nieuwe eerste keer

Hallo lieve mensen,

Ten eerste mijn excuses dat ik zolang niks van me heb laten horen, het is hier bij tijd en wijle razend druk (dat afstuderen is echt hard werken! .

Maar to the point. Na een, nogal lange, pauze van ruim drie jaar had ik alweer een hele tijd, ruim 6 maanden, eigenlijk wel weer behoefte aan een harde hand af en toe. Afgelopen weekend heb ik dit eindelijk durven delen met mijn echtgenoot. Nu hebben we dus besloten om onze HD relatie nieuw leven in te blazen, langzaam met kleine stappen om er voor ons beiden niet teveel druk op te leggen.
Heel leuk natuurlijk, maar eigenlijk ook wel spannend ik vind het best moeilijk om weer controle uit handen te geven.

En dan het fysieke gedeelte! Afgelopen weekend hebben we wel heel even wat uitgeprobeerd, alleen met de hand en maar een paar minuten, maar het deed echt super veel pijn!!! En dat was nog maar voor de lol wat als het dadelijk 'echt' is???? Mann ik knijp hem al 2 dagen.
En dit is toch allemaal behoorlijk vreemd en verwarrend voor iemand die drie jaar geleden nog hardcore was en een hele hoge pijngrens had!

Zijn er mensen die ervaring hebben met langdurige pauzes in een HD relatie en hoe is dat bevallen? En zijn er nog tips??

Groetjes en blij om weer terug te zijn,

isis

Hee isis,

allereerst: leuk dat je er weer bent!

Verder: ik ken intussen het verschijnsel van langere tijd geen/weinig behoefte hebben, terwijl het gevoel dan toch plotseling weer de kop op kan steken. Maar dan is het soms wel lastig om er weer aan toe te geven, vind ik. Het moet weer "gewoon" worden. En je moet een manier vinden om het in je leven in te passen.

Ik moet toegeven dat de fantasie van en het verlangen naar een volbloed HD-relatie bij mij altijd heel sterk was. Maar nu ik een man in huis heb (die ook graag mept dus), is dat helemaal niet wat ik wil. Niet dat ik niet af en toe aangepakt wil worden (ook wel als dat "nodig" is, dus), maar regels en afspraken maken voelt heel raar aan. Het zal ook wel aan de man in kwestie liggen. Misschien zijn er types met wie ik dat wel zou kunnen hebben uitleven, maar die ben ik nu eenmaal niet tegengekomen en als ik ze al tegenkwam, viel ik niet op ze. En op Alex wel. Ik heb er een beetje mijn weg in moeten zoeken, maar dat moet je in elke relatie en op veel meer gebieden dan dit. Dus we doen het nu op een andere manier en naar volle tevredenheid. Zo zijn er periodes dat ik gewoon elke avond een pak slaag krijg. Voor niks. En daar voel ik me dan heerlijk bij.

Maar ik ken ook het verschijnsel dat je weinig meer kunt hebben als je lang niet gehad hebt. Ik was in mijn externe Dominantdagen ook een echte die hard, het kon me niet hard genoeg zijn, zeg maar, kwam bij voorkeur bont, blauw en gehavend uit de strijd. Maar nu vind ik alles veel sneller pijn doen - al wisselt het wel en als ik echt heel erg in the mood ben kan ik nog best veel hebben. Ik weet niet of het komt doordat er nog zoveel andere gevoelens meespelen binnen een interne (liefdes)relatie. Misschien heb je daardoor meer sensoren uitstaan of zoiets. Geen idee. Maar in elk geval ben ik nu daadwerkelijk banger voor verschillende instrumenten dan vroeger (wel 3,5 jaar geleden... sjonge...). Vroeger vond ik het ook wel eng, maar dan heel spannend. Nu hoop ik daadwerkelijk dat ze niet voor de dag komen. Heel vreemd.

Op zich is het natuurlijk helemaal niet interessant hoeveel iemand kan hebben. Dat maakt mijns inziens iemand niet tot een betere of minder goede sub. Is er sowieso zoiets als een "goede sub"? Ik vind dat soort terminologie eigenlijk belachelijk. Dus ik zeg het niet om iets te bewijzen. Maar meer omdat het me zo verbaast, dat je incasseringsvermogen zo wisselvalig kan zijn.