Recensie: Secretary (2002)

Secretary (2002)



In deze film wordt een verlegen meisje, Maggie, net ontslagen uit een inrichting waar ze door automutilatie terecht was gekomen, secretaresse bij een neurotische advocaat. Al snel komt de advocaat erachter dat deze jongedame vatbaar is voor onderdanig gedrag en ontdekken ze samen veel over zichzelf, helaas heeft de advocaat heeft het hier uiteindelijk moeilijker mee dan Maggie.

De film gaat vooral over een 24/7 power exchange sm-relatie maar heeft toch met aardige spanko raakvlakken.

Het wordt allemaal nogal uitvergroot neergezet, maar vooral de 'overgave' van Maggie is mooi om te zien. Er zitten goede scenes bij, alleen zeer spijtig dat de hoofdrolspelers weer knettergek zijn wat natuurlijk minder is voor de beeldvorming van spankos etc . In alledrie films met spanking zijn de hoofdrolspelers namelijk min of meer gek: Secretary, The Killer Inside Me en Dangerous Method .

Ik zie dat deze film niet in de Nederlandse bioscopen draait; blijft dat zo?
Hoe is het dan mogelijk dat je deze film hebt gezien?
Ik ga donderdag niet midden in de nacht naar de ARD kijken.

Als spanko’s worden uitgebeeld als halve garen, is dat jammer; daarin heeft Isis gelijk. Misschien moeten we zelf een film laten maken?
Groet
Rein

Rein schreef:

Hoe is het dan mogelijk dat je deze film hebt gezien?

daar hebben we internet voor, rein

ik heb hem ook gezien idd (via movie2k.to, daar kun je online films kijken zonder ze te downloaden)
en ik vond hem niet zo heel geweldig. Hij is opzich wel leuk, maar het feit dat de spanko's inderdaad weer is gek zijn, vind ik wat minder

Hallo Carlijn,
Bedankt voor de tip.
Ik had daar nog nooit van gehoord, evenals misschien van sommige andere technologische vondsten.
Groet van Rein

Rein schreef:

Hoe is het dan mogelijk dat je deze film hebt gezien?

Ik heb hem op DVD, ooit gekocht, gewoon bij de free record shop.

Jeetje, alweer 10 jaar oud...
Destijds was The secretary gewoon in de Nederlandse bioscoop te zien en nu is hij te koop via bol.com en met een beetje geluk bij de mediamarkt.
Het kantoor waar Maggie werkt blijft prachtig en James Spader is altijd fijn om naar te kijken, zeker als perv(Sex, lies and videotapes/Crash). Hoewel het verhaal zo zo is, blijven de spankingscenes voor mij wel vrij ultiem.

Ik heb deze film ook gezien, en vond hem nog cava.

Ik wil eventjes iets kwijt over reactie ivm automutilatie en knettergek zijn. Het is niet omdat je automutileert of in een psychiatrie gezeten heb dat je knettergek bent.
Oke, in een bepaalde periode was je mss wel knettergek, maar je hebt een manier gevonden om daar mee te leren omgaan.
Ik vind het gewoon sneu dat je als je zo'n verleden hebt, al direct de stempel knettergek krijgt.

ik wou dit gewoon eventjes kwijt. En ik bedoel daar niets slechts mee.

Hoi eve,

Geloof me, ik ben de allerlaatste om iemand die automutileert knettergek te noemen. Die terminologie sloeg meer op het algehele gevoel bij de personages uit alledrie de genoemde films en was meer bedoeld om de algehele lijn aan te geven. Mijn excuses als je gekwetst bent door dit woordgebruik. En harstikke goed dat je dit wel even aanstipt.

Grtz

isis

Inderdaad het algehele karakter van de personages is soms wel knettergek.
Ik voelde me niet echt gekwetst hoor, eerder bevooroordeeld
Dankje!

ik heb eigenlijk nog een vraagje daaromtrent, mss dat iemand mij daar mee kan helpen of moet ik dit op een ander deel posten?

Kzal het gewoon stellen. Als je automutileerde en je houdt van spanking maakt dat je niet eerder een sadomasochist? Of iemand die kikt op pijn? Of zit daar een verschil op? Misschien een rare vraag, maar ik vraag me soms gewoon te veel af vrees ik

Interessante vraag. Ik zie de overeenkomsten wel alleen ik denk niet dat het hetzelfde is. Automutilatie heeft weinig met masochisme te maken, het is een cooping skill. De meeste mensen die automutileren genieten ook niet van pijn, maar gebruiken de pijn om om te gaan met stress. Spanking daarentegen is een seksuele voorkeur en draait ook om meer dan alleen het toedienen van pijn.

Wat wel weer overeenkomt is het feit dat er bij zowel spanking als automutilatie endorfinen aangemaakt worden door je lichaam die een gevoel van opluchting kunnen geven. Daarentegen worden die endorfinen ook aangemaakt bij het roken van een sigaret(als je daar verslaafd aan bent) en bij een bevalling.

Ben wel benieuwd naar de visies van anderen hierop.

Groetjes,

isis

Mijn gedachten waren ook al die kant opgesprongen maar soms is dat een 2 strijd.

Ik vrees dan wel dat ik op heel veel manieren aan mijn endorfines kom. Fijne dingen zijn dat

eve

Ik kwam nog het navolgende interessante interview tegen met regisseur Steven Shainberg over de film.

Bevrijdende billenkoek
Interview met Secretary-regisseur Steven Shainberg

Regisseur Steven Shainberg las alles over SM en begreep dat er mensen zijn die het ondergaan van pijn en vernedering als bevrijdend ervaren. In zijn Secretary ontdekt een vrouw dat ze het fijn vindt om door haar baas te worden gekastijd. Shainberg: 'Goedbeschouwd is Secretary een feministische film.

Een jonge vrouw komt als secretaresse werken op een chique advocatenkantoor, waar haar kersverse baas haar voor drie tikfouten 'corrigeert' met een aantal ferme tikken op de billen. De vrouw komt tot de ontdekking dat ze het heerlijk vindt.
Het klinkt komisch, of ranzig, maar dat mocht de film nou net niet worden van regisseur Steven Shainberg. Aan de telefoon legt de 40-jarige Amerikaanse regisseur uit dat het hem enorm veel moeite kostte de film van de grond te krijgen, want de film gaat wel degelijk over een SM-relatie. 'En leg maar eens uit aan potentiële geldschieters, distributeurs en niet in de laatste plaats de acteurs dat de film veel gecompliceerder is, emotioneel en psychologisch veel subtieler. Dat het hart van de vrouw geopend wordt.'

Kende u de SM-scene?
Shainberg: 'Nee, maar ik heb erg veel research gedaan. Las alles wat ik in handen kon krijgen en begreep dat SM vooral een bevrijdende ervaring is. Dat liefhebbers op zoek gaan naar een plek in zichzelf waar pijn en vernedering fijn voelen. Dat zit ook in de ervaring van Lee [de vrouw-GB], die een totaal nieuwe, diepe ervaring heeft met Mr Grey [de advocaat-GB].'

Het duurde zes jaar voor de film gerealiseerd kon worden, waarom was u zo vasthoudend?
'Wat ik interessant vond aan de twee personages is dat ze in het begin allebei opgesloten zitten in hun eigen problemen, beperkingen en angsten. En dat ze er gaandeweg in slagen de kloof naar de ander te overbruggen. Als ik naga welke films ik mooi vind, en welke ik nog wil maken, dan hebben die allemaal te maken met dit thema. Dat was ook het verhaal dat in Secretary wilde vertellen. Voor mij is het een love story.'

Zo kwam het ook over.
'En toch waren er veel mensen bang na het lezen van het script. Zelfs toen de film klaar was en we hem in een zaal voor een dolethousiast publiek aan een distributeur vertoonden, wisten die het nog niet zeker. Vreesden dat het te gewaagd was. Voor een te klein publiek. Dat laatste is duidelijk onjuist gebleken. Maggie Gyllenhaal, die Lee speelt, werd genomineerd voor een Golden Globe. Hoe mainstream wil je het hebben?'

Deed u water bij de wijn om de film gemaakt te krijgen?
'Nee, absoluut niet. Ik verwachtte de gevreesde NC-17 rating, maar we toonden de film die jij zag en kregen een R [zie kadertje].'

Compleet met de scène waar Mr Grey zich aftrekt boven de billen van Lee?
'Maar dat tonen we nooit in wide shots, we gebruiken vooral close-ups. En het grote voordeel daarvan is dat de kijker zich afvraagt wat zich in de hoofden van de personages afspeelt en zich met hen gaat vereenzelvigen.
Maar geloof me, als ze die NC-17 rating hadden gegeven, dan had ik er scènes uitgehaald.'

Ondanks het gewicht van de SM-scènes voelt de film als een sprookje.
'Precies! Dat is ook de bedoeling. Maar veel mensen zagen het niet zo. Ook al huppelt Lee in een lila 'roodkapje'-poncho het kantoor van Mr Grey binnen. Alle elementen van een sprookje zitten in de film. En toch bleven mensen zeggen dat het een eng verhaal is over een meisje dat billenkoek krijgt op kantoor.'

James Spader als Mr Grey casten was een risico, hij speelt wel vaker enge mannetjes.
'Klopt, in films als Crash is hij ijskoud. Maar Spader heeft ook films gedaan als Sex, lies and videotape en White Palace, waarin hij zijn kwetsbare, tedere kant toont. In een van onze eerste gesprekken wees ik hem erop dat ik die kwetsbaarheid ook wilde laten zien, dat deze man uiteindelijk opengebroken moest worden. "Tuurlijk," zei hij, "zo is hij." En hij heeft niet gelogen, want zo heeft hij hem gespeeld.'

Was hij eerste keus?
'Mmmm, tweede, nee mogelijk derde keus. Ik dacht aanvankelijk aan Michael Keaton, en, geloof het of niet, Alec Baldwin. Weet je waaron? Omdat ook zij allebei dat gekwetste, beschadigde hebben van Mr Grey. Keaton misschien iets meer dan Baldwin. Maar beide bedankten voor de eer. Baldwin vanwege het onderwerp en Keaton vanwege het geld [de film had een voor Hollywood mager budget van 3 miljoen dollar-GB] én het onderwerp. Tsja, hij moet zich toch aftrekken boven de bote billen van zijn secretaresse...'

Spader doet het met stijl.
'Hahahaha, God bless the Netherlands! Ik ben het helemaal met je eens. Was je maar hier, runde jij maar een studio, er zouden betere films gemaakt worden! Spader doet het inderdaad met stijl, en met pijn. Hij is niet zomaar een vent die zich aftrekt, hij doet het met liefde, een verlangen naar liefde. Hij doet het omdat hij niet in staat is haar vast te houden. Op basis van een script is dat allemaal moeilijk uit te leggen, maar Spader begreep het meteen. Zonder hem zou ik de film wellicht nog steeds niet gemaakt hebben.'

Spader is fantastisch, maar in veel opzichten is het de film van Maggie Gyllenhaal, die de rol van Lee speelt.
'Haar reis is gecompliceerder en meer aan de oppervlakte van de film. Zij was het grote risico van de film, want het is haar eerste hoofdrol.'

Ik las dat u ook enkele A-list actrices heeft benaderd.
'Enkele? Allemaal! En iedereen zei nee, kun je dat geloven? Eerste keus was Samantha Morton, maar die had net een baby gekregen en bedankte voor de eer. Maggie was fenomenaal tijdens de auditie, maar de producers bleven aandringen op een bekende actrice. En dus belden we maar weer met Christina Ricci, Reese Witherspoon, Kate Hudson, Claire Danes of Juliette Lewis. Uiteindelijk werd ons duidelijk dat niemand van hen ja zou zeggen, ze hebben immers te veel verliezen, en kozen we voor Maggie.'

Hoe slaagde u er in de film niet ranzig en toch opwindend te maken?
'Dat heeft alles met keuzes te maken. De vorm en humor zorgen voor een bepaalde toon. Dan is er de tederheid van de hoofdrolspelers, de keuze voor kleur en muziek [van Lynch-huiscomponist Angelo Badalamenti-GB], en het feit dat al die zaken bijeengehouden worden door één visie, de mijne.'

U hield leer en zweepjes zo veel mogelijk buiten beeld.
'Dat zou mensen alleen maar afgeschrikt hebben. Mij zeker. Het moment dat ik zoiets zou hebben laten zien, zou de kijker zich bedrogen hebben gevoeld. Het is dus toch ranzig! En dat wilde ik absoluut niet.'

Waar haalde u de inspiratie van de SM-scènes die we wel zien vandaan? De zadeling, het juk.
'Het zadelen is een hommage aan een van mijn helden, fotograaf Helmut Newton. Ik zou de film onmogelijk hebben kunnen maken zonder hem eerst te moeten bedanken. En het juk is zo ver als we wilden gaan in de wereld van zweepjes en hulpstukken. Het ging ons erom dat iedereen kon zien dat ze zielsgelukkig was dat ze er zo bij liep.'

Fotograaf Newton ligt niet goed bij de feministen. Hadden zij problemen met de film?
'Het uitgangspunt van de film, dat het een sprookje is, is zo overduidelijk, dat de meeste feministen dat er ook wel uitgehaald hebben. Goedbeschouwd is Secretary een feministische film. Het gaat over een vrouw die kiest voor iets dat voor haar goed voelt. Daar kun je als feminist toch onmogelijk problemen mee hebben?'

Bron: http://www.cinema.nl/artikelen/2167980/bevrijdende-billenkoek

Dutch Spank Daddy schreef:

et gaat over een vrouw die kiest voor iets dat voor haar goed voelt. Daar kun je als feminist toch onmogelijk problemen mee hebben?'

Prachtige quote!!

isis schreef:

Dutch Spank Daddy schreef:

et gaat over een vrouw die kiest voor iets dat voor haar goed voelt. Daar kun je als feminist toch onmogelijk problemen mee hebben?'

Prachtige quote!!

Ja, dat vond ik zelf ook.

Onderstaand nog een afbeelding van de volledige fraaie filmposter.
Isis had in haar eerste posting slechts een stukje daarvan laten zien, namelijk hoe de handen de enkels vasthouden.
Het belangrijkste stuk(je), namelijk het achterwerk dat gekastijd moest worden, was daardoor niet te zien.

Bij deze alsnog.

isis schreef:

De meeste mensen die automutileren genieten ook niet van pijn, maar gebruiken de pijn om om te gaan met stress. Spanking daarentegen is een seksuele voorkeur en draait ook om meer dan alleen het toedienen van pijn.

Ik ken toch persoonlijk wel spankees die de pijn aan hun billen die de spanking oplevert wensen te gebruiken om (beter) om te gaan met stress (stressrelease!) of om boete te kunnen doen.
Dat geeft hen dan een opgelucht gevoel en geen seksuele voldoening.

Het zit (wat boetedoening en/of stressrelease betreft) wellicht wel dicht tegen de zelfkastijding aan.
Ik weet niet of dat laatste als een seksuele voorkeur moet worden beschouwd.