“Het wordt tijd dat jij eens een pak op je billen krijgt, jongedame! En ik denk dat jij dat zelf ook weet!”
Ze schrikt op van zijn harde stem. Oei, betrapt....
Steven pakt Maaike bij haar oor en neemt haar mee naar de sofa. “Trek eerst die broek maar eens uit, die ga je voorlopig niet nodig hebben” zegt hij.
“Ja maar, ik ben al veel te oud om op m'n blote billen te krijgen!” protesteert Maaike.
“Bij mij niet hoor, en je hebt het inderdaad goed geraden. Je gaat het op je blote billen krijgen ...en flink ook!” zegt Steven.
Maaike prutst een beetje met haar broek... Moet hij écht uit?
Hij kijkt haar aan. Ze ziet de bekende strenge blik in zijn ogen. “Als je broek over tien tellen nog niet uit is krijg je meer straf, jongedame”.
Ze schrikt van die blik en doet haar broek uiteindelijk langzaam naar beneden. Daar staat ze dan. 25 jaar en ze wordt als een klein kind gestraft...
Dan moet ze op de bank gaan zitten, zodat hij op haar neer kan kijken tijdens zijn preek. Ze weten allebei dat er onvermijdelijk een flinke straf zal volgen.
Terwijl ze op de bank zit, luistert ze naar de preek. Steven heeft gelijk en dat weet ze. Toch dwalen haar gedachten af naar de te komen straf. Hulpeloos over de knie en de koele lucht over haar blote billen. En dan ruw wakker geschud worden door zijn harde handen. Er loopt een rilling over haar rug.
Maaike's lichaamstaal is Steven niet ontgaan, en hij kan wel raden waar haar gedachten zijn. Er is even een moment waarop hij in stilte geniet van het scenario dat zich aan het ontvouwen is.
“Sta op, jongedame”.
Steven gaat zitten op de bank. Terwijl Maaike voor hem staat, gaan zijn vingers naar de band van haar slipje. En dan, terwijl hij gaar diep in de ogen kijkt, schuift hij het heel langzaam naar beneden, zodat haar naaktheid uiteindelijk helemaal tentoongesteld wordt, vlak voor zijn ogen.
Maaike zucht. Ze heeft een er een ontzettende hekel aan als hij dat doet, ze voelt zich dan nog kleiner dan ze op dat moment al is. Haar handen legt ze beschermend op haar billen en kijkt hem smekend aan. Alsjeblieft....?
De spanning die in de lucht hangt is voelbaar. Steven besluit om even niets te zeggen, en Maaike haar gang te laten gaan. Eens zullen haar handen weer loskomen van haar billen. Als dat uiteindelijk ook gebeurt, pakt hij haar beide handen stevig vast, en legt haar over de knie. Hij voelt het gewicht van haar lichaam op zijn bovenbenen, en ook hoe het weer afneemt zodra haar bovenlichaam op de bank is komen te rusten. Daar ligt ze dan, met haar armen en benen rustend op de zitting en met haar blote billen hoog in de lucht. Het is een comfortabele pose, maar ook een hele kwetsbare.
Steven glijdt even met zijn handen over Maaikes billen, ze knijpt ze samen in afwachting wat komen gaat. This is it, nu gaat het gebeuren...
Even voelt ze weer de koele lucht en kort daarna de scherpe pijn van zijn hand die haar billen raakt. Ze grijpt de kussens beet en probeert zo stil mogelijk te blijven liggen terwijl Steven al gauw in een stevig tempo de klappen over haar billen verdeelt. Haar billen beginnen langzaam te gloeien onder zijn handen.
Met kracht laat Steven zijn hand op haar blote billen neerkomen. Het maakt een kletsend geluid dat alle andere gebeurtenissen in de kamer overstemt. Hij geniet van de lichte schok die de eerste klappen teweegbrengen bij haar. “Ja, dit is echte straf jongedame”, bedenkt hij in stilte. De aanvankelijke schroom die hij had om het haar echt te laten voelen, gevoed door de gedachte dat de vernedering en schaamte misschien al wel voldoende straf voor haar zouden zijn, verdwijnt. Ze heeft het gewoon nodig om het echt te voelen. En dat laat hij dan ook gebeuren.
Haar billen beginnen al rood te kleuren. Het is een aanblik om van te genieten. Maar waar het om gaat is dat ze een lesje leert. Hij stopt even en Maaike moet op haar knieën voor hem gaan zitten.
“Begin je al een beetje te begrijpen waarom je deze straf krijgt, jongedame?” vraagt Steven. “Ja, Steven ik begrijp het. Mijn gedrag was onacceptabel, het spijt me...” zegt Maaike en ze veegt even snel een traan weg. “Ik snap dat je er spijt van hebt, maar deze straf is nog niet voorbij”
Ze moet weer over zijn knie gaan liggen en de straf gaat verder. De tikken worden harder en komen in een sneller tempo. Ook haar bovenbenen ontkomen niet aan zijn harde hand. Ze begin zachtjes te kreunen en probeert zijn hand te ontwijken.
Steven merkt dat de klappen nu echt hun uitwerking beginnen te krijgen. Haar billen en bovenbenen zijn rood en pijnlijk. Maaike's verbale uitingen en haar pogingen om de klappen te ontlopen bevestigen dit nog eens. Maar dit is niet het moment om de straf te verzachten. Ze had al spijt betuigd, en misschien meende ze dat ook wel. Maar dat is niet voldoende. Slecht gedrag moet consequenties hebben, en in haar geval betekent dat een stevig pak voor haar blote billen. Pas als ze dat gehad heeft weet hij dat zij haar lesje heeft geleerd. Als Maaike teveel begint te spartelen, roept hij haar tot de orde. Hij verstevigt zijn grip, en geeft haar kort achter elkaar een paar behoorlijk harde en venijnige tikken.
“Ik wil dat je opstaat en de borstel pakt die daar op tafel ligt” zegt Steven en hij wijst naar de eettafel. Maaike slikt want het is een vrij grote borstel die in haar ogen nog het meeste weg heeft van een kleine paddle. Steven pakt haar bij haar pols en trekt haar weer over zijn schoot.
“Ik wil dat je meetelt bij elke tik die je krijgt en dat je me daarna bedankt” beveelt Steven.
Hij heft zijn arm op en laat de borstel hard neerkomen op Maaike's billen. “Een, dankjewel Steven” roept Maaike in een poging een pijnkreet te onderdrukken.
Na 10 slagen stopt Steven even en masseert Maaike's billen. Ze haalt opgelucht adem, maar de opluchting duurt niet lang. De volgende serie komt snel en algauw schreeuwt ze het uit. Ze schopt wild met haar benen maar daar maakt Steven korte metten mee. Hij klemt haar benen vast.
“Wie niet horen wilt moet maar voelen jongedame, want blijkbaar heb je niks van de vorige keer geleerd. Na deze straf zal je nog een extra straf krijgen om je gedrag te corrigeren” zegt hij streng.
Als hij haar na een serie flinke tikken overeind laat komen zijn de afdrukken van de borstel nog goed te zien op haar billen. Ze begint onmiddellijk over haar billen te wrijven, wat hij voor eventjes toelaat. Hij vindt het wel goed dat Maaike eventjes weer bij zinnen komt, en zich realiseert wat er zojuist gebeurd is.
Maaike moet op haar knieën op de bank gaan zitten met haar billen naar Steven toe en haar handen op haar hoofd. Steven besluit om haar een kwartier zo te laten zitten zodat haar billen even een beetje kunnen afkoelen en ze na kan denken over wat ze heeft gedaan.
De eerste paar minuten denkt Maaike netjes na over waarom ze straf heeft gekregen, maar na een aantal minuten is ze daar toch echt wel achter en ze begint over heel andere dingen na te denken. Maar elke keer als ze het geluid van Stevens schoenen hoort verwacht ze dat hij achter haar staat en haar een preek gaat geven en af en toe met z'n hand nog wat extra tikken geeft om zijn woorden kracht bij te zetten.
Vanuit haar ooghoeken ziet ze hem de spullen pakken die hij wil gebruiken. Ze voelt haar wangen branden, want het zijn niet de minste instrumenten. Hij pakt de paddle, cane en riem en legt ze naast haar op de bank.
Steven kijkt Maaike aan. “Hoeveel spijt heb je van je gedrag” vraagt Steven.
“H..Het s...spijt me Steven... Ik zal het niet meer doen...” Maaike kijkt hem smekend aan.
Haar blik is vertederend en Steven vraagt zich af of hij het hier maar bij moet laten. Ze heeft het al zo moeilijk...Maar dan bedenkt hij hoe hardleers ze is. Een beetje extra inprenten kan geen kwaad, en van rode billen is nog nooit iemand doodgegaan. “Dan maar een avondje niet kunnen zitten” denkt hij. Hij pakt de riem en laat hem een paar keer tegen zijn eigen hand kletsen. Het klinkt redelijk ontzagwekkend en dit is nog niet eens met de helft van de kracht waarmee de riem straks op haar billen zal neerkomen.
Hij duwt Maaike langzaam maar dwingend over de armleuning van de bank en gaat achter haar staan. Hij laat een paar keer de riem zachtjes over haar billen gaan en Maaike voelt hoe het soepele leer over haar gloeiende billen gaat.
Van zo'n instrument verwachtte ze wel dat ze het flink zou voelen maar de scherpe pijn die de riem veroorzaakt verrast haar totaal.De ene na de andere klap na de ander snijdt in haar billen en het lijkt wel of het een eeuwigheid duurt.
Als Steven de regen van slagen met de riem beëindigd heeft zitten Maaike's billen en dijen helemaal onder de rode strepen en banden. Ook de plekken waar het uiteinde van de riem in haar billen heeft gesneden zijn goed zichtbaar.
“Kom maar even overeind, en kom maar eens mee jij.” Steven neemt Maaike aan haar arm mee door de koude gang naar de badkamer. “Kijk maar eens in de spiegel” zegt hij.
“Je billen zullen er de volgende keer wéér zo uit zien als je het weer in je hoofd haalt om je zo te gedragen!” Maaike schrikt van zijn harde woorden. “Ik zal het echt nooit meer doen, ik beloof het!” zegt ze en ze kijkt naar de grond.
Dan neemt Steven Maaike weer mee naar de kamer. Hij neemt de cane en de paddle in zijn hand.
De extra straf zou niet mild zijn dat had hij al gezegd.
Hij stelt haar voor een keuze. Of six of the best met de paddle, óf four of the best met de cane....
Na enige aarzeling kiest Maaike uiteindelijk voor de cane, hopend dat dit een minder zware straf zal zijn, omdat het maar vier slagen zijn.
“Ik wil dat je op de bank gaat liggen met die kussens onder je buik” Steven wijst naar de kussens die op de bank liggen. Maaike gaat op haar buik liggen en haar handen grijpen de voering van de bank. Door de kussens steken haar blote billen onbeschermd hoog in de lucht.
Rustig gaat Steven voor haar staan. Terwijl hij zijn arm horizontaal houdt, tikt hij zachtjes met de cane op haar billen om haar vast een beetje voor te bereiden. Hij ziet de spanning toenemen in haar lichaam en hij ziet dat ze haar billen samenknijpt. “Ik wacht net zo lang tot je billen ontspannen zijn” zegt hij.
Als Maaike daar uiteindelijk in slaagt, heft Steven zijn arm hoog in de lucht. En dan, komt de cane haar billen neer. Het geeft een geweldige tik en Maaikee schreeuwt het uit en veert op.
“Liggen jongedame!” en Steven duwt haar weer zachtjes in positie. Omdat ze haar billen niet ontspant moet ze haar benen zó leggen dat ze niet de kans krijgt om ze aan te spannen. Steven tikt weer zachtjes met de cane op haar billen om daarna met volle kracht weer uit te halen. Weer ontsnapt er een schreeuw bij Maaike, maar ze blijft huilend liggen, hopend dat de straf zo snel mogelijk voorbij is.
Zo ziet Steven het graag. Helemaal onderworpen aan haar straf. Alle trots en opstandigheid is verdwenen en alleen het kleine stoute meisje in haar is nog zichtbaar. Maaike's billen doen vreselijk zeer maar ze beseft dat ze dit verdiend heeft. Dan had ze maar niet zo brutaal moeten zijn. Volgende keer zal ze zich wel twee keer bedenken voordat ze weer zoiets doet.
Maar de straf is nog niet voorbij. Ze heeft nog twee tikken met de cane staan.
“Ben je klaar voor de derde?” vraagt Steven en hij wrijft even over haar billen. Er staan al twee rode opgezette strepen op. “J..Ja... Steven” zegt Maaike snikkend.
Hij haalt weer vol uit. Met een kreet veert Maaike omhoog van de bank. Een nieuwe dikke rode streep tekent zich af op haar billen.
Steven grijpt me vast en legt haar weer op de bank. “Je krijgt er nog twee omdat je niet in positie bleef liggen.” Zijn arm gaat weer hoog de lucht in en de cane komt hard neer op haar billen. Ze kan geen kant op want Steven houdt haar stevig vast.
De laatste slag komt snel en met volle kracht net op de scheiding van haar billen naar haar bovenbenen. Maaike gilt het uit en blijft gebroken liggen...
Haar straf zit erop. Het lijkt alsof ze het nog niet helemaal beseft, en nog moet bijkomen van de laatste tikken met de cane. Het is ook niet niks om er zo genadeloos van langs te krijgen, en dan ook nog op je blote billen. Steven geeft haar even wat tijd om tot zichzelf te komen, haar daarbij zachtjes over haar billen strelend. Zelfs dat blijkt soms echter pijnlijk te zijn.
Nee, ze zal vandaag niet willen zitten zonder kussens, en vannacht zal ze op haar buik slapen. Zijn houding verzacht. Hij twijfelt er niet aan dat ze vandaag iets geleerd heeft en het niet nog eens zal laten gebeuren.
“Kom nu maar overeind en geef me een dikke knuffel, lieverd.” Hij spreidt z'n armen.
Maaike kruipt in Stevens armen en legt haar hoofd snikkend op zijn schouder. Hij aait haar over haar hoofd. “Ik vond het ook niet leuk om je zo erg te moeten straffen, maar je had het echt verdiend” fluistert hij zacht in haar oor.
Maaike kruip nog even wat dichter tegen hem aan en knikt....
Onderwerp: Een grote mond wordt duur betaald 
ma mei 02, 2011 5:37 pm
Maar wat had ze nou misdaan? 
