hoe lang heeft t effect?

heeeey,

ik heb vandaag nogal veel vragen die door mijn hoofd vliegen dus ik dacht laat ik er is een paar uitgooien op dit forum.
ik heb afgelopen week nog over de knie gelegen, en dit was voor mij 1 van de eerste keren dus best een ervaring.
nu merk ik vandaag aan mezelf dat ik onrustig ben, me niet kan concentreren, werk voor school niet lukt,
en eigenlijk heb ik gewoon heel erg behoefte aan een strenge toespreking (is dat een bestaand woord? ) , de hoek in om daarna over de knie gelegd te worden.

maar die behoefte wordt maar niet vervuld en ik vind het erg moeilijk om dit aan hem duidelijk te maken.
ik bedoel we leven op afstand van elkaar, spreken elkaar wel elke dag maar ik wil niet zijn aandacht gaan vragen of hem storen omdat ik me onrustig voel. en ik wil enerzijds ook niet vragen om straf, ik wil niet degene zijn die dat beslist maar anderzijds weet ik dat dat het enige is wat me rustig kan maken. (snappen jullie t nog ? lekker vaag he. )

nu vraag ik me af of jullie je ook wel eens zo voelen? of dit gevoel herkennen en wat jullie hier dan mee doen?

en daarnaast, mijn vorige spanking was om me te laten merken/voelen dat schoolwerk uitstellen of niet maken niet handig is en niet getolereert wordt. na het hele gebeuren voelde ik me zo rustig, veilig en geliefd en kon ik me beter concentreren en alles. Maar dat gevoel zakte al heel snel weg. Hoe zit dat bij jullie, hoe lang blijft het effect van een spanking? en wat doen jullie eraan als dit effect weg gaat? je kan toch moeilijk elke dag over de knie liggen.

saar schreef:

ik wil niet zijn aandacht gaan vragen of hem storen omdat ik me onrustig voel. en ik wil enerzijds ook niet vragen om straf, ik wil niet degene zijn die dat beslist maar anderzijds weet ik dat dat het enige is wat me rustig kan maken. (snappen jullie t nog ? lekker vaag he. )

nu vraag ik me af of jullie je ook wel eens zo voelen? of dit gevoel herkennen en wat jullie hier dan mee doen?

en daarnaast, mijn vorige spanking was om me te laten merken/voelen dat schoolwerk uitstellen of niet maken niet handig is en niet getolereert wordt. na het hele gebeuren voelde ik me zo rustig, veilig en geliefd en kon ik me beter concentreren en alles. Maar dat gevoel zakte al heel snel weg. Hoe zit dat bij jullie, hoe lang blijft het effect van een spanking? en wat doen jullie eraan als dit effect weg gaat? je kan toch moeilijk elke dag over de knie liggen.

Ik herken dit zeer zeker. Mijn vriend is voorlopig nog vanilla en helemaal niet zo'n dominant persoon, maar hij wil me wel spanken als ik aangeef dat ik het nodig heb om rustig te worden. Maar dat vind ik zo moeilijk aan te geven, want op de momenten waarop ik het meest onrustig ben, ben ik ook het meest nukkig... Al weet ik dat ik me achteraf ook veel beter ga voelen, je omschrijft het heel mooi: rustig, veilig en geliefd, zo voel ik me precies na een spanking Helaas zakt het ook bij mij vlug weg... Misschien omdat het niet hard genoeg was?

(Eigenlijk geef ik dus geen antwoord, maar stel ik mee de vraag :p Ik zat ook met deze vraag, maar wist het niet goed te formuleren, dank je wel dus saar, jij formuleert het zoals ik het ook ongeveer voel ;-) )

saar,

Het is heel herkenbaar wat je vertelt. Ik had dat in het begin ook, nog steeds wel eens eigenlijk. In het begin was de tijd waarna ik me onrustig ging voelen korter, nu houd ik het wat langer uit.

Echter, je geeft aan dat je na korte tijd de motivatie voor je schoolwerk weer verliest. Dat is natuurlijk niet gewenst. Ik ken je Dominant niet, maar als je onder mijn verantwoordelijkheid viel dan zou ik daar waarschijnlijk snel achter komen en iets aan doen. Sms-jes, e-mail en telefoontjes kunnen helpen om je strak te houden. Een schemaatje bijhouden met je studieuren en voortgang kan ook zinvol zijn. Misschien is een verplichting laks gedrag op te biechten ook wel een goede oplossing in jouw geval.

Dat je je onrustig voelt is helemaal normaal, en het wordt met de tijd beter. Maar je moet je schoolwerk er niet onder laten lijden natuurlijk

Goeiemiddag dames,

Ik ga proberen om jullie vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. Is het herkenbaar? Ja zeker! Elk subje heeft dit gevoel, het heet stuiteren/bouncen, ik noem het graag de subbiestuiters . Het komt onder andere doordat je tijdens een spanking endorfinen aanmaakt, onder andere hierdoor krijg je zo'n fijn gevoel achteraf. Om het even persoonlijk te maken, ik kan dit ook hebben, het verlangen naar een spanking kan soms groot zijn. De strafspankings die ik over het algemeen krijg zijn vind ik echter wel te pijnlijk om nog leuk te zijn dus bij mij is het meestal meer een verlangen na streng toegesproken te worden en op mijn plaats gezet te worden.
Zeker bij 'beginnende subjes' komt dit vaak voor. Het is nl ook een kwestie van groeien in je subrol. En ook als ervaren subje is het overigens iedere keer weer een kwestie van groeien in je D/s.

Maar nu de echt belangrijke vraag, wat doe je ermee? Het is lastig, het verlangen kan soms zo groot worden dat het lastig is om niet vervelend te gaan doen. Het hangt er ook vanaf hoe je in je subrol zit. Persoonlijk hou ik niet van bratten of het uitlokken van een spanking. Daarom zou mijn advies ook zijn om in ieder geval niet dit gedrag te gaan vertonen, maar er zullen misschien anderen zijn die het niet met dit advies eens zijn. Vragen om straf is een lastig punt, om meerdere redenen. Persoonlijk zou ik het wel gewoon uitspreken richting je Dominant en bijvoorbeeld afspraken maken over maintenance spankings, dit wil wel goed helpen tegen dit gevoel. Als je Dominant op afstand zit zou je kunnen werken met bijvoorbeeld strafregels, dit is een methode die op afstand in te zetten is en die mij vaak tijdelijk wel rust kan geven.

En op het moment dat je wat vaker geslagen wordt gaat het stuiteren ook vanzelf wel minder worden, het komt natuurlijk ook omdat het allemaal nieuw en spannend is.

Ik hoop dat ik een beetje de juiste antwoorden heb kunnen geven, als het niet duidelijk is dan hoor ik het wel.

Succes ermee en groetjes,

isis

Dank je voor jullie antwoorden, die verduidelijken al iets.

Nu zit ik wel met nog iets gelijkaardigs in mijn hoofd. Het is mijn vriend ook opgevallen dat het effect niet zo langdurig is, en nu is hij bang dat ik verslaafd aan het worden ben, en daarbij denkt hij echt aan een drug die ik nodig heb om te functioneren. Hij is ook bang voor negatieve gevolgen op lange termijn, over 50 jaar of zo.
Ik geraak er zelf niet echt uit hoe ik hier best op antwoord, kan iemand me helpen?

Endorfine is de meest natuurlijke drug die er is. Het wordt ook aangemaakt als je intensief sport. Dat is de reden dat als je regelmatig sport je het mist als je een tijdje niet sport. Endorfineverslaving wordt over het algemeen niet als iets negatiefs gezien. Googlen kan je vriend misschien helpen hiermee.

Lichamelijke cerslaving betekent meestal dat je op termijn steeds meer en vaker nodig hebt om nog herzelfde effect te krijgen. Ik kan je niets zeggen over de effecten over 50 jaar, maar ik krijg inmiddels al 4 jaar ongeveer eens per 2 a 3 weken een pak slaag en ik heb gemerkt dat die heftige schommelingen van de begintijd juist minder zijn geworden en ik minder nodig heb.

Ik gebruik ritalin, en ik kan het vergelijken met toen ik het middel begon te nemen. De bijwerkingen in het begin waren slapeloosheid, hoofdpijn en gebrek aan eetlust. Na een paar weken werd dat minder.

Toen ik net begon met spanking voelde ik me labiel, nu juist stabieler in mijn emoties.

Mijn ervaringen zijn natuurlijk anecdotisch, en dit is geen wetenschappelijk onderzoek.

Hoi minime,

Je moet spanking ook niet zien als puur een middel om rustig van te worden. En al helemaal niet als het enige middel wat je rustig kan maken. Je hebt hier zelf ook een grote verantwoordelijkheid in. Als je vriend ff geen zin/tijd of wat dan ook heeft zul je toch iets anders moeten verzinnen zoals een stukje wandelen of een sigaretje roken ofzoiets.
Ik zou me geen zorgen maken over het verslavende effect van endorfinen. Nu hunker je heel erg naar spanking maar dat word vanzelf wel minder. Ik word ook wel vrij regelmatig geslagen maar ik heb ook lange periodes het zonder gedaan dus ook kan puur anecdotisch(mooi woord Annemiek!) zeggen dat het op mij geen verslavend effect heeft gehad.

Groetjes,

isis

Hallo,

Even melden dat mijn vriend zich er intussen al geen zorgen meer over maakt, de vergelijking met sport hielp, want ik heb het inderdaad ook heel regelmatig nodig (om mijn gestuiter toch een beetje binnen de perken te houden) om te gaan sporten

Groetjes,
minime