel dat alles gezegd moet kunnen worden, maar ik vind dat je wel na moet denken over de manier waarop. Overtuigen heeft meer zin dan overschreeuwen.

Ik vind ook dat iedereen recht heeft op vrijheid en dat een maatschappij waarin iedereen zo vrij mogelijk kan zijn de beste is. Ieder voor zich is leuk, maar dat werkt niet. En om zo'n maatschappij te bereiken, moet iedereen bereid zijn iets van zijn eigen vrijheid in te leveren, ten bate van andermans vrijheid. Alleen dan zijn er kansen voor iedereen om te zijn of worden zoals hij wil.

Exact Dawn, het is zoals jij zegt.

Maar betekent vrijheid ook niet dat je de vrijheid hebt om je aan iemand te onderwerpen als je dat wilt, iemand waar je van houdt en die van jou houdt?

Deepdiver schreef:

Exact Dawn, het is zoals jij zegt.

Maar betekent vrijheid ook niet dat je de vrijheid hebt om je aan iemand te onderwerpen als je dat wilt, iemand waar je van houdt en die van jou houdt?

Jazeker! Dat had ik ook al gezegd, kijk maar:

dawn schreef:

En ja, daar hoort ook bij, dat ik af en toe de macht over mezelf in handen van mijn geliefde kan leggen.

Het is heerlijk dat je de vrijheid hebt om als je het beiden wilt een stukje van je vrijheid op te kunnen geven. Voor mij speelt dat op het moment niet zo, maar als ik iemand vind met wie ik mijn leven kan delen dan lijkt me dat een prachtig cadeau.

Had daarover heengelezen, Dawn. Sorry.

Maar yes, absolutely! Hoewel velen dat maar merkwaardig zullen vinden, maar dat maakt mij niet uit.

Ja wat is vrijheid, dawn heeft het al heel uitgebreid beschreven. Vrijheid voor mij is ook persoonlijke vrijheid. Vrijheid die ik mijzelf geef. Dat ik mijzelf durf te zijn en niet bang ben voor mijn eigen gevoelens. Mij niet schaam voor de dingen die ik voel. Mij niet laar tegenhouden in het sociale uit angst wat een ander er van zou kunnen gaan denken. Het is niet altijd een ander die je je vrijheid beperkt. Maar ook zo vaak je eigen ik.




groetjes spijtebijt

Dat is zeker waar, spijtebijt. Je kan jezelf enorm in de weg zitten, blokkeren, frustreren. Voor een deel doe je dat misschien inderdaad helemaal zelf. Maar ik denk toch dat dat gedeeltelijk ook wel komt door je sociale context en/of de in de maatschappij heersende moraal. We spiegelen ons nu eenmaal altijd ook aan anderen en andermans mores.