Mislukt...

Was het maar een ideale wereld. Een wereld waarin ieder subje op elk moment gemept kan worden, daarna rustig tegen je aankruipt en dat je samen in slaap kan sukkelen. Helaas werkt het niet altijd zo. Soms lijkt het gewoon niet te werken. Soms heeft zij er simpelweg niet de mindset en het moment voor. Weerspannigheid van haar kant neemt toe, verwijten worden naar je geslingerd en iedereen is na afloop unhappy. Het is gewoon niet goed gevallen.

Ik weet niet of anderen daar zijn geweest. Ik in het verleden zeker wel. En, laat ik het gelijk bekennen, het geeft mij een behoorlijke schok als zoiets gebeurd. Het gevoel dat ik mijn verantwoordelijkheid tegenover haar heb laten liggen, het gevoel dat ik haar een hoop onrust gegeven heb.

Ik vraag me af of er anderen zijn (D of s), die hier ervaring mee hebben. Hoe pak je zoiets weer op na zo'n incident?

Ja, dat herken ik wel. Soms zie je dat als sub zelfs niet aankomen. Dan wil je je er net voor open stellen, maar dan lukt het niet. Dan neemt de frustratie (en de koppigheid) toe en dan klap je helemaal dicht. En geraakt niets er meer door. Of je ziet het net wel aankomen: je wil op dat moment gewoon écht niet. En soms geraakt de D daar dan toch door, soms ook helemaal niet. Heel frustrerend voor beide inderdaad.

Ik denk dat eerst en vooral een goed gesprek op z'n plaats is. Misschien niet meteen, maar achteraf, als er al wat meer afstand is, als alles wat bedaard is. (Probeer haar wel meteen te laten weten dat je nog steeds om haar geeft, dat het niet erg is.) Probeer te weten te komen wat ervoor zorgde dat het niet binnenkwam, dat het verkeerd viel. Daar komt misschien wel iets uit waar jullie iets mee kunnen.
Voor een volgende keer, zullen jullie misschien beide onzeker zijn. Ik kan alleen vanuit de subkant praten, als sub ben ik dan in elk geval heel onzeker: "het zal toch niet weer zo slecht gaan, deze keer wil ik het goed doen". Een rustige opbouw over de knie, die me wat op mijn gemak stelt, kan dan helpen. Dan voel ik dat het zo erg niet is, dat ik dit wel aankan. En een nieuwe goeie ervaring is volgens mij het beste om de slechte ervaring te vergeten. Maar je kunt geen nieuwe goeie ervaring hebben, voor jullie over de slechte ervaring gepraat hebben.

Ik hoop dat je er wat mee bent, ik kan ook enkel maar vanuit mijn eigen persoon en ervaringen spreken, heel subjectief dus.

Björn schreef:

Was het maar een ideale wereld. Een wereld waarin ieder subje op elk moment gemept kan worden, daarna rustig tegen je aankruipt en dat je samen in slaap kan sukkelen. Helaas werkt het niet altijd zo. Soms lijkt het gewoon niet te werken.

Tja, je zult hierna denk ik wel de nodige clichés te lezen krijgen, maar in veel clichés zit toch wel een kern van waarheid.

Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Het is nu eenmaal geen ideale wereld. Als je je dat realiseert ben je al een heel eind.
Het leven is een achtbaan met dalen en toppen. De toppen lijken nog hoger als je net vanuit een dal bent gekomen.

Je kunt het leven ook met een cardiogram vergelijken. De normale situatie is die met dalen en pieken.
Als die dalen en pieken er niet meer zijn en altijd alles bij hetzelfde blijft, heb je een serieus probleem.
Dat is te zien op de rechte lijn rechts in onderstaand cardiogram.


Zou het niet ontzettend saai worden als je altijd en direct alles kunt krijgen wat je wilt?
Als je ergens moeite voor moet doen, waardeer je het resultaat vervolgens weer meer.
Wellicht een beetje Calvinistisch.

Björn schreef:

Soms heeft zij er simpelweg niet de mindset en het moment voor. Weerspannigheid van haar kant neemt toe, verwijten worden naar je geslingerd en iedereen is na afloop unhappy. Het is gewoon niet goed gevallen.

Volgens mij is het een kwestie van het ontwikkelen van een antenne om die signalen tijdig op te vangen.
Het gaat ook hier om het momentum en dat heb je niet als de sub/spankee er even niet de mindset voor heeft.
Als je dan toch wilt doorzetten, dan leidt dat alleen maar tot weerspannigheid met alle door jou beschreven gevolgen. Dan rest mijn inziens niets anders dan je verlies te nemen.
Het aantal subs/spankees dat 24/7 'in the mood' is om op de billen te krijgen, is denk ik niet zo groot.

Björn schreef:

Ik weet niet of anderen daar zijn geweest. Ik in het verleden zeker wel. En, laat ik het gelijk bekennen, het geeft mij een behoorlijke schok als zoiets gebeurd. Het gevoel dat ik mijn verantwoordelijkheid tegenover haar heb laten liggen, het gevoel dat ik haar een hoop onrust gegeven heb.

Ik vraag me af of er anderen zijn (D of s), die hier ervaring mee hebben. Hoe pak je zoiets weer op na zo'n incident?

Ik denk dat de meeste D/s die al wat langer bezig zijn, hier wel ervaring mee hebben, omdat ik mij werkelijk niet kan voorstellen dat het niemand nou nooit eens heeft tegengezeten.
Je hebt dit berichtje vannacht om bijna kwart over twaalf opgesteld.
Wellicht was het wel direct na de ervaring die je beschrijft.
Als je er een nachtje overheen hebt geslapen, kun je er weer anders en wellicht wat minder zwaar over denken en dat geldt denk ik ook voor haar.
Wellicht til jij er ook nog eens veel zwaarder aan dan zij.
Je zou een geschikt moment kunnen zoeken om het uit te praten.
Tenslotte kun je kijken welke lering je er uit kunt trekken.
Fouten zijn er tenslotte ook om van te leren.

Wat je hiervan zou kunnen leren, is dat je ook als Dominant fouten kunt maken.
En die wetenschap dat je als Dominant niet onfeilbaar bent en ook fouten kunt maken, kan weer van belang zijn voor de beantwoording van de vraag of je al dan niet met een safeword wilt werken.
Er is hier een apart draadje over: Safewords.

Dutch Spank Daddy schreef:

Björn schreef:

Was het maar een ideale wereld. Een wereld waarin ieder subje op elk moment gemept kan worden, daarna rustig tegen je aankruipt en dat je samen in slaap kan sukkelen. Helaas werkt het niet altijd zo. Soms lijkt het gewoon niet te werken.

Tja, je zult hierna denk ik wel de nodige clichés te lezen krijgen, maar in veel clichés zit toch wel een kern van waarheid.

Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Het is nu eenmaal geen ideale wereld. Als je je dat realiseert ben je al een heel eind.
Het leven is een achtbaan met dalen en toppen. De toppen lijken nog hoger als je net vanuit een dal bent gekomen.

Je kunt het leven ook met een cardiogram vergelijken. De normale situatie is die met dalen en pieken.
Als die dalen en pieken er niet meer zijn en altijd alles bij hetzelfde blijft, heb je een serieus probleem.
Dat is te zien op de rechte lijn rechts in onderstaand cardiogram.


Zou het niet ontzettend saai worden als je altijd en direct alles kunt krijgen wat je wilt?
Als je ergens moeite voor moet doen, waardeer je het resultaat vervolgens weer meer.
Wellicht een beetje Calvinistisch.

Ups en downs horen bij het leven, dat hoeft niemand me nog wijs te maken. Waar ik het vooral over wil hebben is hoe we met deze specifieke down het beste kunnen omgaan. Daarin is toch nog een uitdaging te zien.

Citaat :

Björn schreef:

Soms heeft zij er simpelweg niet de mindset en het moment voor. Weerspannigheid van haar kant neemt toe, verwijten worden naar je geslingerd en iedereen is na afloop unhappy. Het is gewoon niet goed gevallen.

Volgens mij is het een kwestie van het ontwikkelen van een antenne om die signalen tijdig op te vangen.
Het gaat ook hier om het momentum en dat heb je niet als de sub/spankee er even niet de mindset voor heeft.
Als je dan toch wilt doorzetten, dan leidt dat alleen maar tot weerspannigheid met alle door jou beschreven gevolgen. Dan rest mijn inziens niets anders dan je verlies te nemen.
Het aantal subs/spankees dat 24/7 'in the mood' is om op de billen te krijgen, is denk ik niet zo groot.

Natuurlijk is niemand 24/7 in the mood. Zelfs, geloof het of niet, ik niet. Ik herken het conflict dat je omschrijft. Enerzijds de drang om lekker dominant door te gaan, de tegenstribbelende signalen op te vatten als een tijdelijke fase die altijd wel optreed, anderzijds de zorg of het wel goed komt. Immers, stel dat het wel 'gewone' tegenstribbelingen zijn, en ik stop. Wat zou dat voor ons betekenen? Dat ik zo'n watje ben die niet durft door te meppen?

Citaat :

Björn schreef:

Ik weet niet of anderen daar zijn geweest. Ik in het verleden zeker wel. En, laat ik het gelijk bekennen, het geeft mij een behoorlijke schok als zoiets gebeurd. Het gevoel dat ik mijn verantwoordelijkheid tegenover haar heb laten liggen, het gevoel dat ik haar een hoop onrust gegeven heb.

Ik vraag me af of er anderen zijn (D of s), die hier ervaring mee hebben. Hoe pak je zoiets weer op na zo'n incident?

Ik denk dat de meeste D/s die al wat langer bezig zijn, hier wel ervaring mee hebben, omdat ik mij werkelijk niet kan voorstellen dat het niemand nou nooit eens heeft tegengezeten.
Je hebt dit berichtje vannacht om bijna kwart over twaalf opgesteld.
Wellicht was het wel direct na de ervaring die je beschrijft.
Als je er een nachtje overheen hebt geslapen, kun je er weer anders en wellicht wat minder zwaar over denken en dat geldt denk ik ook voor haar.
Wellicht til jij er ook nog eens veel zwaarder aan dan zij.
Je zou een geschikt moment kunnen zoeken om het uit te praten.
Tenslotte kun je kijken welke lering je er uit kunt trekken.
Fouten zijn er tenslotte ook om van te leren.

De plaatsing is niet direct na een incident. Ik ben er in het verleden meerdere keren geweest, en voerde er met iemand op msn een discussie over. En laat de discussie nou net het hoogste doel zijn van dit forum . Daarom. Ik heb overigens nog nooit meegemaakt dat je er ernstige ruzies om krijgt, slechts een (van beide kanten) erg onvoldaan gevoel.

Citaat :

Wat je hiervan zou kunnen leren, is dat je ook als Dominant fouten kunt maken.
En die wetenschap dat je als Dominant niet onfeilbaar bent en ook fouten kunt maken, kan weer van belang zijn voor de beantwoording van de vraag of je al dan niet met een safeword wilt werken.
Er is hier een apart draadje over: Safewords.

Safewords zijn er wat mij betreft om echt gevaar, lichamelijk of geestelijk, af te wenden. Het is me nog nooit gebeurd dat een safeword is toegepast, en het lijkt me werkelijk vreselijk als zoiets gebeurd.

Björn zegt:

Citaat :

Safewords zijn er wat mij betreft om echt gevaar, lichamelijk of geestelijk, af te wenden. Het is me nog nooit gebeurd dat een safeword is toegepast, en het lijkt me werkelijk vreselijk als zoiets gebeurd.

Waarom lijkt je dat zo vreselijk?
Zelf ben ik redelijk ervaren inmiddels en mijn Dom ook. Wij hebben dus geen safe word nodig. Maar zolang je elkaar niet zo goed kent en elkaars lichaamstaal niet heel erg goed kan lezen lijkt het me veilig er wel eentje te gebruiken.
Ik ken alleen de sub kant natuurlijk, maar als je echt in een subbige stemming bent dan lukt het vaak niet meer om assertief en stellig genoeg aan te geven dat de Dom echt even moet stoppen. Dat het op dat moment niet goed voelt of valt, of dat je het geestelijk of lichamelijk even niet meer aan kunt. Dat safeword kun je dan nog net wel uitbrengen als het echt nodig is.

Björn zegt:

Citaat :

Immers, stel dat het wel 'gewone' tegenstribbelingen zijn, en ik stop. Wat zou dat voor ons betekenen? Dat ik zo'n watje ben die niet durft door te meppen?

Ik denk dat je beter een keer te veel kunt stoppen dan een keer te laat!!! En even pauzeren betekent toch geen nederlaag? Het is toch geen wedstrijd? En het gaat niet om het doormeppen. Als je dat denkt zit je denk ik op een verkeerd spoor!!! Het gaat om de hele sfeer, psychologische stemming enz.

Björn zegt:

Citaat :

De plaatsing is niet direct na een incident. Ik ben er in het verleden meerdere keren geweest, en voerde er met iemand op msn een discussie over.

Als dit je in je korte carrière als Dominant al meerdere keren is overkomen zou ik me (als ik jou was) toch eens afvragen of je het wel op een goede manier aanpakt.

In je reactie op het antwoord van DSD klink je enigszins verbolgen. Ik denk ten onrechte. Tenslotte draait DSD al jaren mee in dit wereldje en heeft veel ervaring. En advies en raad geven op een discussieforum lijkt me meer dan uitstekend. Het van elkaar kunnen leren en vrijuit van gedachten over van alles en nog wat kunnen wisselen is één van de redenen waarom we dit forum zijn begonnen.

leentje schreef:

Waarom lijkt je dat zo vreselijk?

Ik stel me zo voor: het is net iets als een brandblusser? Als er brand komt is het goed dat die er is, maar het is al wel tamelijk vreselijk als je überhaupt een brandblusser gebruikt. Want dan is het al een flinke puinhoop in je huis, zowel door de brand als door die blusser. Zoiets?

Citaat :

Als dit je in je korte carrière als Dominant al meerdere keren is overkomen zou ik me (als ik jou was) toch eens afvragen of je het wel op een goede manier aanpakt.

Dit is wel een enigszins aparte opmerking vind je zelf niet leentje? Dat is nogal een oordeel om te vormen op basis van zo'n summiere beschrijving.

Citaat :

Tenslotte draait DSD al jaren mee in dit wereldje en heeft veel ervaring

Ervaring en 'jaren meedraaien' of 'korte carrières' zeggen weinig over iemand zijn kunde als Dominant

Grtz

Isis

Hier zou ik graag even op willen inhaken.

leentje schreef:

Björn zegt:

Citaat :

Safewords zijn er wat mij betreft om echt gevaar, lichamelijk of geestelijk, af te wenden. Het is me nog nooit gebeurd dat een safeword is toegepast, en het lijkt me werkelijk vreselijk als zoiets gebeurd.

Waarom lijkt je dat zo vreselijk?
Zelf ben ik redelijk ervaren inmiddels en mijn Dom ook. Wij hebben dus geen safe word nodig. Maar zolang je elkaar niet zo goed kent en elkaars lichaamstaal niet heel erg goed kan lezen lijkt het me veilig er wel eentje te gebruiken.
Ik ken alleen de sub kant natuurlijk, maar als je echt in een subbige stemming bent dan lukt het vaak niet meer om assertief en stellig genoeg aan te geven dat de Dom echt even moet stoppen. Dat het op dat moment niet goed voelt of valt, of dat je het geestelijk of lichamelijk even niet meer aan kunt. Dat safeword kun je dan nog net wel uitbrengen als het echt nodig is.

Hoe je het gebruik van het safewoord definieert ligt maar net aan je referentiekader. Het doel van het safewoord is, in mijn ogen, om de situatie direct stil te leggen en direct als gelijken te zijn. Dit is absoluut nodig wanneer je denkt lichamelijk of geestelijk echt niet meer door te kunnen. In de zin van, wanneer er een harde grens gebroken dreigt te worden, wanneer je opeens niet meer kunt ademhalen, of andere extreme lichamelijke en/of geestelijke klachten. Wanneer ik een safewoord zou gebruiken omdat hij op dominant gebied te ver voor me gaat kan ik me voorstellen dat dat de beëindiging van de Ds kan betekenen. Ik vind dat het voor mij als subje niet de bedoeling moet zijn dat ik de "macht" heb om dit woord ten alle tijden te gebruiken, voor iedere situatie die mij even niet zo goed ligt. Voor mij is het soms beter om gewoon even aan te geven dat de geestelijke toestand zich op dat moment niet leent voor de situatie. Op een manier waarop de dominant in kwestie nog wel de gene is die bepaald wat er vervolgens gebeurt. (Hoewel er meestal maar een beperkt aantal juiste vervolgen op te noemen zijn, dat wel...)

leentje schreef:

Björn zegt:

Citaat :

Immers, stel dat het wel 'gewone' tegenstribbelingen zijn, en ik stop. Wat zou dat voor ons betekenen? Dat ik zo'n watje ben die niet durft door te meppen?

Ik denk dat je beter een keer te veel kunt stoppen dan een keer te laat!!! En even pauzeren betekent toch geen nederlaag? Het is toch geen wedstrijd? En het gaat niet om het doormeppen. Als je dat denkt zit je denk ik op een verkeerd spoor!!! Het gaat om de hele sfeer, psychologische stemming enz.

Ik ben het met je eens, maar met de kanttekening dat ik denk dat Björn bedoeld dat de grens soms vrij dun is maar wel veel bepalend. Ik kan me voorstellen dat het best lastig is om in te zien wanneer hij een soort respect moet afdwingen voor de situatie (laten zien wie de baas is en dat, wat hij ook bepaald, het simpelweg gewoon gebeurd), en wanneer er even rust nodig is.

leentje schreef:

Björn zegt:

Citaat :

De plaatsing is niet direct na een incident. Ik ben er in het verleden meerdere keren geweest, en voerde er met iemand op msn een discussie over.

Als dit je in je korte carrière als Dominant al meerdere keren is overkomen zou ik me (als ik jou was) toch eens afvragen of je het wel op een goede manier aanpakt.

Dat vraagt hij zich dan ook heel regelmatig af. Ik vind dat Björn zeker niet verweten mag worden dat hij zich niet voldoende afvraagt of hij er wel goed aan doet. Bovendien geloof ik ook niet in het idee dat de mislukking altijd aan de kunde van de dom ligt. Het is toch een situatie die je samen schept en dus ook samen om reflectie vraagt. Er vanuit gaande dat je toch uiteindelijk het beste met elkaar voor hebt moet er rekening gehouden worden met het feit dat inspelen op gevoelens een leerproces is. Elkaar leren kennen gaat op die manier, zoals eerder beschreven door DSD met pieken en dalen. Deze reactie vind ik persoonlijk dan ook wat kort door de bocht.

Ik zou ook als vraagstelling willen toevoegen of mensen oorzaken kunnen noemen en wat voor jullie het beste vervolg zou zijn voor de situatie.

W schreef:

leentje schreef:

Waarom lijkt je dat zo vreselijk?

Ik stel me zo voor: het is net iets als een brandblusser? Als er brand komt is het goed dat die er is, maar het is al wel tamelijk vreselijk als je überhaupt een brandblusser gebruikt. Want dan is het al een flinke puinhoop in je huis, zowel door de brand als door die blusser. Zoiets?

Een betere metafoor had ik niet kunnen verzinnen! Morgen ga ik even een iets uitgebreidere reactie tikken

leentje schreef:

Björn schreef:

Immers, stel dat het wel 'gewone' tegenstribbelingen zijn, en ik stop. Wat zou dat voor ons betekenen? Dat ik zo'n watje ben die niet durft door te meppen?

Ik denk dat je beter een keer te veel kunt stoppen dan een keer te laat!!! En even pauzeren betekent toch geen nederlaag? Het is toch geen wedstrijd? En het gaat niet om het doormeppen. Als je dat denkt zit je denk ik op een verkeerd spoor!!! Het gaat om de hele sfeer, psychologische stemming enz.

Een wedstrijd is het zeker niet. Ik neem ook aan dat je het niet zo van me opvat. Waar ik het eerder over heb is consequent zijn. Tegenstribbelen tijdens straf is vrij normaal in mijn optiek. Het lijkt me van jou kant tamelijk onbevredigend als je dominant stopt bij de eerste auw of de eerste 'stop'.

In zekere zin gaat het dus wel om het doormeppen. Niet om de wedstrijd, maar om het gewenste effect, de state of mind, te bereiken is het dikwijls toch nodig om een zekere mate van verzet te 'breken'. Dat verschilt overigens ook heel erg per onderdanige natuurlijk. Daarin spreek ik uit ervaring.

Citaat :

Bjorn schreef:

De plaatsing is niet direct na een incident. Ik ben er in het verleden meerdere keren geweest, en voerde er met iemand op msn een discussie over.

Als dit je in je korte carrière als Dominant al meerdere keren is overkomen zou ik me (als ik jou was) toch eens afvragen of je het wel op een goede manier aanpakt.

In je reactie op het antwoord van DSD klink je enigszins verbolgen. Ik denk ten onrechte. Tenslotte draait DSD al jaren mee in dit wereldje en heeft veel ervaring. En advies en raad geven op een discussieforum lijkt me meer dan uitstekend. Het van elkaar kunnen leren en vrijuit van gedachten over van alles en nog wat kunnen wisselen is één van de redenen waarom we dit forum zijn begonnen.

Verbolgen? Ik? Nee, zo bedoel ik het niet. Meerdere keren is misschien een woord dat suggereert dat ik regelmatig hier geweest ben. Ik vind dat zelf wel meevallen. Maar net als ik eerder zeg, in het kader van het discussievoer, en natuurlijk het beperken van de downs, leek het me wel leuk om hier eens over te reflecteren.

Citaat :

Ik zou ook als vraagstelling willen toevoegen of mensen oorzaken kunnen noemen en wat voor jullie het beste vervolg zou zijn voor de situatie.

Ik ben er natuurlijk niet bij dus kan moeilijk een glasharde oorzaak noemen. Maar om het eens vanuit de subkant te bekijken, de paar keren dat mij dit overkomen is kwam het eigenlijk altijd omdat ik me door welke reden dan ook niet over wilde geven aan mijn Dominant. Je zou dus eens bij jezelf na kunnen gaan of dit misschien een van de oorzaken is en zo ja waar dat dan door komt. Waar ik me heel goed in kan verplaatsen is dat het in een nieuwe D/s best wel wat van je vraagt om je iedere keer over te geven aan je Dominant. Alleen hoort dit wel bij onderdanig zijn, en bij een D/s en bij het respect wat jij als onderdanige aan je D laat zien.

En daarnaast schreef Bjorn in het eerste bericht over verwijten over en weer. Dit is natuurlijk iets wat wel vrij makkelijk te voorkomen is. Mocht hij je slaan terwijl je eigenlijk niet wil, dan maak je hem achteraf toch geen verwijten, dit hoort bij de D/s die jullie hebben. Mocht je haar geslagen hebben en ze reageert er heel fel en afwijzend op dan ga je haar toch geen verwijten maken als Dominant? Je praat met elkaar, en lost het op, afhankelijk van de situatie wel of niet met een flink pak slaag.

Grtz

isis

isis schreef:

Ervaring en 'jaren meedraaien' of 'korte carrières' zeggen weinig over iemand zijn kunde als Dominant.

Interessante stelling.

Laat eenieder die deze stelling leest nu eens voor zichzelf de woordjes 'iemand zijn' vervangen door 'mijn' en het woordje 'Dominant' vervangen door het beroep dat hij/zij al jaren beoefent en waarin aldus kennis & ervaring (een bepaalde vaardigheid) is opgedaan.
In plaats van het beroep kan men het woordje 'Dominant' bijvoorbeeld ook vervangen door 'automobilist' als men tenminste auto rijdt.
Herkent men zich in deze stelling? Zegt het inderdaad 'weinig'?

Uiteraard zullen we allemaal wel voorbeelden kennen van zowel mensen die het nooit zullen leren als van mensen die van dag een af al een natuurtalent waren en die verder niets meer hoefden te leren.

Mijn ervaring is in ieder geval dat naarmate ik iets vaker en langer had gedaan, ik er steeds beter in werd.
Daar kwam ik achteraf pas achter. Dat gold niet alleen voor mijn beroep, maar ook voor mijn hobby.

Dat steeds beter worden houdt op een gegeven moment natuurlijk ook weer op en dan gaat die oorspronkelijk stijgende curve weer over in een dalende curve.

Wanneer dat moment aanbreekt, is voor een belangrijk deel afhankelijk van wat men doet.
Topsporters zullen wat dat betreft wat eerder over hun top zijn dan bijvoorbeeld een leraar, een arts of een advocaat.
De jonge automobilist die net zijn rijbewijs heeft gehaald, het niet ontbreekt aan jeugdige overmoed maar wel aan rijervaring, wordt verzekeringstechnisch als een groter risico beschouwd dan iemand die rijervaring heeft opgedaan en al jarenlang meedraait als automobilist.
De automobilist van negentig met zeventig jaar rijervaring kan natuurlijk ook weer een risico gaan vormen.

Maar er zullen natuurlijk ook mensen zijn die terugblikkend tot de conclusie komen dat de ervaring die zij de afgelopen jaren hebben opgedaan, weinig effect heeft gehad op hun huidige kunde. Weinig tot niets bijgeleerd. Altijd op praktisch hetzelfde niveau gebleven.
Ik mag hopen dat dit uitzonderingen zijn.

Beste Björn,
Jammer dat deze ervaring onprettig verliep voor jullie beiden.
Je schetst een ideale situatie, waarin ieder subje op elk moment gemept kan worden.
Dutch Spank Daddy formuleert dit als een 24/7-relatie, waarbij hij aantekent, dat niet veel spankees daarvoor voelen.
Voor mij zou de situatie te ingewikkeld zijn: ik zou op ieder moment het gedrag van de sub of spankee moeten kunnen beoordelen en corrigeren. De tijd, dat ik mentor was, had ik een afspraak van eens in de ongeveer 6 weken; het beoordelen van de resultaten of het gedrag betrof een beperkt aantal zaken. Kortom: ik begrensde mij in twee opzichten: tijd en aspecten.
De spankee was altijd in de stemming bij onze ontmoeting, want ze wist wat er zou volgen. Wie zich niet lekker voelt, kan afbellen.
Dus de situatie die je ‘samen schept’ [Dalili] was voor mij eenvoudiger.

Er kan altijd iets gebeuren dat je verrast: de spankee krijgt kramp in haar been; of de billen waren al verbrand op het strand [misschien lijkt dat in dit jaargetijde ver weg]. Dan zijn er twee vangnetten: het inschatten van iemand reacties en het gebruik van een codewoord.
Ik heb altijd een codewoord ongeacht het soort spanking , ook al vindt de ander dat niet nodig. Het kan betekenen, dat je even pauzeert om te bespreken wat er aan de hand is; of iemand even laat bijkomen. Het kan het afbreken van de [straf]spanking zijn, maar ook dat lijkt me geen ramp, maar een aanzet tot een terugblik, die er altijd moet zijn. Overigens zijn er over wel of niet gebruiken van een codewoord diverse discussies op internet.

Hoe dan ook: succes met het vervolg en groet
Rein

Dutch Spank Daddy schreef:

isis schreef:

Ervaring en 'jaren meedraaien' of 'korte carrières' zeggen weinig over iemand zijn kunde als Dominant.

Interessante stelling.

Laat eenieder die deze stelling leest nu eens voor zichzelf de woordjes 'iemand zijn' vervangen door 'mijn' en het woordje 'Dominant' vervangen door het beroep dat hij/zij al jaren beoefent en waarin aldus kennis & ervaring (een bepaalde vaardigheid) is opgedaan.

Ik weet toch niet of dit de goede analogie is. Dan zou "Dominant zijn" een vaardigheid zijn. Voor mij is het toch meer een attitude, een instelling. Ja, hoe je met slagtuig om moet gaan, dat is een vaardigheid, en ervaring helpt vast wel een beetje, dan weet je wat er kan gebeuren, wat je kan verwachten. Maar het gaat toch vooral om de instelling en het enthousiasme.

Net zoals sommige mensen goede vertellers zijn, dat is toch ook niet iets waarbij "jaren meedraaien" erg veel helpt.

Lijkt me.

Overigens, als ik een safeword zou moeten verzinnen, dan zou ik iets heel paradoxaals kiezen. Iets als "ik maak me geheel ondergeschikt aan uw wil, oh grote meester!" Of iets anders dat totaal niet bij het gebruik van een safeword past.

Hoewel ik dan wel rücksichtlos zou stoppen, als dat codezinnetje zou worden uitgesproken.

Citaat :

Ik weet toch niet of dit de goede analogie is. Dan zou "Dominant zijn" een vaardigheid zijn. Voor mij is het toch meer een attitude, een instelling. Ja, hoe je met slagtuig om moet gaan, dat is een vaardigheid, en ervaring helpt vast wel een beetje, dan weet je wat er kan gebeuren, wat je kan verwachten. Maar het gaat toch vooral om de instelling en het enthousiasme.

Ik ben het ermee eens dat Dominantie geen vaardigheid is. Ik denk echter wel dat je groeit in de rol van Dominant. Ik kan me heel goed herinneren dat mijn eerste D/s relatie voor ons allebei een leerproces was. Boeiend maar ook moeilijk en regelmatig heel wat frustraties. Inmiddels weet ik dat mijn toenmalige Dom en partner nu (door ervaring) heel anders en ook relaxter met alles omgaat. Datzelfde geldt trouwens ook voor mij. Als er nu iets mis gaat of niet goed voelt weet ik daar veel makkelijker mee om te gaan en als het niet zo loopt als ik gehoopt had dan vind ik dat ook niet meer zo'n probleem en raak ik er niet meer gefrustreerd door. In mijn huidige D/s gaat het voor een groot deel vanzelf, ik pas me aan aan wat hij wil (want dat is wat we uiteindelijk allebei graag willen) maar hij leest ook heel goed wanneer het me teveel wordt. En als ik werkelijk niet wil dan geef ik dat aan en dan houdt hij daar rekening mee. Als de reden legitiem is (bijv. dat ik me echt niet lekker voel) gebeurt er ook niets. Maar uiteindelijk is hij wel degene die beslist (want dat willen we immers allebei). Tijdens een sessie hoort hij ook heel goed aan mijn stem wanneer hij even moet troosten, pauzeren of me gerust stellen. Maar........ik weet dat hij ooit in een grijs verleden (toen hij pakweg 22 was) al wel heel natuurlijk Dominant was, maar dat hij toen niet altijd voor elkaar kon krijgen wat nu zo vanzelfsprekend lukt.

leentje schreef:

Ik ben het ermee eens dat Dominantie geen vaardigheid is. Ik denk echter wel dat je groeit in de rol van Dominant. Ik kan me heel goed herinneren dat mijn eerste D/s relatie voor ons allebei een leerproces was. Boeiend maar ook moeilijk en regelmatig heel wat frustraties. Inmiddels weet ik dat mijn toenmalige Dom en partner nu (door ervaring) heel anders en ook relaxter met alles omgaat. Datzelfde geldt trouwens ook voor mij. Als er nu iets mis gaat of niet goed voelt weet ik daar veel makkelijker mee om te gaan en als het niet zo loopt als ik gehoopt had dan vind ik dat ook niet meer zo'n probleem en raak ik er niet meer gefrustreerd door. In mijn huidige D/s gaat het voor een groot deel vanzelf, ik pas me aan aan wat hij wil (want dat is wat we uiteindelijk allebei graag willen) maar hij leest ook heel goed wanneer het me teveel wordt. En als ik werkelijk niet wil dan geef ik dat aan en dan houdt hij daar rekening mee. Als de reden legitiem is (bijv. dat ik me echt niet lekker voel) gebeurt er ook niets. Maar uiteindelijk is hij wel degene die beslist (want dat willen we immers allebei). Tijdens een sessie hoort hij ook heel goed aan mijn stem wanneer hij even moet troosten, pauzeren of me gerust stellen. Maar........ik weet dat hij ooit in een grijs verleden (toen hij pakweg 22 was) al wel heel natuurlijk Dominant was, maar dat hij toen niet altijd voor elkaar kon krijgen wat nu zo vanzelfsprekend lukt.

En dan zouden we eigenlijk kunnen concluderen dat het probleem voornamelijk te voorkomen is door elkaar heel goed te leren kennen en te leren om op elkaar in te spelen.

dalili schreef:

leentje schreef:

Ik ben het ermee eens dat Dominantie geen vaardigheid is. Ik denk echter wel dat je groeit in de rol van Dominant. Ik kan me heel goed herinneren dat mijn eerste D/s relatie voor ons allebei een leerproces was. Boeiend maar ook moeilijk en regelmatig heel wat frustraties. Inmiddels weet ik dat mijn toenmalige Dom en partner nu (door ervaring) heel anders en ook relaxter met alles omgaat. Datzelfde geldt trouwens ook voor mij. Als er nu iets mis gaat of niet goed voelt weet ik daar veel makkelijker mee om te gaan en als het niet zo loopt als ik gehoopt had dan vind ik dat ook niet meer zo'n probleem en raak ik er niet meer gefrustreerd door. In mijn huidige D/s gaat het voor een groot deel vanzelf, ik pas me aan aan wat hij wil (want dat is wat we uiteindelijk allebei graag willen) maar hij leest ook heel goed wanneer het me teveel wordt. En als ik werkelijk niet wil dan geef ik dat aan en dan houdt hij daar rekening mee. Als de reden legitiem is (bijv. dat ik me echt niet lekker voel) gebeurt er ook niets. Maar uiteindelijk is hij wel degene die beslist (want dat willen we immers allebei). Tijdens een sessie hoort hij ook heel goed aan mijn stem wanneer hij even moet troosten, pauzeren of me gerust stellen. Maar........ik weet dat hij ooit in een grijs verleden (toen hij pakweg 22 was) al wel heel natuurlijk Dominant was, maar dat hij toen niet altijd voor elkaar kon krijgen wat nu zo vanzelfsprekend lukt.

En dan zouden we eigenlijk kunnen concluderen dat het probleem voornamelijk te voorkomen is door elkaar heel goed te leren kennen en te leren om op elkaar in te spelen.

Dat weet ik wel zeker.

W schreef:

Ik weet toch niet of dit de goede analogie is. Dan zou "Dominant zijn" een vaardigheid zijn. Voor mij is het toch meer een attitude, een instelling. Ja, hoe je met slagtuig om moet gaan, dat is een vaardigheid, en ervaring helpt vast wel een beetje, dan weet je wat er kan gebeuren, wat je kan verwachten. Maar het gaat toch vooral om de instelling en het enthousiasme.

Dat laatste natuurlijk op de eerste plaats, maar met instelling en enthousiasme alleen ben je er volgens mij niet.
Je zult toch ook op de een of andere manier uitdrukking moeten geven aan die instelling. Je moet er ook wat mee doen.

Elke vergelijking en elke analogie gaat natuurlijk mank.
Ik zit bijvoorbeeld aan de ene kant te denken aan iemand die uiterst muzikaal is, maar daar helemaal niets mee doet en dus geen ervaring opbouwt en aan vaardigheid niet toekomt.
Als die dan toch eens een keertje gaat spelen op een partijtje, zal het resultaat toch een stuk minder zijn dan wanneer wat vaker zou zijn geoefend. Zo heeft bijvoorbeeld ook Lang Lang niet simpelweg kunnen volstaan met te zeggen dat wat hem van de rest onderscheidt toch meer een attitude, een instelling is om vervolgens verder achterover te leunen. Hij is met zijn instelling enthousiast aan de slag gegaan en dat was best eerst jarenlang hard werken (en nu nog steeds trouwens) om te bereiken wat hij nu heeft bereikt.
Aan de andere kant kun je ook denken aan iemand die volstrekt a-muzikaal is, maar wel reuze enthousiast is en er veel tijd insteekt.
Dat zal uiteindelijk toch niets worden, hoeveel tijd en energie deze er insteekt.

W schreef:

Net zoals sommige mensen goede vertellers zijn, dat is toch ook niet iets waarbij "jaren meedraaien" erg veel helpt.
Lijkt me.

Zeker wel!
Denk bijvoorbeeld eens aan een cabaretier. Die vertelt in feite ook een verhaal. Dat doet hij om mensen een spiegel voor te houden, ze te ontroeren of juist te amuseren, maar in ieder geval om een relevante reactie uit te lokken.
Dat moet je natuurlijk wel in je hebben zitten om dat te kunnen, want anders lukt het nooit. Vervolgens moet je er mee aan de slag.
De ene keer lukt het wat beter dan de andere keer. De mislukkingen zijn weer een leermoment. Ze 'groeien' er in. Veel cabaretiers werken eerst nog met een 'try out'.
Wat langer meedraaien helpt echt.

Goed beschouwd komt mijn eigen beroep ook neer op het vertellen van een verhaal.
Dat doe ik niet om mensen te ontroeren of om te amuseren maar om te overtuigen.
Dat doe ik voor mensen die zelf hun eigen verhaal niet goed kunnen vertellen.
Het heeft echt geholpen dat ik al een aantal jaren meedraai. Aanleg voor het vak alleen was echt niet voldoende.

Nog een ander voorbeeld van 'goede vertellers' en het 'jaren meedraaien'.
De schrijvers die er toe doen, hebben toch veelal ook wel een bepaalde ontwikkeling meegemaakt.
Er zit toch vaak wel een verschil tussen het eerste opstel of boek dat ze ooit geschreven hebben en latere boeken.
Dat duidt er op dat 'jaren meedraaien' best wel eens zou kunnen helpen.
Maar ook hiervoor geldt dat als ze nu eenmaal geen goede verteller of schrijver zijn, het ook niet beter zal worden als ze jaren meedraaien.

Kortom, mijns inziens moet je op de eerste plaats een bepaalde instelling hebben.
Doe je daar niets mee, dan wordt het ook niets.
Hetzelfde geldt als je die instelling nu eenmaal niet hebt en er toch wat mee probeert te doen.

Zelf heb ik in ieder geval het idee dat ik als Dominant toch wel enige ontwikkeling heb doorgemaakt te rekenen vanaf het moment dat ik begin jaren tachtig op mijn studentenkamer voor het eerst een vriendinnetje over de knie heb gelegd. Ik vind dat ik als Dominant toch wel wat ben 'gegroeid'.

Wellicht wel aardig als andere Dominanten die ook al wat langer bezig zijn iets over hun ervaringen zouden kunnen vertellen.
Met 'langer bezig zijn' bedoel ik ook echt bezig zijn en niet alleen maar passief op de bank zitten, mediteren en 'navelstaren over de Dominantie in het algemeen en die van henzelf in het bijzonder'.
Zijn zij nog steeds dezelfde Dominant als tien of twintig jaar geleden of hebben ze iets gedaan met de ervaring die zij al die jaren hebben opgedaan?
Vinden zij dat ze 'gegroeid' zijn of vinden ze dat ze altijd op hetzelfde 'niveau' zijn gebleven, omdat Dominantie nu eenmaal toch meer 'een attitude, een instelling' is?

Dutch Spank Daddy schreef:

Ik zit bijvoorbeeld aan de ene kant te denken aan iemand die uiterst muzikaal is, maar daar helemaal niets mee doet en dus geen ervaring opbouwt en aan vaardigheid niet toekomt.

Maar hier ga je er weer vanuit dat dominant zijn een vaardigheid is en daar ben ik het toch niet mee eens. Ik zie het meer als iets wat je gewoon wel of niet bent. Net als sub zijn trouwens. Als het goed is, is dominantie voor een Dominant iets natuurlijks en niet iets wat hij eerst moet leren (geturnde vanillia's buiten beschouwing gelaten). Ik denk inderdaad dat iemand beter met instrumenten enz. om kan gaan als diegene meer ervaring krijgt, maar dat is wel het laatste wat ik belangrijk vind bij een Dominant (want zoals je al zegt, leer je dat vanzelf).

Ik merk bij mezelf dat of ik wel of niet een klik voel met iemand niets te maken heeft met de ervaring van diegene. Het heeft (voor mij) veel meer te maken met het gevoel dat je bij iemand hebt als persoon. Iemand kan nog zoveel ervaring hebben, maar als het gevoel niet 100% goed is zou ik er nooit aan beginnen, en zou het ook nooit stand houden mocht ik er wel aan beginnen. Behalve die klik is vertrouwen natuurlijk ontzettend belangrijk. En omdat ik zelf om verschillende redenen dat vertrouwen (maar voornamelijk kwetsbaar zijn) nogal heel erg moeilijk vind, wil ik echt het gevoel hebben iemand met mijn leven te kunnen vertrouwen. Dat is lastig natuurlijk, maar gelukkkig zijn er mensen die hebben bewezen dat het absoluut niet onmogelijk is

Kortom, ik denk dat vertrouwen en een klik hebben veeeeel belangrijker is dan ervaring

carlijn schreef:

Maar hier ga je er weer vanuit dat dominant zijn een vaardigheid is en daar ben ik het toch niet mee eens.

Volgens mij heb ik toch bijna extreem uitgebreid en duidelijk uitgelegd waarom ik Dominantie (Dominant zijn) niet op de eerste plaats beschouw als een vaardigheid.
Hoe zouden wij het nu oneens kunnen zijn over iets waar wij het toch over eens zijn?

Definitie vaardigheid:
"Een vaardigheid wordt doorgaans gebruikt om die handelingen te vatten die men met precisie en gemak (routineus) kan uitvoeren zonder dat er nog cognitieve componenten aan te pas komen".

Als het louter een 'vaardigheid' zou zijn, zou ook een sub het kunnen leren en dat is dus naar mijn mening niet het geval, want het is meer dan een handeling die met precisie en gemak (routineus) kan worden uitgevoerd zonder dat er nog cognitieve componenten aan te pas komen.

carlijn schreef:

Ik zie het meer als iets wat je gewoon wel bent of niet bent. Net als sub zijn trouwens. Als het goed is, is dominantie voor een Dominant iets natuurlijks en niet iets wat hij eerst moet leren (geturnde vanillia's buiten beschouwing gelaten).

Maar dat gaf ik toch al aan in mijn reeks van voorbeelden?
Je moet natuurlijk wel iets doen met hetgeen je gewoon bent of niet en als je er wat mee doet, dan kun je vervolgens steeds beter worden.

carlijn schreef:

Ik denk inderdaad dat iemand beter met instrumenten enz. om kan gaan als diegene meer ervaring krijgt, maar dat is wel het laatste wat ik belangrijk vind bij een Dominant (want zoals je al zegt, leer je dat vanzelf).

Dominantie is wel wat meer dan het omgaan met instrumenten.
Je hebt toch met een interactie (tussen Dom & sub) te maken? En van een interactie leer je toch?
Als het goed is tenminste, want er zijn ook genoeg mensen die nooit ergens iets van leren.

carlijn schreef:

Ik merk bij mezelf dat of ik wel of niet een klik voel met iemand niets te maken heeft met de ervaring van diegene. Het heeft (voor mij) veel meer te maken met het gevoel dat je bij iemand hebt als persoon. Iemand kan nog zoveel ervaring hebben, maar als het gevoel niet 100% goed is zou ik er nooit aan beginnen, en zou het ook nooit stand houden mocht ik er wel aan beginnen. Behalve die klik is vertrouwen natuurlijk ontzettend belangrijk. En omdat ik zelf om verschillende redenen dat vertrouwen (maar voornamelijk kwetsbaar zijn) nogal heel erg moeilijk vind, wil ik echt het gevoel hebben iemand met mijn leven te kunnen vertrouwen. Dat is lastig natuurlijk, maar gelukkkig zijn er mensen die hebben bewezen dat het absoluut niet onmogelijk is

Kortom, ik denk dat vertrouwen en een klik hebben veeeeel belangrijker is dan ervaring

Bij een eerste contact zal het denk ik om te beginnen wel gaan om de 'klik' en die wordt volgens mij in de eerste 'split second' bepaald.
Als die er niet is, dan zal er (veelal) ook geen vervolg zijn. Je geeft het zelf al aan: 'zou ik er nooit aan beginnen'.
Maar een eventueel vervolg (dus datgene wat komt nadat je er aan bent begonnen) zal wel bestaan uit wat meer dan een 'split second'...

Dutch Spank Daddy schreef:

carlijn schreef:

Ik zie het meer als iets wat je gewoon wel bent of niet bent. Net als sub zijn trouwens. Als het goed is, is dominantie voor een Dominant iets natuurlijks en niet iets wat hij eerst moet leren (geturnde vanillia's buiten beschouwing gelaten).

Maar dat gaf ik toch al aan in mijn reeks van voorbeelden?
Je moet natuurlijk wel iets doen met hetgeen je gewoon bent of niet en als je er wat mee doet, dan kun je vervolgens steeds beter worden.

Volgens mij zijn er heel veel mensen die dominant zijn, maar er niet bewust wat mee doen. Die gewoon onbewust de leiding nemen, dat kunnen sommige mensen nou eenmaal toch?

Dutch Spank Daddy schreef:

carlijn schreef:

Ik denk inderdaad dat iemand beter met instrumenten enz. om kan gaan als diegene meer ervaring krijgt, maar dat is wel het laatste wat ik belangrijk vind bij een Dominant (want zoals je al zegt, leer je dat vanzelf).

Dominantie is wel wat meer dan het omgaan met instrumenten.

Euh ja, ik bedoel dus ook dat het omgaan met instrument niet belangrijk is (zie hierboven)

Dutch Spank Daddy schreef:

carlijn schreef:

Ik merk bij mezelf dat of ik wel of niet een klik voel met iemand niets te maken heeft met de ervaring van diegene. Het heeft (voor mij) veel meer te maken met het gevoel dat je bij iemand hebt als persoon. Iemand kan nog zoveel ervaring hebben, maar als het gevoel niet 100% goed is zou ik er nooit aan beginnen, en zou het ook nooit stand houden mocht ik er wel aan beginnen. Behalve die klik is vertrouwen natuurlijk ontzettend belangrijk. En omdat ik zelf om verschillende redenen dat vertrouwen (maar voornamelijk kwetsbaar zijn) nogal heel erg moeilijk vind, wil ik echt het gevoel hebben iemand met mijn leven te kunnen vertrouwen. Dat is lastig natuurlijk, maar gelukkkig zijn er mensen die hebben bewezen dat het absoluut niet onmogelijk is

Kortom, ik denk dat vertrouwen en een klik hebben veeeeel belangrijker is dan ervaring

Bij een eerste contact zal het denk ik om te beginnen wel gaan om de 'klik' en die wordt volgens mij in de eerste 'split second' bepaald.
Als die er niet is, dan zal er (veelal) ook geen vervolg zijn. Je geeft het zelf al aan: 'zou ik er nooit aan beginnen'.
Maar een eventueel vervolg (dus datgene wat komt nadat je er aan bent begonnen) zal wel bestaan uit wat meer dan een 'split second'...

Ik heb zelf meestal wel een redelijk aantal gesprekken nodig voor ik echt weet of het wel of niet met iemand klikt, al zijn er natuurlijk momenten waarop je gelijk weet dat het níet klikt

pfoeh wat een gequote zeg

Ik zeg trouwens ook helemaal niet dat je als Dominant niks kan leren hoor, ik probeer alleen te zeggen dat ik niet denk dat dominanten met ervaring per sé beter zijn dan dominanten met minder ervaring

carlijn schreef:

Volgens mij zijn er heel veel mensen die dominant zijn, maar er niet bewust wat mee doen. Die gewoon onbewust de leiding nemen, dat kunnen sommige mensen nou eenmaal toch?

Jazeker. Zo ben ik indertijd ook begonnen.
Maar als je je bewust bent van je mogelijkheden, kun je er veel meer mee doen, is tenminste mijn ervaring.

carlijn schreef:

Ik heb zelf meestal wel een redelijk aantal gesprekken nodig voor ik echt weet of het wel of niet met iemand klikt, al zijn er natuurlijk momenten waarop je gelijk weet dat het níet klikt

Absoluut, maar het begint natuurlijk altijd met een eerste klik.
En in al hetgeen zich vervolgens ontwikkelt, kan de oorspronkelijke klik zich ook weer tot een kortsluiting ontwikkelen...

carlijn schreef:

pfoeh wat een gequote zeg

Ach ja, het maakt het allemaal wat duidelijker, het vult het topic en er wordt de laatste tijd toch al zo weinig gepost, dus elke extra letter is denk ik wel welkom...

carlijn schreef:

Ik zeg trouwens ook helemaal niet dat je als Dominant niks kan leren hoor, ik probeer alleen te zeggen dat ik niet denk dat dominanten met ervaring per sé beter zijn dan dominanten met minder ervaring

We zijn het denk ik helemaal met elkaar eens.
Je moet tenslotte op de eerste plaats ook aanleg hebben.