beter laat dan nooit ... hallo (51)

Hallo, ik ben een man van 51, regio Amsterdam … heb 20 jaar ervaring in commerciële SM sessies (zo’n 2 a 4 per jaar), ben volkomen vanilla getrouwd en die SM … tsja, ik ging wat missen gaandeweg. En wat? Ik kon er mijn vinger niet op leggen. Totdat ik me op iets ging focussen dat altijd wel deel uitmaakte van SM sessies, maar nooit de hoofdmoot was. Spanking. Ik vind het eigenlijk zó erg dat ik hier pas op mijn 51e achter moet komen! Maar goed, beter laat dan nooit. Ik was al aangetrokken dmv filmpjes, en kwam in augustus in contact met een Engelse dame, Emma, 7 jaar jonger, die haar eerste schreden zette op het gebied van filmpjes enzo nadat ze jarenlang haar kink verstopt hield. Haar nieuwe vriend zag haar kink, en trok haar over de streep. Zelf heb ik een enorme fetish voor overhemd en stropdas (bij dames, en bij mezelf) – dat maakt altijd deel uit van mijn SM-sessies. Emma was erdoor gebiologeerd. We hielden contact – dagelijks tot op de dag van vandaag. Zij heeft me doen bewegen een Disciplinarian sessie te gaan doen. Nu is een trad CP domestic disciplin dame heel Brits – verre van Nederlands. Ik kon het maar niet vinden hier, en ben uiteindelijk terecht gekomen bij een hele goede Meesteres die ik eerder had bezocht. Op 24 september – Emma was in constant chatcontact met me, heb ik mijn eerste echte spanking sessie gehad. Dat was meer dan enkel een kinkje, het was een wereld die opende. Wat een fantastisch gevoel. Ik had tranen na afloop, niet van pijn of angst of wat dan ook, maar het gelukzalige gevoel dat dit bracht. Twee dagen lang heb ik op een wolkje gebivakkeerd. Toen begreep ik dingen – wat Emma “the zone” noemde, en de endorfine rush die gewoon letterlijk therapeutisch werkt.
Om kort te gaan, tien dagen later lag ik weer op de spanking bench van de Meesteres, en ditmaal filmde ze me (ik onherkenbaar). Ik in schooluniform, zij in keurig net overhemd en stropdas. De mattenklopper, de leren plak, de riem, de bamboe stok, een zweepding, - uiteindelijk, de cane. En weer was ik in de zevende hemel. En weer dacht ik een week later: dit wil ik weer. Maar hoe? Ik kan moeilijk elke week 250 Euro betalen voor een wekelijkse spanking bij een commerciële Meesteres. Daarentegen wil ik er best voor betalen. Uiteindelijk zoek ik een spankliefhebbende dame – geen relatiebedoelingen, ik ben gelukkig getrouwd – die mij bijvoorbeeld 1x per laten we zeggen 3 weken “straft”. En dat zet ik uiteraard heel bewust tussen aanhalingstekens. Natuurlijk is dit geen straf. Ik zie spanking nu als een natuurlijke, gezonde drug. Hierbij wil ik aantekenen dat ik best wil switchen, dus het geven van spanking lijkt me eigenlijk ook wel erg leuk. Geen relatie, geen seks, geen klaarkomen. Gewoon ouderwetse tucht, en liefst netjes gekleed. Ik weet natuurlijk dat dit een speld in een hooiberg is, maar ach, ik heb Emma ook gevonden, inmiddels een ontzettend dierbare vriendin, die alleen wat te ver weg woont – in Yorkshire. Kom je ook niet dagelijks. Hoewel we elkaar beslist gaan ontmoeten voor een spanking sessie. En verder, spanking is voor mij een soort Holy Grail gebleken. Ik word er ontzettend gelukkig van. Dit is gewoon – mooi.