iedereen heeft het door

Ik vraag mij af of er veel mensen zijn die zich herkennen in wat ik als volgend ervaar.

Ik merk dat ik meteen op mijn hoede ben als er iets over spanking wordt gezegd.
Dat uit zich in dat ik altijd maar net doe alsof het mij niks doet en nauwelijks erop reageer... terwijl ik in mezelf meteen op mijn hoede ben, en moet ik maar vooral niet reageren want dan zien ze gelijk hoe de vork in de steel zit.
Ook als iemand een zin zegt bijvoorbeeld met de woorden broek en pak ofzo erin, associeer ik dat gelijk met spanken en ben ik weer even gespannen.
Die focus om het verborgen te houden maakt dat ik er heel overdreven op reageer in mezelf volgens mij, terwijl dat nergens voor nodig is.

Herkent iemand dit ook en hoe gaan jullie daar mee om?

gr

Ja, zo ervaar ik dat ook.

Hoewel ik tegenwoordig ook wel mezelf forceer er een grapje over proberen te maken. Maar ik vind dat dan wel doodeng, dus echt een succes is zo'n opmerking dan niet.

Dat is in ieder geval wat, misschien wordt dat na verloop van tijd minder?

Ik zou er niet snel een grap over durven te maken hoor!

Ja, dit is wel herkenbaar voor mij. Ik raak niet gespannen van een verhaal over een ‘broekpak’; dat gaat me te ver.
Tussen neus en lippen door aan collega’s vertellen dat ik de 50 tinten grijs in het Engels heb gelezen, is nu het maximaal haalbare; erover doorvragen bij dames die het hebben gelezen, lukt me net niet.
Rein

Ik heb er niet zon moeite mee. Ik maak ook niet zo vaak mee dat het gesprek die richting uitgaat. En als dat wel gebeurt doe ik of mijn neus bloed of ik ga er wat dieper op in, afhankelijk van in welk gezelschap ik verkeer.

Ik herken het zeker, ik ben ook wel op mijn hoede, maar door de jaren heen steeds meer geleerd ermee om te gaan.
Wat ik tegenwoordig doe is er juist heel erg op in gaan. Door het zo uit zijn verband te trekken geloven mensen je niet. Zelfs wel eens gezegd dat ik daar wel iets mee had en toen zeiden ze "Haha, nee, Tessa zou dat nooit doen, die is daar veel te braaf voor" Of iets in die trant.

Mijn key-instelling is echt zo veel mogelijk overdrijven als het onderwerp echt aan bod komt en vooral met veel zelfspot

Ik heb ook een keer een collega gehad die, een kok, hij zei dat hij me wel wilde spanken met de pollepen, dus ik zeg, "oh Pietje alsjeblief doe dat, dat lijkt me wel wat!" haha, toen liep hij geschrokken en hoofdschuddend weg "Oh, tessa..".

Dus, probeer er gewoon losser in te zijn, als je geheimzinnig doet trekt dat veel meer de aandacht.
Succes!

tijmen1 schreef:

Ik vraag mij af of er veel mensen zijn die zich herkennen in wat ik als volgend ervaar.

Ik merk dat ik meteen op mijn hoede ben als er iets over spanking wordt gezegd.
Dat uit zich in dat ik altijd maar net doe alsof het mij niks doet en nauwelijks erop reageer... terwijl ik in mezelf meteen op mijn hoede ben, en moet ik maar vooral niet reageren want dan zien ze gelijk hoe de vork in de steel zit.
Herkent iemand dit ook en hoe gaan jullie daar mee om?

gr

Nou ik probeer juist vaak wel erachter te komen of er misschien verborgen verlangens zitten maar ik ben zeker niet bang zelf "ontdekt" te worden. En helemaal niet in de diepte hoe ik spanking beleef. Dat is gewoon too much information to handle for the vanilla mind. Ik heb gewoon gemerkt dat bdsmers /spankos gewoon te veel hier nadenken en denken dat ze ontdekt worden. Ain't gonna happen , don't worry about it

Ik denk ook niet dat je echt bang moet zijn dat je 'ontdekt' wordt. Je moet niet vergeten dat vanillas er totaal niet bezig zijn, ze gaan je echt niet uitgebreid bekijken om te zien of je misschien anders reageert dan anderen jij staat misschien op scherp als het onderwerp ter sprake komt maar die anderen worden er niet anders van

Dat gevoel van het verborgen moeten houden herken ik vooral uit een tijd dat ik nog niet helemaal comfortabel was met mijn gevoelens. Wist me geen houding te geven bij allerlei referenties, pikte bepaalde woorden snel op, en was als de dood dat ik op dit vlak ook maar iets van de mediaan afweek.

Ik hang mijn voorkeur zeker niet aan de grote klok. Als er een discussie is die grenst aan het onderwerp, dan geef ik zeker mijn mening en ga ik niet op de achtergrond zitten. Ook voor een geintje erover ben ik best in, soms best veel.

En stel ze komen erachter? Wat dan? Ik heb 2 vrienden het een keer verteld, en ze vonden het cool. Via-via (i.e. de borrelvloer) is het onder m'n beste vrienden nu wel een open geheim dat ik in de kinkscene zit. So be it. Ze denken hooguit dat ik een interessant sexleven heb.

Zolang je geen extreem weerzinwekkende fetisjes er op na houdt, valt het allemaal wel mee. We leven in een open-minded land. Zo ervaar ik het althans.

afhankelijk van het gezelschap ben ik er inmiddels open over

carlijn schreef:

Ik denk ook niet dat je echt bang moet zijn dat je 'ontdekt' wordt. Je moet niet vergeten dat vanillas er totaal niet bezig zijn, ze gaan je echt niet uitgebreid bekijken om te zien of je misschien anders reageert dan anderen jij staat misschien op scherp als het onderwerp ter sprake komt maar die anderen worden er niet anders van

Dat weet ik ergens wel, maar ik kan me daar maar moeilijk in inleven.
Ik heb net als iedereen hier waarschijnlijk al van jongs af aan "iets"met billenkoek, en terwijl dat zo een groot deel van mij is is dat ook mijn best bewaarde geheim omdat ik altijd dacht dat dat een beetje raar was.
Ik ga gewoon eens proberen zelf het onderwerp aan te breken, kijken of het wat makkelijker word na verloop van tijd.

Ja dit is erg herkenbaar Tijmen!
Het gevoel dat iedereen "het" aan je aflezen en dat je niet normaal (whatever that may be) bent op dat gebied. Ik ben er na veel ervaring iets makkelijker in geworden en vind het nu wel interessant als vanilla vriendinnen of collega's over dit onderwerp beginnen. Laatst was een collega aan t vertellen dat haar man haar "voor de gein" half uit bed sleurde bij haar benen en haar speels begon te zoenen /betasten. Nadat ik me af vroeg waarom je dit überhaupt aan je collega's verteld, bedacht ik me dat een beetje sm-achtige machtsspelletjes misschien niet zo vreemd zijn als ik dacht.