[Stelling van de week] Mag een Dominant zich onzeker tonen tijdens het spel?

...Omdat er hier anders niet zoveel gepraat word.

Ik heb deze stelling schaamteloos gejat van een bekend SM-jongerenforum. Discussieer er lustig op los. Kan een Dom zich tijdens het 'spel' onzeker tonen aan zijn sub? Heb je het zelf al eens meegemaakt? Is onzekerheid eigenlijk wel een hebbelijke eigenschap voor een Dom?

'stelling van de week' suggereert op geen enkele wijze dat ik komende week weer een stelling poneer.

Björn schreef:

'stelling van de week' suggereert op geen enkele wijze dat ik komende week weer een stelling poneer.

Ja ,dat is nou jammer!

Maar terug on topic , welke symptomen vallen onder onzekerheid?

En om ook even een antwoord te geven. Nee ik vind van niet.

Ik vind van wel. Een Dom is ook maar een mens. Het feit dat de dynamiek hem een andere rol geeft betekent niet dat hij perfect hoeft te zijn.

Ik ben het met W eens denk ik. Je kunt niet van iemand verwachten dat die gene altijd de perfecte dom is. Volgens mij is menselijk zijn nog altijd meer primair dan dominant zijn

carlijn schreef:

Ik ben het met W eens denk ik. Je kunt niet van iemand verwachten dat die gene altijd de perfecte dom is. Volgens mij is menselijk zijn nog altijd meer primair dan dominant zijn

Het ging ook niet om altijd maar slechts tijdens een "spel" (bij gebrek aan een beter woord).
Lijkt me niet zo fijn/handig. Krijg je straks van die vragen , "uhmm , vind je dat ik te zacht sla?" .

Ik ga ff mee met Black in dit geval. Het lijkt me vrij negatief voor de sessie als je je ineens als D kwetsbaar en onzeker (wat je zeker wel eens bent, hoe 'natuurlijk dominant' of whatever je ook bent) op te stellen. Dat zou niet alleen op de sub in kwestie negatief werken, maar ook op de Dom lijkt me. Meestal is het even doorpakken, of wat sneller afbouwen, en op een gelijkwaardig moment met je sub dingen bespreken.

Eigenlijk zou het niet moeten voorkomen. Ik kan me inderdaad voorstellen dat het een negatieve uitwerking op de sessie heeft. Maar ja, Dominanten zijn ook maar mensen. Het lijkt me eerder zaak dat mocht zoiets voorkomen je iig probeert de controle te houden, of iig doet alsof je die hebt .

Ik zou wel snel afbouwen als zoiets gebeurt, want het lijkt me ook niet bevorderlijk.

Groetjes,

isis

Ik zal er misschien iets anders over denken dan veel forumbezoekers. Ik houd van een Dom die gewoon lekker vanuit zichzelf Dominant is. Hij speelt het dus niet, maar het hoort gewoon bij zijn persoonlijkheid. En ik vind het dan heel triggerend als hij in een heel normale vanilla situatie ineens de touwtjes in handen neemt. Aan de andere kant vind ik het ook heel fijn als e samen gewoon al je emoties kunt tonen, dat kan dan ook betekenen dat hij dan even wat kwetsbaarder is. Ik vind dat alleen maar mooi en een teken van vertrouwen wat je in elkaar hebt. Maar ja, ik kan misschien makkelijk praten want de grenzen tussen 'spel' en werkelijkheid spelen bij ons eigenlijk geen rol meer.

leentje schreef:

I. Ik vind dat alleen maar mooi en een teken van vertrouwen wat je in elkaar hebt. Maar ja, ik kan misschien makkelijk praten want de grenzen tussen 'spel' en werkelijkheid spelen bij ons eigenlijk geen rol meer.

Die grens tussen `werkelijkheid en `spel` vind ik erg interessant. Persoonlijk voel ik me meer aangetrokken tot een écht pak slaag, met echte emoties en dus ook echte emoties vanuit de spanker. Als degene even wat onzekerder is, zou dat zo´n impact hebben op de spanking? Ik kan me voorstellen dat als hij al een tijd aan het slaan is en bezorgd word over haar rode billen, dan kan hij haar bijvoorbeeld een tijdje in de hoek zetten en zelf op adem komen. Dit hoeft geen afbreuk te doen aan zijn dominantie of iets dergelijks Ik heb denk ik liever dat hij de spanking afbouwt als hij onzeker word over wat hij aan het doen is, dan dat hij probeert door te gaan met een geforceerde air van dominantie.

Hallo Björn,
Een aardige vraag.
Bij mijn eerste optreden als dominant hadden we als groep een rollenspel opgezet met verkeersovertreders. Dit ‘speelde’ zich 30 jaar geleden af; ik was de jongste en had geen ervaring.
Na enige tijd gaf ik het afgesproken signaal, dat ik ook wel wilde meedoen in de bestraffing van een ondeugend kwartet en een aardige wat oudere dame vleide zich over mijn knie voor de klappen 61 t/m 80. Maar . . . . . op de helft van de toegemeten klappen sloeg ze met haar spartelende beenkousen dwars door mijn horloge wat een forse scheur opleverde en alsof dat niet genoeg was, begon ze te huilen. Wat moest ik doen?
Overigens al beschreven:
http://klaproos.heavenforum.org/t50-van-niet-spanken-tot-de-rechtbank
Doet de verwijzing het nu wel?
http://www.smverhalen.nl/spanking/discus/messages/112/879.html

Latere ‘onzekerheden’ probeer je te verminderen door zekerheden in te bouwen. Dit is het geval, als je een vrouw spanking geeft die dat nog nooit heeft ondergaan. Je wilt haar geen trauma bezorgen, maar eventuele klachten, dat je haar billen slechts geaaid hebt, zijn ook niet welkom. Daar verzin je trucs op, die ik hier niet uit de doeken kan doen. Je probeert iets te doen waarop je beiden met tevredenheid op terugkijkt, maar je drijft bij een 'spankingontmaagding' niet op routine.

Een variant hierop is dat samen met een andere dominant iets onderneemt die je nog nauwelijks kent. Je moet dan elkaars activiteit op elkaar afstemmen en dat lukt niet altijd voor 100%.