Als het tussen elkaar in gaat staan

.

gewijzigd

Het is heel herkenbaar wat je schrijft. Ik zit een beetje in de zelfde situatie. Heb je hem dit laten lezen? Dat is misschien wel heel goed, dat hij jou gevoelens rustig kan lezen. Ik merk zelf dat als ik het opschrijf, dat mijn vriend het beter snapt dan als ik het vertel. Anders komt het sneller tot discussie of inderdaad zelfs ruzie. Je geeft aan dat hij zelf vroeg om er weer mee te beginnen, dat is positief! Probeer het weer en laat hem lezen wat je hier hebt geschreven en als je dat al niet doet, schrijf vaker aan hem. Misschien dat jullie dan zo tot iets kunnen komen waar jullie beiden wat aan hebben. Succes en sterkte!

Wat mint zegt.

Je wordt er hier soms een beetje mee doodgegooid, maar het is wel waar: communiceren is enorm belangrijk. Probeer een rustig moment te zoeken om het er met hem over te hebben. Leg je gevoelens uit. Leg ook uit dat je in het begin niet te veel van hem verwacht, gewoon rustig opbouwen, kijken waar jullie komen. Het moet bovenal voor allebei leuk zijn. Je kunt niet verwachten dat het in een vingerknip helemaal gaat zoals jij dat zou willen, maar je kunt wel rustig beginnen, de momenten die er zijn koesteren, blijven praten, blijven aangeven hoe het voor jou voelt, ook vragen naar hoe het voor hem voelt, daarop inspelen en dan een stapje verder gaan eventueel.

Het is niet gemakkelijk, ik spreek uit ervaring, mijn vriend was vroeger 100% vanilla en wilde er eerst helemaal niets van weten. Met veel geduld, heel veel praten en nog veel meer geduld (en geduldig zijn is echt niet mijn sterkste kant! :p ), hebben we nu een geslaagde (pun intended) D/s-relatie waar we allebei erg blij mee zijn. Maar ik heb meerdere keren er de brui aan willen geven, hem gezegd dat het voor mij niet meer hoefde, dat ik het niet meer wilde, het was te moeilijk. Om daar dan toch telkens op terug te komen, want dat ik die behoefte onderdrukte, dat ging op den duur ook tussen ons in gaan staan... Dus begonnen we toch maar weer te communiceren en te praten en...

Dat hij zelf aangaf er misschien nog iets mee te willen doen, lijkt me een heel positief teken dat dit goed kan uitdraaien voor jullie allebei. Dus wat mint zei: toon hem het stukje wat je geschreven hebt en praat er dan even goed over (kies hiervoor best een moment waarop jullie allebei tijd hebben en ruimte in je hoofd om openhartig te praten). Succes!

.

.

Wat goed, ik ben blij voor je!

Ik denk dat het inderdaad belangrijk is dat jullie het op je eigen tempo gaan doen. Het moeilijkste wordt om jouw verlangen naar meer aan zijn tempo aan te passen, maar met genoeg geduld (zo vreselijk moeilijk) komt het vast goed voor jullie beiden. Ik ga in elk geval duimen!

Enneh, ik vermeld nu die frustraties uit ongeduld omdat het voor jou misschien niet snel genoeg gaat, maar probeer je daar niet op te focussen en net te genieten van de dingen die je krijgt

dankjewel minime!