Behoefte

Gisteren had ik ONTZETTENDE behoefte... Maar er was eigenlijk geen aanleiding (tenslotte ben ik altijd zoet...) en er waren wat omstandigheden die een en ander wat ingewikkelder maken. Toch kan ik het dan niet laten te plagen en te neuzelen. Het bleef dus niet uit dat Alex op een gegeven moment begreep wat er aan de hand was en me heel vriendelijk een pak slaag aanbood. Hoewel ik niet letterlijk "ja graag" heb gezegd, geloof ik, heb ik met wat gepiep en gewriemel toch duidelijk gemaakt dat ik dt erg op prijs zou stellen. Dat is ongeveer hetzelfde als erom vragen, natuurlijk...

Maar zodra de klappen begonnen (en helemaal toen hij er een flinke spatel bij pakte) wilde ik er weer onderuit - want het deed zeer, hahaha. Mijn eerste neiging is dan om te gaan wurmen en wegdraaien, maar omdat het nu op mijn eigen verzoek was en hij me tegemoet kwam terwijl hij eigenlijk moe was en wilde slapen, heb ik mijn best gedaan zo stil en braaf mogelijk te blijven liggen. Billen netjes omhoog. Ik vond dat ik het niet kon maken me er tegen te verzetten.

Achteraf voelde ik me heerlijk rustig. En niets is zo lekker als slapen gaan met een paar fijne gloeiende billen.

Dikke knuffel, en heerlijk dat je dan zo lekker kan .

Ik ken trouwens heel goed dat gevoel dat je probeert heel stil te blijven liggen als je eigenlijk zelf om slaag vraagt. En ook de schok als je dan weer ontdekt dat het pijijiijijn doet. Waarom vergeten we dat toch elke keer weer.
Maar het gevoel erna maakt natuurlijk alles weer goed! Niks is zo rustgevend als klappen voor het slapen gaan.

En nu moet je natuurlijk weer een hele tijd wachten, want zo'n lief zoet meisje verdient natuurlijk haast nooit straf

Inderdaad. Als ik over een jaar weer eens aan de beurt ben, mag ik van geluk spreken.

Ik vind dat je netjes om een spanking moet vragen als je er aan toe bent maar er geen aanleiding voor is. Liever een zoet en lief meisje dat er af en toe om vraagt dan eentje die vervelend wordt omdat ze er niet om wil vragen. Overigens zorg ik daar wel voor want mijn ggs is heel wat aangenamer dan een stevige correctie...

ik vraag er ook nooit om, ik begin dan gewoon weer vervelend te doen

Wat is er mis met de goede oude 'maintenance spanking'?
Waarom daar geen afspraken over gemaakt?

ik zou het niet weten

Maintanance Spankings zijn een manier om er mee om te gaan. Maar is niet iets wat voor iedereen werkt.

En zelfs dan kan het zijn at je om wat voor reden dan ook toch ernstig behoefte hebt aan een pak slaag ondanks dat je er kort daarvoor een gehad hebt. Dus het blijft altijd een probleem

tja..... dan is stout zijn de enige optie he?
en da's natuurlijk best wel lastig als je eigenlijk van nature een lief meisje bent.
ik heb dat RL nog niet meegemaakt. Bedoel die combinatie.
Tot dusver waren mijn subjes bijna altijd wel erg stout de hele tijd. Dus gegarandeerd zere billen de klok rond, zeg maar.
Maar heb wel gesprekken gehad met subjes, die dat niet waren en eigenlijk heel 'pleasing' karakter hadden en dan lijkt het me echt wel lastig hoe daarmee om te gaan. Toch een of ander 'teken' afspreken mischien?

Ik ken het gevoel. Zelf ben ik van nature niet een bratter. Met mijn begeleider heb ik simpelweg een 2-wekelijks gesprek. Alhoewel de dagen van niks uitvoeren en uitstellen ver achter mij liggen (ik heb een verantwoordelijke baan en heb daardoor intrinsiek emotivatie om te studeren) verdien ik toch regelatig straf. We hebben namelijk de lat veel hoger gelegd. Ik word niet meer afgerekend op studie-uren, maar op harde deadlines. Ik word afgerekend op wekelijkse evaluaties van mijn werkweek, en ik word afgerekend op sporten.

Zelfs nu komt het wel eens voor dat ik een pak slaag krijg, puur omdat ik gestressed ben en het nodig heb, maar daar is hij dan ook weer heel streng in. Als ik niet op tijd meld dat ik gestressed ben en een pak slaag nodig heb word ik daar weer op afgerekend.

Al met al werkt dit erg goed. En ik hoef gelukkig nooit te gaan klieren om te krijgen waar ik behoefte aan heb.

annemiek schreef:

Als ik niet op tijd meld dat ik gestressed ben en een pak slaag nodig heb word ik daar weer op afgerekend.

Oh, dat is een goed idee!

En, hoe vaak is dat al voorgekomen? En, hoe was het om juist daarvoor slaag te krijgen? Werkte het ondanks dat toch nog stressverlagend?

Zoals met de meeste nieuwe regels kwam het in het begin veel voor dat ik daarvoor straf kreeg. Maar zoals met de meeste regels leer ik het wel, en geef ik het nu verdorie snel aan, want straf is altijd vele malen onaangenamer dan stressreductie.

En ja, afgerekend worden op niet melden dat ik stressreductie nodig heb werkt erg stressreducerend.

Een extra voordeel:
Als ik straf krijg omdat ik niet aangeef wat ik nodig heb voel ik veel vrijheid en veiligheid. Ik moet. In mijn hoofd vertaalt zich dat in: Ik mag.

Pfff... na een hele periode waarin de behoefte vrijwel nihil was, heb ik nu het spankvirus weer helemaal te pakken!
Ik kan dan ook met gepaste trots en tevredenheid melden, dat ik hier op de bank zit met de restanten van gisteravond...: beurse en schrijnende billen. Nou ja, niet alles is van gisteravond, het is gedurende de afgelopen week opgebouwd. Na een hele tijd niks vond ik in het begin alles hard, maar nu ben ik weer waar ik mezelf herken... het punt waarop een echt flink pak slaag (vooral achteraf) veel voldoening schenkt. Ik heb ook ineens helemaal niet meer zo'n spijt van de artikelen die we tijdens ons weekendje Antwerpen hebben aangeschaft. Wel op het moment dat ze neerkomen, hoor. Maar achteraf niet meer!

Vreemd is het toch, hoe bepaalde omstandigheden je zo weinig zin kunnen laten hebben in billenkoek, dat je al begint te denken dat je misschien wel helemaal geen spanko meer bent. De fantasieën waren er nog wel, zij het in beperkte mate, maar de zin om het echt lijfelijk te ondergaan ontbrak. Er speelde hier ook veel en van verschllende aard, zowel leuk als droevig en vooral ook had ik het gewoon heel erg druk. Maar met december voor de deur (ik ben dol op de feestmaand!) is de behoefte er ineens weer, hoewel ik niet denk dat dat nu per se met elkaar te maken heeft.

Fijn dat het gevoel weer terug is dawn. Ik gun je in de koude wintermaanden beslist veel

dawn schreef:

Maar met december voor de deur (ik ben dol op de feestmaand!) is de behoefte er ineens weer, hoewel ik niet denk dat dat nu per se met elkaar te maken heeft.

ik denk dat het er heel veel mee te maken heeft ...
... alles zullen we eerlijk delen ... koek ende gard ... ehhh... billenkoek en de gard ... ehhh... suikergoed en marse-pijn ... jij de pijn en ik het goed ...
enne ... zwarte pieten elkaar toe bedelen ... elkaar een beetje zwart maken met als resultaat een mega pollepel als zeurprise ... en een groot heiligman met al je uitvreetsels genoteerd ... nou ... dan ben ik ook wel spankoble door mijn Noble.

Ik heb heel veel billenkoek behoefte ... opeens ... waar dat nou weer door komt