Eerlijk gezegd snapte ik er niks van: om 11:00 uur zou Saskia komen voor een evaluatie van haar studievorderingen, en het was nu al 11:15 uur. Eergisteren nog had ik haar gemaild dat ik haar uiterlijk klokslag elf bij mij thuis verwachtte. Bovendien had ik ook nog eens nadrukkelijk aangegeven dat ik een man van de klok was, mijn atoomhorloge altijd gelijk liep, en dat te laat komen streng zou worden gestraft. Mijn mail werd beantwoord met de belofte strikt op tijd te zullen komen. Ik begon zowaar aan mijzelf te twijfelen: zou ik mij in de datum hebben vergist? Maar zoiets gebeurt toch niet wanneer je de afspraak twee dagen eerder hebt gemaakt? Een week eerder, dat was anders; dan zou men zich misschien een dag kunnen vergissen. Ik zette mijn trage computer aan, en controleerde, nadat de opstartprocedure in ‘slechts’ acht minuten was voltooid, de bewuste email. Ik had het goed – de afspraak was om 11:00 uur. Ik besloot om Saskia maar eens te gaan bellen, maar kreeg toen meteen haar voicemail. Op hetzelfde moment ging de deurbel – het was 11:26 uur. “Hoi, Saskia hier!”, klonk het opgewekt nadat ik mij had gemeld. ‘Ik vrees dat jij spoedig minder opgewekt zult klinken’, dacht ik, terwijl ik de voordeur alvast open deed. ‘Net op tijd’, zei Saskia, ik was even bang dat ik half twaalf niet zou halen’. ‘Net op tijd – net op tijd!?’, vroeg ik verontwaardigd, ‘we hadden 11:00 uur afgesproken. Trek je jas maar uit en kom maar eens even mee naar de computer.’ Ik liep mijn werkkamer in, gevolgd door een verbaasd sputterende Saskia. En toch bespeurde ik gespeelde verbazing, alsof zij zelf ook wel beter wist. Ik opende het bericht. ‘Lees maar eens even hardop voor’, zei ik. Saskia begon voor te lezen, maar bij het lezen van de afgesproken tijd, stokte ze. ‘Maar…, maar…, ik dacht echt…’, bracht ze daarna nog uit. ‘Zal ik jou eens even wat vertellen juffrouw?’, onderbrak ik haar streng, ‘volgens mij probeer jij mij om de tuin te leiden in de hoop dat je jouw straf zult ontlopen. Maar als je mij voor de gek wilt houden, dan moet je vroeger opstaan meiske!’ Saskia kreeg een blos op haar wangen, en keek bedremmeld naar beneden. Ik duwde met mijn wijsvinger haar kin omhoog en dwong haar mij aan te kijken. ‘Vertel mij maar eens wat de werkelijke reden is dat jij zo verschrikkelijk laat bent.’ Saskia slikte. Ze had een droge keel van de zenuwen. Na een aarzeling zei ze zachtjes: ‘Ik ben gisteravond wezen stappen en lag vanmorgen pas om vijf uur in bed. Ik kwam er pas om kwart voor elf uit.’ Ik bleef haar strak aankijken, daarop sloeg ze timide haar ogen neer. ‘Saskia’, begon ik, ‘eigenlijk ben je hier gekomen omdat wij samen aan jouw studeerproblemen zouden gaan werken. Maar ik ben bang dat jij er inmiddels twee heel grote problemen bij hebt: je bent niet alleen zesentwintig minuten te laat gekomen, maar je hebt ook nog geprobeerd om mij om de tuin te leiden. ‘Het spijt me meneer’, klonk ze bedeesd. ‘Ga maar naar de woonkamer, dan praten we daar verder’, zei ik. Ik draaide haar om, duwde haar licht vooruit en gaf haar een stevige tik op haar achterwerk. Om haar mooie ronde billen droeg ze een spijkerrok, met daaronder een grijze legging die, als ik zo naar haar stevige benen keek, ook mooi strak om de bips moest zitten.
Midden in de woonkamer bleef ze wat besluiteloos staan. Ze durfde niet zomaar ergens te gaan zitten. Ik wees haar de stoel tegenover de bank waarop ik zelf ging zitten. Een minuut lang zaten we zwijgend tegenover elkaar. Ik observeerde Saskia, maar zei met opzet niks, opdat zij zich nog wat oncomfortabeler zou gaan voelen. De stevige tik op de bips van daarnet zal haar verwachtingen omtrent wat er komen gaat er bepaald niet vrolijker op hebben gemaakt. En dat was ook wat ik bij haar wilde bewerkstelligen. Ze wiebelde wat ongemakkelijk op haar stoel heen en weer.
‘Je bent gekomen vanwege disciplineproblemen bij het studeren,’ verbrak ik na een poosje de stilte. ‘We hebben daar drie weken geleden afspraken over gemaakt, maar van het nakomen daarvan lijkt tot nu toe dus nog maar bitter weinig terecht gekomen te zijn. Vertel mij eens: wanneer heb jij tentamen, en hoever ben jij met studeren?’
Na een kleine aarzeling zei Saskia: ‘Het tentamen is aanstaande woensdag.’
‘En hoe zit het met studeren?’, drong ik aan.
‘Ik heb het boek wat doorgenomen, ennehh…’.
‘Jaja – dat ken ik,’ verzuchtte ik. ‘Als jij je zo oppervlakkig over jouw vorderingen uit, dan heb je er dus hoogstwaarschijnlijk niks aan gedaan.’
‘Jawel meneer, ik heb…’
‘Hou maar op!, ik weet genoeg jongedame. Als ik jou nu zou vragen wat de titel van het eerste hoofdstuk is, zou je mij dat niet eens kunnen zeggen. ‘
‘…’
‘Ik weet het goed gemaakt met jou – juffrouw. Ik zal jou voor eens en voor altijd leren wat discipline is.’
Saskia keek nu beschaamd naar de grond. Ik had haar precies waar ik haar wilde hebben.
‘Tweeënhalf week geleden, dus drie weken voor jouw tentamen, zijn wij overeengekomen dat jij dit boek van driehonderd pagina’s in vijftien dagen zou kunnen doornemen: twintig bladzijden per dag, inclusief het maken van een uitreksel. Dan zou jij zelfs nog zes dagen over hebben om het uitreksel te leren en je eventueel te laten overhoren. Het is nu zaterdag, je zit nu vier dagen voor jouw tentamen, en je hebt nog geen steek uitgevoerd. Zelfs al zou jij vanavond nog aan de slag gaan, dan ben je nog zeventien dagen te laat begonnen!’
‘Maar ik ben ook ziek geweest.’
‘Eerlijk gezegd geloof ik daar niets van, en bovendien hebben we dus die marge van zes dagen.’
‘Moet ik nu echt gestraft worden?’, klonk het na een poosje timide uit Saskia’s mond.
‘Dat lijkt mij niet meer dan logisch. Of dacht je dat je hier zomaar mee wegkwam?’
‘…’
‘Ik vroeg je wat!’, drong ik aan.
‘Nee meneer.’
‘Wat nee meneer?!’
‘Ik zal gestraft moeten worden omdat ik niet gedisciplineerd ben met studeren.’
‘Dat dacht ik ook,’ zei ik.
Van de salontafel nam ik een klein schrijfblok en een pen, en begon Saskia voor te rekenen.
‘Je bent dus zeventien dagen te laat begonnen met studeren. Ik geef je het voordeel van de twijfel dat jij vanavond nog begint. Per dag te laat krijg je twintig ferme tikken. Dan komen we dus uit op 340 tikken.’
Saskia kleurde rood, en ze begon opnieuw onrustig op haar stoel te wiebelen.
‘Maar dan heb je nog die twee andere problemen, die jij met het grootste gemak had kunnen voorkomen. Je bent niet alleen 26 minuten te laat gekomen, maar je hebt mij ook nog om de tuin willen leiden. Voor de eerste tien minuten te laat krijg je tien ferme tikken per minuut op de billen. Van minuut elf tot en met twintig krijg je vijftien tikken per minuut op je billen, en voor minuut 21 tot en met 26 krijg je twintig ferme tikken per minuut op je bips.’
Ik krabbelde ondertussen wat getallen op een velletje.
‘Dan kom ik dus voor het te laat komen op een pak voor je broek van maar liefst 370 tikken. Tel ik die op bij de 340 tikken voor het te laat gaan leren, dan zit ik al op 710 ferme tikken! Ik zal dat maar afronden naar 700 tikken, want jouw billetjes zullen het toch al zwaar genoeg te verduren krijgen. Maar voor het om de tuin leiden geef ik je nog wel een bonus van vijftig ferme tikken op de blote billen!’
Er heerste een pijnlijke stilte.
‘Die straf ga ik verdelen over vijf sessies: vier sessies van 175 ferme tikken elk, en de laatste sessie van 50 ferme tikken op je blote bips. Van de eerste vier sessies krijg je de eerste vijftig tikken steeds voor de broek, in dit geval dus jouw legging, de tweede vijftig tikken krijg je voor jouw onderbroek, en de overige vijfenzeventig tikken zul je op je blote billen krijgen. Direct na de vierde sessie komt de vijfde, zodat je op het laatst 125 stevige petsen voor jouw blote billen krijgt. Met dit vonnis zul je het moeten doen!’, sloot ik streng af.
Eigenlijk had ik verwacht dat Saskia nog zou tegenstribbelen, maar de strenge toon waarmee ik mijn preek afsloot deed bij haar iedere hoop op onderhandelen blijkbaar bij voorbaat in rook opgaan.
‘Kom maar bij mij staan en doe je spijkerrok maar uit.’ Gedwee stond Saskia op, liep schoorvoetend om de salontafel heen, ging rechtsvoor mij staan, en begon onhandig aan de knopen van haar spijkerrok te wurmen. Aan haar weifelachtige manier van doen merkte ik dat zij de voltrekking van het vonnis zo lang mogelijk wilde uitstellen. Ik besloot dat niet te accepteren, en beet haar toe: ‘Als jij nog honderd tikken erbij wilt hebben, moet je vooral zo doorgaan!’ Opeens kon de spijkerrok nu een stuk sneller uit. Ik wees haar de stoel achter haar waar ze deze op kon leggen. Nu stond ze voor me in haar grijze legging, die zich prachtig strak om haar mooie ronde billen sloot. Haar handen hield ze haast instinctief voor haar kruis gevouwen. Ik meende nu iets merkwaardigs te ruiken.
‘Haal jouw handen eens weg’, gebood ik haar met ietwat zachtere stem. Ze gehoorzaamde.
‘Heb jij in de broek geplast?’ Ze antwoordde met een bijna onmerkbaar hoofdknikje, en een onhandig heen en weer wiebelen op beide benen.
‘Ben je bang voor de billenkoek?’
Het bleef stil, maar ik zag wel een traan over haar wang biggelen.
‘Klein klein meisje toch.’ Ik sprak haar nu bijna vriendelijk toe, met de rustige zekerheid van iemand die het mogen straffen op zulke mooie ronde billen niet meer kan ontgaan. ‘Disciplineproblemen, mij willens en wetens om de tuin leiden, te laat komen, en het op de koop toe ook nog eens als een klein meisje in de broek doen. Na de straf zal ik je dus ook nog de bips moeten wassen…’ Ik klopte op mijn benen. ‘Kom jij maar eens heel gauw bij mij over de knie liggen, dan zullen we jou eens even een ouderwets pak voor de dikke bips geven.’
Na enige aarzeling boog Saskia voorover, steunde met haar handen links van mij op de bank, en liet zich vervolgens over mij heen zakken. ‘Knieën op de bank, ’ gebood ik. Ze deed wat ik zei. Haar hoofd legde ze op het kussen dat ik links van mij had neergelegd. Nu voelde ik het heerlijke gewicht van haar ietwat mollige lichaam over mij heen. Saskia was prachtig gebouwd, en haar mooie billen leken op mijn schoot zelfs nog wat groter en volumineuzer dan ze al waren. De katoenen legging omsloot de vormen perfect, niet in de laatste plaats door het behoorlijk strakke elastiek om haar taille. Ik voelde even op de broek, en masseerde korte tijd heel zacht de bips. ‘Zo’, zei ik. ‘Daar lig je dan met je goeie gedrag. Ben je klaar voor de eerste sessie?’
‘Ja,’ klonk het schuchter.
‘Wat ja!?’ vroeg ik, en gaf haar een berispende tik op de broek.
‘Ja meneer’, klonk het nu met een lichte angst in haar stem.
‘Goed zo stoute meid. Dan gaan we nu met de eerste sessie beginnen.’
Ik boog me licht over haar heen, legde mijn linkerarm om haar zij, klemde haar goed vast, zodat de ronde bips iets omhoog kwam, en begon haar toen met de vlakke rechterhand een flink pak op de broek te geven. Een spervuur van ferme klappen daalde op haar arm achterwerk neer. De stof van haar legging voelde op de een of andere manier prettig aan, en onder die stof lilden de billen op iedere ferme tik mee. Samen met haar kreunen wond dit mij op, en nodigde me zelfs uit haar nog wat harder op de broek te geven.
Na vijftig flinke tikken hield het spervuur op. Mijn rechterhand tintelde zowaar en zag ietwat rood, maar ik wist zeker dat Saskia’s bips nu al in vuur en vlam zou staan. Ze hijgde een beetje.
‘Zo’, zei ik. ‘Dat krijg je ervan als je ongehoorzaam bent.’
Ik gunde haar en mijzelf een beetje rust. Vergenoegd keek ik naar haar ronde bips, waar ik zometeen de legging om weg mocht doen. Ik speelde al wel wat met het elastiek.
‘Ben je klaar voor de tweede ronde?’ Eigenlijk was die vraag natuurlijk heel ironisch, want wie is er ooit klaar om zo’n zware straf op de billen te ondergaan? Toch klonk er een – weliswaar haast gesmoord – ‘Ja meneer’. Daarop deed ik mijn vingers om het elastiek van haar legging, en stroopte deze voorzichtig af. Saskia bewoog haar heupen een beetje mee om het uittrekken wat te vergemakkelijken. Ze had een mooie zwart-witte onderbroek met een bloemmotiefje erop aan, die haar inmiddels behoorlijk rode billen goeddeels bedekte. Ik wreef een beetje over de billen, kneep er even lichtjes in, klemde haar vervolgens opnieuw goed vast, en diende haar de volgende vijftig ferme petsen op de bips toe. Het gesmoord kreunen van zonet was overgegaan in een luider jammeren. Jammer genoeg voor Saskia stimuleerde mij dat alleen maar. De kletsen klonken zo luid, dat ik me bijna zorgen maakte over mijn buren, die mij wellicht van mishandeling zouden kunnen betichten.
Even abrupt als het pak voor de onderbroek begon, eindigde deze na vijftig harde meppen. Saskia’s arme billen moesten nu echt in vuur en vlam staan. Ze beet op haar tanden, en begon nu met haar rechterhand haar gekastijde billen te masseren. Ik stond het niet alleen toe, maar de aanblik ervan vond ik zelfs aandoenlijk.
Opnieuw gunde ik ons een beetje rust, maar na anderhalve minuut vond ik het welletjes. ‘Het wordt zo langzamerhand tijd dat we jouw billen maar eens gaan ontbloten – vind je ook niet?’ Het bleef stil, maar een antwoord hoefde ik ook niet meteen te hebben. Met een klein tikje op de bips gebood ik Saskia haar billen ietsje omhoog te duwen, waarna ik voorzichtig de onderbroek afstroopte.
‘Ohlala klein meiske – die billetjes hebben het behoorlijk zwaar gehad. Wanneer ik met twee vingers licht op haar rode billen drukte, ontstond daar een klein wit plekje, dat onmiddellijk weer rood kleurde zodra ik die vingers er van af haalde. ‘En je bips is zelfs een beetje klam. Dat wordt straks poetsen juffrouw… Heb je – zoals afgesproken – reservekleding meegenomen?’
‘Ja meneer’.
‘Goedzo klein meiske. Maar zover zijn we nu nog niet. Want wat gaan we eerst doen?’
De ultieme vernedering: mijn arme slachtoffer moest zelf vertellen wat voor straf ze nu toegediend zou krijgen.
‘Ik krijg een pak voor mijn blote billen, meneer.’
‘Goedzo – en hoeveel tikken krijg jij eigenlijk in deze sessie op die blote billen?’
‘Vijfenzeventig meneer,’ klonk het bijna onhoorbaar.
‘Heel goed geantwoord’, zei ik, en wreef haar over de blote bips.
‘Goed,’ zei ik. ‘Dan zullen we het vonnis maar voltrekken.’ Weer nam ik Saskia in een stevige greep, en hief mijn rechterarm flink omhoog.
‘Pak voor de blote billen!!’, riep ik, en meteen daarop begon ik haar toch al vuurrode bips streng te tuchtigen. Jammerde Saskia nog tijdens de tweede sessie, nu riep ze voortdurend ‘auwauwauw!!’, en spande haar billen alsof ze heel nodig naar de wc moest. Ze had stevige bilspieren, die hun ontwikkeling ongetwijfeld aan veel trainen en joggen te danken moesten hebben. Haar gespannen bips leek nu op een grote variant van een onschuldig kinderbipsje. (Maar daar hield de vergelijking dan ook echt op, want nooit en te nimmer zou ik een kind zo op de billen straffen.) Na vijfenzeventig ferme petsen was ik klaar, en had Saskia werkelijk de tranen in de ogen staan. Nadat zij enigszins op adem was gekomen, sprenkelde ik wat massageolie op haar klamme, gloeiende billen, en begon ze zachtjes te masseren. Toen ik daar na zo’n drie minuten klaar mee was, deed ik haar onderbroek weer omhoog, en trok vervolgens de legging lekker hoog op om haar billen.
‘We gaan eerst wat lunchen, daarna is het tijd voor de tweede sessie,’ zei ik, en nodigde haar met een bemoedigend klopje op de strakke broek uit om te gaan staan. Toen ze stond wreef Saskia over haar pijnlijke bips, en liep naar haar stoel.
Ik maakte voor ons tweeën een lunch klaar met soep en broodjes. Tijdens het eten wilde ik het expres niet met haar hebben over haar disciplineproblemen en de strafsessies die daar het gevolg van zijn. Toch merkte ik dat ze niet al te spontaan overkwam wanneer ze mijn vragen beantwoordde. Logisch natuurlijk, want ze had over mijn knie nog een lange weg te gaan, en dus nog genoeg om tegen op te zien. Ook was ze niet al te scheutig met informatie over haar activiteiten van die week, omdat daar immers des temeer uit zo kunnen blijken hoe weinig ze aan haar studie had gedaan.
Na de lunch bood Saskia mij aan om samen de afwas te doen. Ik bespeurde bij haar zelfs een zekere mate van overijverigheid, alsof ze daarmee een billenkoeksessie meende te kunnen afkopen. Maar daar trapte ik uiteraard niet in. Toen we na de vaat weer tegenover elkaar zaten, gebood ik haar om weer bij mij over de knie te komen liggen. (Haar spijkerrok had ze tijdens de lunch niet aan gehad. Bij het zicht – tijdens de vaat – op haar mooie ronde, in de strakke grijze legging gehulde billen, verkneukelde ik mij al op wat nog komen ging: nog drie sessies van ieder honderdvijfenzeventig tikken, en een ‘bonusspanking’ van vijftig kletsen op de blote bips.)
‘Krijg ik nu wat minder tikken voor mijn bips, omdat ik u zo goed met de vaat geholpen heb?’, vroeg Saskia, toen ze weer over mij heen ging liggen. Daar had je het al – mijn vermoeden van zonet bleek dus juist.
‘Nee meid, zo werkt dat niet. Ik ben totaal ongevoelig voor omkoping. Of dacht je soms dat je jouw belastingaanslag ook kwijtgescholden krijgt wanneer je de inspecteur cadeautjes geeft? En je mag nog van geluk spreken dat ik deze omkooppoging niet honoreer met een extra pak voor je dikke bips.’ Terwijl ik dat zei gaf ik haar een ferme tik voor de broek. ‘Denk erom! – volgende keer wordt zo’n geintje streng gestraft! Heb je dat begrepen!?’
‘Ja meneer,’ luidde het zachte antwoord.
‘Mooi zo, stout meisje – dan kunnen we wat mij betreft beginnen met de tweede sessie.’
De tweede strafsessie van eveneens honderdvijfenzeventig tikken verliep precies als de eerste, zij het dat Saskia’s arme billen door de eerste sessie toch iets kwetsbaarder waren geworden. Maar daar kon ik natuurlijk geen rekening mee houden. Eerst kwam een stevig pak van vijftig ferme tikken op de strakke legging, vervolgens werd deze afgestroopt, en kwamen evenzoveel stevige petsen neer op de mooie, gebloemde onderbroek, en ten slotte werd ook deze om de gloeiende billen weg getrokken, en daalden maar liefst vijfenzeventig harde kletsen neer op de arme, hulpeloos over mij heen liggende, blote billen. Dit alles onder vaak hevig auw-auwgeroep.
Ook na de tweede strafsessie werden Saskia’s billen besprenkeld met massageolie, en daarna heerlijk gemasseerd. Haar kreunen dat daarmee gepaard ging, leek een uiting van zowel pijn als genot. Na de massage gingen onderbroek en broek weer omhoog, en mocht Saskia twintig minuten pauzeren.
‘Kom op meid – het wordt tijd dat we jouw bips weer eens even flink onder handen gaan nemen,’ zei ik toen die twintig minuten om waren. Voor mijn gevoel leek de tijd maar niet om te willen gaan, terwijl deze voor de arme Saskia ongetwijfeld omgevlogen moet zijn. Opnieuw legde ze zich gedwee over mijn knie. Ik verschikte haar nog een beetje, en trok de legging nog even extra omhoog, zodat deze zo mogelijk nog nauwer om de billen sloot.
‘De derde en de vierde strafsessie ga ik vlak na elkaar doen, zodat je over mijn knie kunt blijven liggen. Dan ben je er sneller van af. We nemen tussendoor vijf minuten pauze.’
Als antwoord klonk slechts een licht gekreun.
Tevreden zag ik neer op Saskia’s prachtige billen. Stiekem genoot ik van het feit dat ik deze nog twee keer zwaar mocht straffen. Opnieuw nam ik haar met de linkerarm in een stevige greep, hief mijn rechterhand op, en de derde sessie was begonnen. Deze verliep precies zo als de twee eerdere.
Na de vijfenzeventig flinke petsen voor de blote bips begon ik deze wederom te masseren, en omdat we nu als het ware iets meer tijd hadden, masseerde ik ook zacht haar rug, nadat ik haar hemd omhooggeschoven had. Saskia genoot nu merkbaar. De massage leek haar de pijn van de gloeiende billen zelfs even te doen vergeten. Het was mede daarom dat ik haar iets meer tijd gunde dan de toegezegde vijf minuten pauze. Maar ik deed dit uiteraard ook voor mijzelf: ik kon, kijkend naar die mooie ronde bips, nu extra lang genieten van het vooruitzicht op nog een zware strafsessie en de bonusspanking die ik mocht geven. Maar na negen minuten vond ik het toch echt wel tijd om verder te gaan. Ik trok de onderbroek over de gloeiende billen, deed daaroverheen de grijze legging, en trok deze ook nu weer extra hoog op.
‘Zo klein meiske, dan zijn we al weer toe aan de laatste strafsessie en de bonusspanking. Die bonusspanking komt direct na de laatste sessie, dus jouw arme billen zullen er nog even flink van lusten.’
Saskia ging nu zelf wat verliggen, alsof ze zich extra goed wilde voorbereiden op wat er komen ging.
‘Komt ie! – pak voor de broek!’, riep ik, en begon haar, nog eerder dan zij had verwacht, stevig voor de broek te geven. Ook het kreunen en jammeren nam weer een aanvang. Na vijftig tikken, helaas al weer de laatste op haar lieve legging, ging ik meteen door. Ik zette mijn duimen onder het elastiek en trok de legging nu in een beweging om de billen weg. Daarna klemde ik Saskia opnieuw goed vast, en gaf meteen vijftig snoeiharde tikken voor de onderbroek. Nu ondernam mijn slachtoffer verwoede pogingen om met haar rechterhand haar billen tegen het spervuur van ferme tikken te beschermen, wat haar op een gegeven moment zelfs aardig lukte. Maar dat liet ik natuurlijk niet over mijn kant gaan. Ik pakte haar arm, en gaf haar met de vlakke hand een harde pets op haar handpalm. Ze slaakte een kreet van pijn, en trok haar hand gauw weer terug.
‘Voor straf twintig extra tikken op jouw onderbroek!’, riep ik, en gaf haar nu in totaal zeventig tikken voor de billen, die beschermd werden door slechts een flinterdun lapje stof. Saskia gilde het nu uit.
‘Auwauwauw!! – ik moet naar de wc!’
‘Jaja, dat moet ik zeker geloven. Hou het maar even op juffrouw. En waag het niet om het nog een keer in de broek te doen, want dan heb je er een heel groot probleem bij.’
Direct nadat de zeventig petsen op de onderbroek waren toegediend, tilde ik met mijn linkerarm Saskia’s middel iets op, zodat de bips omhoog kwam, en trok ik in een snelle en routineuze beweging de onderbroek om de bolle billen weg.
‘Zo juffrouw – nog een keer met de billen bloot,’ zei ik ondertussen, en begon meteen daarna met het derde pak voor de vuurrode bips. Saskia huilde nu als een klein kind, kneep haar billen samen (alsof dat ook maar iets zou helpen), maar deed geen pogingen meer om de kletsen te pareren. Snoeihard daalden deze op haar bips neer.
‘Ja meiske – je hebt het er helemaal zelf naar gemaakt dat jij zo streng op de bips gestraft wordt. Was je eerder gaan leren, en was je niet te laat gekomen, dan had je nu niet over de knie liggen spartelen.’
Toen de vijfenzeventig ferme klappen eindelijk waren toegediend, hield ik even op, al was het alleen maar om mijn rechterarm ook wat rust te gunnen.
‘Ik weet het goed met jou gemaakt’, zei ik een halve minuut na de laatste strafsessie. ‘Jij krijgt uiteraard nog de vijftig tikken op je blote billen voor het om de tuin leiden, maar ik zal ze iets minder hard toedienen dan wat je tot nu toe hebt gekregen.’ Daarna wreef ik een paar keer over de gekastijde billen. ‘Ontspan maar lekker,’ zei ik nu iets milder, en begon daarna met het geven van de laatste vijftig tikken. Het huilen was overgegaan in een zacht snikken.
Toen ik eindelijk de laatste tik voor Saskia’s vuurrode billen had gegeven, deed ik er voor de laatste keer wat massageolie op, en masseerde ik de bips. Vervolgens trok ik de legging en de onderbroek nu helemaal uit, en gebood haar vriendelijk om te gaan staan. ‘Ga daar maar in de hoek staan’, zei ik haar. ‘Dan haal ik wat spullen voor de afrondende werkzaamheden. Jij had schone kleding meegenomen? Een onderbroek en een legging?’
‘Ja meneer.’
‘Die mag je dan nog uit jouw tas halen en op de bank leggen. Dan ga je in de hoek staan met de handen achter in jouw nek.’
Gehoorzaam deed Saskia wat ik haar opdroeg. Even later stond ze in de hoek; handen achter in haar nek, billen naar mij toegekeerd.
Ik haalde nu een teiltje heerlijk wam water, zeep, Nivea, een washandje, een badhanddoek en een gewone handdoek. Het teiltje zette ik op de salontafel, de spullen legde ik erbij, maar de badhanddoek legde ik over mij heen nadat ik op de bank was gaan zitten, en de salontafel iets naar mij toe had getrokken.
‘Kom maar weer even over de knie liggen’, gebood ik haar op vriendelijke toon.
Saskia draaide zich om, en keek enigszins verrast toen ze alle spullen voor de wasbeurt zag. Ze had natuurlijk niet gezien wat ik allemaal de kamer in had gebracht.
‘Zo meisje’, zei ik, nadat ze zich weer over mijn knie had gelegd. ‘Ik zal jou arme billetjes eens even lekker verwennen.’. Ik maakte het washandje flink nat, wreef het goed in met zeep, en begon vervolgens Saskia’s mooie ronde billen heerlijk in te zepen. Het zachte mollige vlees voelde ik verrukkelijk onder mijn in de washand gestoken hand heen en weer gaan.
‘Och meiske meiske – met je vieze dikke bips,’ fluisterde ik quasi boos, maar ondertussen genoot ik. Ook tussen de benen moest ik haar even lekker poedelen, omdat ze immers van pure angst in de broek had geplast. Saskia kreunde en zuchtte van genot. Ze bewoog haast sensueel haar lichaam langzaam heen en weer, als om de wasbeweging te bevestigen. Na het flink inzepen spoelde ik de mooie bips weer lekker af met handwarm water.
‘Zo, kleine meid van me’. Tijdens het afdrogen sprak ik haar toe met de mildheid van een vader die een klein kind toespreekt. ‘En heb je mij nog iets te beloven – bijvoorbeeld met betrekking tot jouw studie?’
‘Ik zal vanavond meteen beginnen, en mijn uiterste best doen om het tentamen woensdag te halen.’
‘Zo mag ik het horen’, zei ik, en klopte haar nu goedmoedig zachtjes op de frisgewassen billen. Vervolgens wreef ik deze heerlijk in met Nivea.
‘Kom – ik ga je aankleden,’ fluisterde ik.
De nieuwe onderbroek die Saskia had meegenomen was roze, en haar nieuwe legging was zwart. Beiden trok ik voorzichtig aan. Ook deze legging sloot weer zo wondermooi om de prachtige ronde bips. Het speet me haast dat ik haar niet nóg een lekker pak op de broek mocht geven. Soms zou je echt willen dat vrouwen met mooie billen maar flink vaak stout waren.
Toen ik haar aangekleed had, draaide ik Saskia op haar rug, trok haar voorzichtig overeind, nam haar in mijn armen en begon haar zachtjes te knuffelen. Ze vond het fijn, en begon een beetje te huilen, maar nu eerder van ontroering.
‘Kleine schat – Zul jij in het vervolg echt goed je best doen?’ Ik streelde haar door het blonde haar, en kuste haar zacht op haar rechterwang.
‘Ja,’ zei ze. ‘Maar ik had het wel geleerd hoor.’ Er klonk opeens iets schalks in haar stem.
‘Wat zeg je me nou!? Had jij jouw tentamen wel geleerd?’
‘Tuurlijk – veel te belangrijk om te missen.’
‘Waarom zei je dat dan niet meteen tegen me. Dat had je zo veel ellende kunnen besparen?’
‘Maar ik had zo’n zin in een ouderwets pak voor mijn billen…’
‘Dus je hebt de hele tijd tegen mij zitten jokken, en alles in scene gezet?’ vroeg ik met enige stemverheffing, waar de lach desondanks duidelijk in doorklonk.
‘Ja natuurlijk. Ik dacht: ‘daar trapt die loser wel in’.
‘Wel potver!!...’
En terwijl ze heel hard lachte, legde ik haar met één machtige beweging weer op haar buik, zodat haar prachtige, maar nu ‘zwarte’ dikke bips weer uitnodigend omhoog stak.
Ik nam haar met mijn linkerarm in een stevige greep, hief mijn rechterarm hoog op, en…
Onderwerp: Disciplinaire Maatregelen 
wo sep 12, 2012 5:11 pm
