Blog Nimue

Na Pandora Blake en anderen stuit ik weer bij toeval of niet-toeval op een volgende intelligente aardige vrouw met bijzondere wensen en ervaringen, nl: Nimue, zie:

http://www.nimuesworld.com/blogs/

http://www.nimuesworld.com/blogs/?p=1086
Haar verhaal over de gerechtelijke bestraffing met 24 slagen van het Spaans riet is aangenaam om te lezen.
De foto van haar achterwerk ma toediening ervan is bijzonder fraai, evenals de afbeelding van enige dagen later.
Groet
Rein

Ik word er toch wel een beetje onaangenaam van, als ik die foto's zo zie. De gegeven sessie heeft dan wel de bedoeling om pijnlijk te zijn, maar een beetje minder mag ook wel. Ik wil iig dit niet voor mezelf, zo van die fel-rode en tegen het bloederige aan uitziende striemen. Maar ms zie ik dit alleen zo.

Hallo Sarah,
Dit komt niet overeen met jouw smaak; je vindt het onplezierig om te zien; dat kan en mag natuurlijk.
Misschien kun je als ‘verzachtende omstandigheid’ zien, dat Nimue zelf een commentaar schrijft op haar bericht van 29 september; daarin stelt ze dat ze lang naar deze ‘strafcaning’ heeft toegeleefd. Ze heeft het blijkbaar vrijwillig ondergaan.
Dat neemt niet weg, dat smaken en voorkeuren verschillen.
Groet
Rein

Afschuwelijk! wat een gemartelde billen!

Als smaken al verschillen krijg ik bij het zien van deze beelden wel een naar smaakje van in mijn mond. Is dit niet gewoon randje (of er al overheen) psychiatrie?

Waarom?

Hallo guilliet,

Hieronder heb ik even een stukje uit de DSM IV gekopierd, het diagnostisch handboek voor de psychiatrie. Dit is een stukje van het onderdeel parafilieen uit het hoofdstuk seksuele stoornissen. Het gaat dan specifiek over stoornis 302.83, sexueel masochisme, en stoornis 302.84, sexueel sadisme.
Zoals je ziet zitten wij dus allemaal op 'het randje van de psychiatrie' zoals jij dit zo mooi noemt.

Ik ben wel heel benieuwd wat jij specifiek zo erg vind aan deze billen. Teveel striemen ofzo? Ik moet eerlijk zeggen dat het nogal lijkt ook op hoe die van mij er uit zien na een goed pak slaag.

Groetjes,

isis

Citaat :

302.83 (F65.5) Seksueel masochisme (Sexual Masochism)

A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen die handelingen [echte, niet gesimuleede] met zich meebrengen waarbij betrokkene vernederd, geslagen of vastgebonden of op een andere manier gepijnigd wordt.

B. De fantasieën en seksuele drang of gedragingen veroorzaken en significante mate lijden of beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren of het functioneren op andere belangrijke terreinen
302.84 (F65.5) Seksueel sadisme (Sexual Sadism)

A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen die handelingen [echte, niet gesimuleerde] met zich meebrengen waarbij betrokkene opgewonden raakt door het psychisch en lichamelijk lijden [met inbegrip van vernedering] van het slachtoffer

B. De fantasieën en seksuele drang of gedragingen veroorzaken en significante mate lijden of beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren of het functioneren op andere belangrijke terreinen

Goede vraag;) Er zijn redenen genoeg om te bedenken waarom . Maar als ik zulke tot bloedens en afgeranselde billen zie denk ik eerder dat er iets met het subje aan de hand is, dan dat ik denk dat het de gewoonste zaak van de wereld is.

Nu een tegenvraag;

Waarom niet?

Omdat twee met elkander instemmende volwassenen zijn? Sommige mensen doen dingen die ik verafschuw. Is het aan mij om hen een label van een stoornis aan te plakken?

@isis... eye-opener .

Ik heb nog een paar keer extra naar de foto's gekeken omdat ik dacht dat het misschien aan mij lag. Maar ten eerste vind ik dus helemaal niet zo schokkend in vergelijking met wat ik weleens gezien heb.

Maar goed dat is natuurlijk subjectief, daar ben ik mij van bewust.

Dus waarom niet? Omdat iedereen zijn eigen voor- en afkeuren heeft, beetje vreemd om daar een oordeel over te hebben en al helemaal om dan over psychiatrie en 'er is iets mis mee' te gaan praten.

@Bjorn, interessant he.

@Guilliet: YKINMKBYKIOK. (ik verwacht dit natuurlijk heel enthousiast terug dat snap je )

Tsja, dat soort billen (wel eufemistisch "streepjes" genoemd ), het is niet mijn smaak (ik hou van met-de-hand en dan een egaal rode vlek, zoals in de fotootjes op http://morethanithurtsme.tumblr.com/ of bijvoorbeeld http://thoughtfulspanker.tumblr.com/post/10705481559/well-spanked-sir zeg maar), maar het is wel standaard bij spanko's meen ik.

Bij Lupus/Rigid-East vertonen ze dat soort dingen ook wel in hun video's. Neem nou bijv. http://xhamster.com/movies/490529/bdsm_wild_partyii_016_xlx.html. En dan is dat nóg tamelijk gematigd voor ze.

En, over dat gestoord zijn, volgens mij zijn wij spanko's inderdaad eigenlijk wel verknipt, maar iedereen heeft wel iets, en zolang je er gelukkig mee kan leven, ach.

Ach zo zie je dat iedereen weer een ander idee heeft over wat 'ziek' is. Als spankee verleg je je grenzen. Als beginner zou ik zo'n plaatje ook heftig gevonden hebben. Inmiddels houd ik wel van wat tekens op mijn billen. Vooral omdat er tegenwoordig heel wat moet gebeuren voor ik sporen heb die je langer dan een paar uur blijft zien. Ik vind striemen wel mooi staan en ook een beetje stoer. Bovendien vind ik het rietje sowieso fijner dan al het hout wat ik tegenwoordig mag voelen. Misschien ziet het er na afloop dan wel minder erg uit, maar uit ervaring weet ik dat die striemen aangenamer voelen dan al die bijna onzichtbare beurse plekken van borstels en paddles.

leentje schreef:

Ach zo zie je dat iedereen weer een ander idee heeft over wat 'ziek' is. Als spankee verleg je je grenzen. Als beginner zou ik zo'n plaatje ook heftig gevonden hebben. Inmiddels houd ik wel van wat tekens op mijn billen. Vooral omdat er tegenwoordig heel wat moet gebeuren voor ik sporen heb die je langer dan een paar uur blijft zien. Ik vind striemen wel mooi staan en ook een beetje stoer. Bovendien vind ik het rietje sowieso fijner dan al het hout wat ik tegenwoordig mag voelen. Misschien ziet het er na afloop dan wel minder erg uit, maar uit ervaring weet ik dat die striemen aangenamer voelen dan al die bijna onzichtbare beurse plekken van borstels en paddles.

ooow die plekken zijn onzichtbaar van borstels en paddles
ik dacht al. ik zie niks waarom doet het zon zeer ;p

Leuke discussie!

@Isis..ofcourse your kink is oke, but..

En dat meen ik oprecht.
deze wereld kent niet uitsluitend hoog opgeleide zelfbewuste dames, die zichzelf geheel in control hebben. Wat ik er tot op heden van zie, lopen er een hoop subdinnetjes rond met persoonlijkheids en idd psychiatrische problemen. Vrouwen en meiden met destructieve en naar zichzelf gerichte vernietigings en beschadigingsbehoeften, lang niet altijd vanuit lust of verlangen. Soms ook vanuit onmacht en onvermogen.

Iemand die zelfmoord wil plegen zal ook roepen dat hij er zelf voor kiest, toch probeer je zo iemand op andere gedachte te brengen. Bij het zien van zulke kapot geslagen billen (en ja er circuleren veel ergere afbeeldingen over het internet) zou een stukje zelfkritisch vermogen van de spankingwereld best op zijn plaats mogen zijn. Het is een liberale gedachte dat iedere 18 plusser zelf verantwoordelijk is, de realiteit is echter veel weerbarstiger. Ook denk ik dat we als subs loyaal moeten zijn tegenover elkaar, al is het maar omdat teveel subjes wel degelijk het onderspit delven, ook daarvan voorbeelden te over op het internet. Legio verhalen van teleurgestelde en ver over de klink geslagen spankees, subjes en slavinnen.

Waar ligt de grens? Tot waar laat je iets toe? Vanaf welk punt ontstaat een discussie en vanaf waar is een situatie ingrijpingswaardig?

Hoe jouw billen er na een goed pak slaag uit zien@Isis kan ik nu alleen maar met angst en beven vermoeden, en alleen jij kent jouw beweegreden. Zelf ben ik nog een mietje, maar daar gaat het niet om. Ik ben gewoon benieuwd binnen welk gebied van ons toch al gestoorde parafilie, we nog iets van normaliteiten hanteren.

en owja...als ik zou zien Isis dat iemand (wie dan ook) jou uit pure opwinding zo dwars door al jouw zenuwbanen heen zou slaan, sja dan....dan...nou dan...!

*GRMFL!*

Je hebt gelijk, er zijn zeker subs die heel vervelende dingen meemaken. Maar ik denl dat dat meer te maken heeft met hoe iemand zich emotioneel voelt dan hoe de billen er na afloop uitzien. Spanking levert sporen op, zeker in het begin.

Een licht pak slaag wat over de grens van een sub heengaat of waarbij de Dom dingen doet die de sub niet wil kan voelen als mishandeling, terwijl een enorm pak slaag met striemen en blauwe plekken kan voelen als fijn, liefdevol en veilig.

Het ligt aan de relatie die de sub en de Dom hebben. Is er respect? Wordt er gecommuniceerd? Wil de sub dit daadwerkelijk of is er emotionele druk vanuit de Dom? Dat zijn belangrijke vragen.

Of iets mishandeling is is niet objectief te zeggen. De algemene grens van dit is spel, dit is automutilatie is niet aan te geven door een buitenstaander, en die grens ligt bij iedereen ergens anders. Die grens is emotioneel, niet fysiek.

Prachtig gezegd@Annemiek, daar kan ik wat mee.

Want ik vind het iedere keer weer een worsteling hoe ik al deze beelden en mijn eigen gevoelens moet labelen. Jouw reactie op mijn sterk veroordelende bijdrage nuanceert enorm en geeft inzicht, inzicht die ik niet vanuit mijzelf heb. Daarom dus heel veel dank.

Jij stelt dus dat mishandeling begint waar men emotioneel de verkeerde weg in slaat en omdat dit niet objectief waarneembaar is kan een draai om de oren mishandelender zijn dan volledig kapot geslagen billen.

Hm..dat is nog eens stof tot nadenken.

Even een zijspoortje; Ik ben momenteel bezig om een column te schrijven over lustmoordenaars. Eerlijk gezegd best een enge column aangezien de persoonlijkheidskenmerken van een gemiddelde lustmoordenaar bizar veel overeenkomsten hebben met de Meesters en Doms die ik in korte tijd heb leren kennen. Ik wil de mooie dingen uit de bdsm en met name spankingwereld leren kennen, maar ook de minder mooie dingen en hetgeen ons zo kwetsbaar maakt.. Ik vind het gek dat er zo weinig over de darksite van dit gebeuren wordt gesproken, zowel door subs-slavinnen als door Doms en Meesters. en juist door het ontbreken van die waarschuwende en beschermende teksten/beelden, voel ik me mega fragiel en kwetsbaar..

Dit maakt dat ik nav de kapot-geslagen-billen-foto in deze topic een discussie heb willen ontlokken. Wanneer wordt het ingrijpendswaardig?

Guilliet zegt:

Citaat :

Eerlijk gezegd best een enge column aangezien de persoonlijkheidskenmerken van een gemiddelde lustmoordenaar bizar veel overeenkomsten hebben met de Meesters en Doms die ik in korte tijd heb leren kennen.

Ik vraag me serieus af wat voor Meesters en Doms jij bent tegengekomen. Er zullen best foute Doms rondlopen, net zo goed als dat er in de vanilla wereld foute mannen rondlopen.
Er is wel onderzoek gedaan naar wat de Nazi's in WO II bezielde om mensen in kampen zowel lichamelijk als seksueel te mishandelen. Het enge hiervan is juist dat dit geen mensen waren met een seksuele kink. Het betrof mannen en vrouwen die voor de oorlog een 'normaal' leven hadden en geen verleden waarin ze thuis of elders de neiging hadden mensen te mishandelen. Hetzelfde geldt (meer recentelijk) voor Amerikaanse soldaten in Quantamico Bay. Een bepaalde situatie kan mensen dus veranderen.
Wat lustmoordenaars betreft, daar kan ik niet veel over zeggen behalve dat er is gebleken dat ze meestal een persoonlijkheidsstoornis hebben en daardoor nauwelijks of geen geweten.

De meeste Dominanten die ik ken (en ik draai al meer dan 20 jaar mee in dit wereldje) zijn buiten het 'spel ' heel zachtaardig. Waar het allemaal om draait binnen ons wereldje is safe en consensus. Geen blijvende verwondingen en nooit iets doen met een partner die er niet voor kiest.
Ik vind het nogal kort door de bocht en beledigend om Dominanten te vergelijken met lustmoordenaars!
In topics op dit (en andere) forum staan ook veel tips waar een beginnende sub op moet letten als ze op zoek is naar een betrouwbare Dom.

Hallo guilliet,

Ik heb heel lang zitten twijfelen hoe ik je nou zou benaderen, maar ik ga je toch aanspreken op je gedrag.

Jij zet hier iets neer over psychiatrie waarvan je vast zelf wel kan bedenken hoe kwetsend dat over zou kunnen komen op sommigen. Ik probeer je serieus aan te spreken en ik ga idd mee in de discussie die je op wil wekken.

En vervolgens zet je die idiote reactie neer. Jij wil een discussie ontlokken door mij te labelen?? Je schrijft lachwekkende dingen neer over mannen die evt door mijn zenuwbanen zouden slaan(ik ben nog steeds niet helemaal uitgelachen om die opmerking). En als Annemiek dan een wijs verhaal neerzet sla je ineens helemaal om en ben je ineens een slachtoffer zonder inzicht in haar eigen gedrag. (hier zou ik natuurlijk een heel makkelijke opmerking kunnen plaatsen)

Dus, fijn dat je mij gebruikt om een discussietje te ontlokken maar doe dat voortaan gewoon op een normale manier, open gewoon de discussie. Open gewoon een nieuw topic waarin je de discussie opent over wanneer er ingegrepen moet worden. Dan zie ik je daar.

Groetjes,

isis

Hallo Guillet,
Ik wil voortgaan op de antwoorden van Leentje, Annemiek en Isis op jouw stellingen .

Een zin van je die ik heb onderstreept, betreft de vraag, “binnen welk gebied van ons toch al gestoorde parafilie we nog iets van normaliteiten hanteren”.
Ik vind het begrip “normaliteit” ingewikkeld. Onze neiging is ongewoon, dat zeker; maar is deze daardoor ongezond? Afgezien van de uitleg van Isis kun je ook kijken in wikiperia, de Engelstalige versie is uitgebreider. In navolging daarvan spreek ik pas van een stoornis, als iemand leed of nadeel berokkent aan zichzelf of een ander. Ik versmal dat nadeel tot “permanent nadeel”: de marathonloper moet ook een uur of een dag bijkomen van zijn activiteit. We zijn dus ongewoon, maar niet ongezond.

Daarnaast moet er sprake zijn van vrijwilligheid, zoals Björn al aanduidde. Ik heb bij mevrouw Nimue niet de indruk dat ze gedwongen is tot het ondergaan van de slaag en de resulterende blauwe plekken; bij Pandora Blake, Lei-Ann Woods geldt hetzelfde.
Spankers hechten veel belang aan een aantal “v’s”: veiligheid, [gezond] verstand, vertrouwen en vrijwilligheid; misschien is er nog een vijfde “v”.
Voor zover er “abnormaliteiten” gelden: als iemand helemaal niet informeert naar je wensen of je nadrukkelijke grenzen, en /of geen codewoord of stopwoord aanbiedt voor de eerste maal, zou ik zeer gewaarschuwd zijn.

Je verwijst naar de persoonlijkheidskenmerken van de gemiddelde lustmoordenaar, die overeen zou komen met meesters en doms die je hebt leren kennen. Als je zo’n suggestie al doet en die wilt vertalen naar algemene overeenkomsten, dan verwacht ik een bron of bewijsvoering voor je stelling.
Voor zover er onderzoeken zijn, zoals dat van mevrouw Richters, wijzen deze erop, dat mensen die aan SM doen even gelukkig of gemiddeld gelukkiger zijn dan anderen.

Met bijna-strenge groet van Rein

Mijn excuus aan iedereen die dit topic heeft gevolgd en de discussie heeft meegevoerd. Ik ben dit topic en deze site even uit het oog verloren en lees nu dat ik veel emoties heb losgemaakt met mijn uitspraken en vervolgens uit de discussie gestapt lijkt te zijn.

Ik ben sinds een half jaar uit de kast. Van dat half jaar bijna vijf maanden obsessief bezig geweest mezelf, de wereld van bdms, en de mensen die er wonen beter te begrijpen. Emotioneel misschien wat instabiel en getracht antwoorden te vinden op de vragen die ik aan mezelf stel, maar dus ook aan anderen zou willen stellen.

Ik heb misschien niet de juiste vragen gesteld, ik heb misschien verkeerde vergelijkingen gemaakt, ik heb misschien door mezelf te kwetsen ook anderen gekwetst. De vooroordelen van de buitenwereld draag ik in me mee. Vooroordelen zoals dat bdsm´ers veelal getraumatiseerde en/of psychisch instabiele mensen zijn. Maar ook het vooroordeel over de gevaren. Zo keek ik dan ook naar mezelf.

Ik zag mezelf als kwetsbaar, een potentiele prooi in een gevaarlijke op lust gerichte mannenwereld.

Ik heb hier niemand persoonlijk willen ´gebruiken´, ik heb wel dit forum willen gebruiken om mensen te ontmoeten die misschien antwoorden hadden op destructieve vragen die ik in de gewone wereld niet kan stellen.

Kennelijk heb ik het niet goed aangepakt. Ben ik te hard van stapel gelopen. Heb ik teveel thema´s door elkaar gehusseld waardoor ik destructieve gedachten die ik zelf heb, teveel heb geprojecteerd op anderen, op de gemeenschap.. Dom, maar wel leerzaam. Noem het ontwikkeling.

Verder hou ik wel van discussies op het scherpst van de snede, dat je voluit mag gaan in wat je denkt, voelt en vindt. Dat je knetterhard mag gillen omdat je een spin ziet, ondanks dat je weet dat anderen zich daar het leplazerus van schrikken.
Inmiddels ben ik velen pakken slaag verder en zit ik inmiddels weer wat stabieler in mijn vel. Ik heb het nu minder nodig om mijn gevoelens en daarmee die van anderen zo negatief te benaderen, al sluit ik niet uit dat ik in een ander topic wanneer ik weer dik in mijn emo zit discussies zal aanzwengelen die me dicht naast mijn hart liggen.

Enniewees: Isis, leentje e.a. don´t take it personal, ik ben slechts een spankee op zoek haar haar weg in dit wereldje en naar zichzelf.

guilliet

overigens@Rein..

Het stuk wat ik (redelijk luchtig) heb geschreven over de overeenkomsten tussen de persoonlijkheidstrekken van de lustmoordenaars en sommige dominanten, is te lezen op mijn weblog. Http://sub.punt.nl Ik ben benieuwd wat je er van vindt.

Ha nimue,

Ik begrijp je eerdere "veroordelingen" wel, nu je dit zo schrijft.
Weet van mezelf nog heel goed dat ik voor ik überhaupt uit de kast kwam ook de neiging had om, als ik op zoek ging en voor mij nog afschrikwekkende dingen zag, ook snel het stempel pervers en/of gestoord te plakken, waardoor ik mezelf overigens alleen maar slechter ging voelen en minder geneigd was die kastdeur eindelijk eens op een kier te zetten. Pas toen ik ook verhalen en getuigenissen tegenkwam die meer overeenkwamen met mijn fantasieën kon ik uiteindelijk die stap nemen. Maar ook toen waren er nog dingen waar ik me vreselijk tegen afzette, werelden waar ik "nooit bij zou willen horen". Die zijn er overigens nog steeds, maar ik ben wel mijn grenzen gaan verleggen, ontdekkingen gaan doen, heb een meer open mind ontwikkeld voor de mogelijke kinks van anderen. Van gestriemde billen heb ik nooit een afkeer gehad, maar andere dingen wel. Van sommige van die dingen heb ik intussen ervaren dat ze ook voor mij heel stimulerend, spannend en/of bevredigend kunnen zijn. Van andere van die dingen moet ik me nog steeds niet voorstellen dat ik er aan mee zou moeten doen. En ja, sommige handelingen vind ik nog steeds aan de zieke en perverse kant.
Ik denk dat sado- en masochisme een afwijking in de hersenen zijn en in die zin dus misschien idd voer voor een psychiater. Maar zolang e.e.a. de spuigaten niet uitloopt en plaats vindt tussen consenting adults, hoeven de zielenknijpers wat mij betreft niet in te grijpen.

Ben wel benieuwd hoe het je de afgelopen 5 maanden allemaal vergaan is in je zoektocht. Ik herinner me de mijne nog als de dag van gisteren.

dawn schreef:

zolang e.e.a. de spuigaten niet uitloopt

Het idee was nou juist dat je daar wat insteekt, toch?

ieuw!

W!

guilliet schreef:

overigens@Rein..
Het stuk wat ik (redelijk luchtig) heb geschreven over de overeenkomsten tussen de persoonlijkheidstrekken van de lustmoordenaars en sommige dominanten, is te lezen op mijn weblog. Http://sub.punt.nl Ik ben benieuwd wat je er van vindt.

Beste Guillet,
Oei, dat is een tijd geleden en dat allemaal nav Nimue!
Ik heb je tekst opnieuw gelezen en kan het niet zo goed beoordelen.
Je verwijst naar je mailbox, die zich nav je advertentie vulde met prettige reacties, maar ook: bij “een enkeling bleek onder die extreme fantasie, enorm veel frustratie, verbetenheid, verbitterdheid en agressie schuil te gaan”. Daarna probeerde je “de persoonlijkheidsontwikkeling van dit ene ´angstaanjagende´ Meestertype te achterhalen” en dan vind je overeenkomsten met de persoonlijkheidskenmerken van een lustmoordenaar.
Ik kan de inhoud van je brievenbus niet beoordelen, noch de persoonlijkheidskenmerken van onaangenaam aandoende reacties.

Ongetwijfeld zijn er zogenaamde meesters, die een gebrek aan zelfvertrouwen compenseren met een behoefte aan overheersing, om jouw tekst te citeren. Of ze dan meteen gevaarlijk zijn, weet ik niet.
Ik raad natuurlijk iedereen aan om daarvoor op te passen. In mijn privé-berichten aan jou heb ik gewezen op veiligheidstips en op de 5 “V’s” waar we vanuit gaan: vrijwilligheid, verstand, veiligheid etc. Als iemand je geen vragen stelt, geen belangstelling toont voor je, alleen naar de eigen behoeften lijkt te kijken en andere waarschuwingssignalen uitzendt, dan zou ik geen tweede afspraak maken.

Kun je hiermee uit de voeten?
Voor het overige kan ik me goed vinden in Dawns goede reactie, maar dat wordt zoiets als “ceterum censeo” [Dawn expressit Credo]
Rein