Een goed pak slaag...

Hoi allemaal,

Eerder beloofde ik ook zo nu en bijdragen te zullen leveren om als relatief nieuw lid te trachten een beetje nieuw leven in het forum te brengen. Onderstaand een verhaal over een 100% waargebeurde ervaring van ruim 15 jaar geleden, ik hoop dat jullie het verhaaltje met enig plezier zullen lezen.

Groet, Frank.


Precies om 23.50 uur hoorde ik eindelijk de sleutel in het slot van de voordeur draaien. Ik hoorde hoe Esther de deur zachtjes sloot en met de sleutel weer op slot draaide. Even later stapte zij de kamer binnen en gaf mij een kus. “Ik heb je gemist, schatje” zei ze. “Ik jou ook, al een paar uur!” reageerde ik gevat. Aan mijn blik kon zij beslist aflezen dat het foute boel was. Verontschuldigend daalde zij haar blik af naar de grond. “Sorry Frank, het is inderdaad iets later geworden dan gepland, het spijt mij”

Ik keek haar strak aan. “En dan kun je mij niet even een berichtje sturen dat het wat later wordt? Je zou rond 8 uur thuis zijn had je gezegd en het is nu middernacht! Je weet dat ik zuinig op je ben en er had wel wat gebeurd kunnen zijn! Laat mij raden; jullie zijn na het etentje nog wat gaan drinken ergens? Niet erg hoor, maar de afspraak is toch dat je dat dan even laat weten, Esther!” Beschaamd keek ze voor zich uit. “Sorry Frank, je hebt gelijk…”

“Esther, je bent de hele week al erg opstandig merk ik. Klopt dat?” Ze knikte beschaamd. “Eh, ja Frank. Dat klopt wel ja…”  Ik eh… Ik weet het…”  “Hier moet wat aan worden gedaan Esther want dit kan zo niet langer!” Ik keek haar doordringend aan. “Vertel maar eens hoe we dit het beste kunnen doen! Ik heb al wat bedacht maar het is misschien beter als je zelf iets bedenkt” zei ik nu enigszins sarcastisch. Er verscheen een nerveuze trek op haar gezicht en ze friemelde met haar handen. Uit ervaring weet ze welke kant dit op gaat…

“Ik heb straf nodig Frank” zei ze nu dapper. “Ik merk zelf ook dat ik het weer nodig heb… en ook dat ik het verdiend heb…” fluisterde ze er zachtjes achteraan.  Ik keek haar vragend aan en deed heel gemeen door net te doen alsof ik haar niet goed begreep.

Esther keek ongemakkelijk en zuchtte zacht. “Ik heb een pak slaag nodig Frank…” Ik stond op en pakte haar handen. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en zei zachtjes: “Dat denk ik ook Esther, dat denk ik ook….” Ze zuchtte opnieuw, nu duidelijker hoorbaar dan zojuist. Hoezeer ze ook “hunkert” naar een pak slaag, het blijft moeilijk om erom te vragen.  Ik begrijp dat ook heel goed. Want een pak slaag doet gewoon erg zeer en dat weet ze uit ervaring heel erg goed..

Mijn plan had ik al eerder op de avond klaar. “Goed”, zei ik, “we gaan nu naar bed zodat jij eens even goed kan nadenken over je gedrag.  Morgenochtend krijg je een goed pak slaag. Een héél erg goed pak slaag trouwens!”  Esther schrok zichtbaar. “Oh Frank, dit kun je niet menen” zei ze. “Je kunt mij niet nu naar bed laten gaan met de wetenschap dat je mij morgenochtend onder handen gaat nemen. Zo kan ik echt niet slapen, snap je? Doe het dan alsjeblieft nu..” , smeekte ze. “Nee Esther, morgenochtend!”, reageerde ik.  “Jij gaat eerst maar eens nadenken en weet alvast dat ik morgenochtend echt niet zomaar klaar ben met je!” Ik zag een rilling door haar lichaam gaan. Een rilling voortkomend uit een mengeling van angst voor wat komen gaat en anderzijds de hunkering naar nog onvervuld verlangen…

Even later schoof Esther naast mij onder het dekbed. Ze drukte haar naakte lichaam tegen mij aan en ik voelde een warme hand op mijn bovenbeen. Het was duidelijk wat zij van plan was. De verleiding was groot, maar…  “Nee Esther!” Ik trok het dekbed een stuk weg en gaf haar enkele harde petsen op haar billen. “Morgenochtend heb ik weer alle aandacht voor je! Slaap lekker” zei ik en gaf haar een kus.


Toen ik de volgende morgen beneden kwam, zat Esther in haar badjas aan de eettafel.  De mok thee was nog nauwelijks aangeroerd.  Ze had waarschijnlijk niet goed geslapen maar ik vond het niet nodig daar nu naar te vragen.  Ik liep door naar de keuken en drukte de startknop in van de koffiemachine. Met een dampende kop koffie ging ik tegenover haar aan tafel zitten.

“Je bent nerveus”, constateerde ik hardop. Ze knikte en draaide doelloos een pen in de rondte op tafel. “Sta op en doe je badjas uit!” gebood ik haar met rustige stem. Geschrokken voldeed ze snel aan mijn verzoek.  Naakt stond ze nu voor mij en dat uitzicht beviel mij wel. Met haar grote blauwe ogen keek ze mij aan. “Je begrijpt vast goed dat mijn handen inmiddels bovenmatig jeuken Esther?” vroeg ik haar. Ze knikte licht en keek onwillekeurig naar mijn handen.

“Naar boven jij, en snel!”, riep ik en wees naar de deur. Esther haastte zich naar de trap en ik volgde haar razend snel. Op weg naar boven gaf ik haar een paar rake tikken op haar billen die ze probeerde af te weren met haar handen. Op de slaapkamer aangekomen ging ik direct op de rand van het bed zitten en klopte op mijn rechter bovenbeen. “En nu liggen, en wel heel snel!” Schoorvoetend kwam ze dichterbij maar het duurde mij te lang. Ik greep haar linker pols en trok haar over mijn knie.

Ik legde mijn rechter hand op haar billen en automatisch spande ze haar bilspieren.  Zonder verdere woorden sloeg ik haar in rustig tempo stevig op haar blote billen. Langzaam maar beslist verhoogde ik het tempo en werden de slagen harder. Haar billen kleurden van licht roze naar behoorlijk rood. Het pak slaag miste zijn uitwerking niet. Haar benen werden erg onrustig en om de pijn te verbijten, drukte zij haar gezicht in het dekbed. Ik besloot te pauzeren om haar even op adem te laten komen. Direct greep haar rechterhand naar haar billen om te wrijven. “Afblijven, ik ben nog lang niet klaar met je!”, zei ik scherp en gaf een tik op haar hand. “Oh Frank, stop alsjeblieft… ik heb genoeg gehad…  ik zal het nooit meer doen…”, bracht ze moeizaam uit.
Met mijn hand voelde ik de warmte die ik al in haar billen had geslagen. “Je hebt nog zeker niet genoeg gehad Esther en dat weet je heel goed! Vandaag krijg je een pak slaag zoals je nog nooit van mij hebt gehad. Je hebt dit nodig Esther en dat weet je heel goed…”

Ik pakte haar rechter pols en draaide deze op haar onderrug terwijl ik gelijktijdig met mijn rechterbeen haar benen fixeerde. Zonder verdere aankondiging liet ik opnieuw een lange reeks slagen neerdalen op haar billen. Esther kon geen kant op en ik voelde hoe haar lichaam zich overgaf. Haar billen kunnen veel slaag verdragen, weet ik uit ervaring maar het deed nu zichtbaar al behoorlijk pijn en de eerste tranen bleven dan ook niet lang meer uit. Tranen van frustratie en pijn..

Plotseling stopte ik. “Sta op Esther!” Zo snel als haar lichaam haar toestond, kwam ze overeind. “Oh Frank, wat doet dit zeer! Mag ik alsjeblieft wrijven? Is het nu voorbij? Ik heb nu toch zeker wel genoeg gehad?”  Ik negeerde haar vragen en zei op rustige toon: “Naar beneden jij en binnen een minuut verwacht ik je weer hier terug met de mattenklopper!” “Nee… nee! Dat kan niet meer Frank…  ik heb genoeg gehad… ik..” Ze kon geen woorden meer vinden. “NU Esther en als je niet heel snel gaat dan haal ik hem zelf maar dan ben je helemaal nog niet jarig. Dus hollen nu!” Esther keek bedrukt maar koos wijselijk eieren voor haar geld. Met rode billen liep zij de trap af en even daarna hoorde ik de tussendeur naar de garage open gaan.

Niet veel later overhandigde ze mij de mattenklopper. Zenuwachtig stond Esther voor mij heen en weer te schuifelen.
“Niet zo hard Frank.. niet zo erg als de laatste keer…” Ze keek angstig. Ik negeerde haar opmerking en wees alleen naar de rand van het bed. “Op je knieën!” Schoorvoetend voldeed ze aan mijn verzoek. Zachtjes duwde ik haar met haar bovenlichaam op het dekbed waardoor haar billen fraai omhoog staken. “Hoeveel Frank, hoeveel?”, klonk het angstig. “Tot ik vind dat het genoeg is Esther! Armen vooruit nu en waag het niet om te proberen  je billen  te beschermen want dan krijg je nog meer! Begrepen?” Esther zuchtte.  “Ja Frank…”

Angstig keek Esther achterom naar de mattenklopper. Geliefd door ons beiden als oer-Hollands instrument en daarnaast gevreesd door Esther. Een soort van haat-liefde verhouding van haar want ja, het ding doet gewoon erg zeer als je er goed mee op je billen krijgt…

Ik had gisteravond al besloten haar hard te straffen en heb dat ook gedaan. Met de mattenklopper sloeg ik haar billen nu écht vuurrood. De pijn leek bijna ondraaglijk en het fraaie motief van de mattenklopper werd goed zichtbaar op haar billen. De tranen liepen over haar wangen en haar billen stonden nu echt in brand. Ik besloot in gedachten haar nog 25 laatste harde petsen te geven en dan  is het klaar.

“Kom maar overeind Esther, ik denk dat je voor nu wel even genoeg hebt gehad….” Moeizaam kwam zij overeind en viel mij huilend in mijn armen. Alle emoties kwamen er nu uit. Emoties van spanning, pijn en waarschijnlijk ook van opluchting dat het voorbij is. Ik kuste haar zachtjes op haar mond en voorhoofd en wreef liefdevol over haar rug terwijl haar handen bezig waren enige verkoeling in haar billen te brengen.

Ik pakte haar hand en nam haar mee naar de badkamer. Ik wees naar de spiegel. “Bekijk je billen maar goed Esther, dit gebeurt er als jij straf nodig hebt!” Esther bekeek haar gehavende billen die naast vuurrood nu ook stram begonnen te worden. Enige blauwe plekken werden inmiddels al goed zichtbaar. Lopen en zitten zou de eerste dagen wel lastig en vooral pijnlijk zijn maar dat is nu precies wat Esther uiteindelijk graag wil… :-)

“Dit had je nodig Esther…”, fluisterde ik in haar oor. “Ja Frank… ja… dank je wel…”  
“Ga nu maar een paar uurtjes slapen lieverd, je zult wel uitgeput zijn….” X

Wat een leuk verhaal, bedankt voor het delen!  

Leuk verhaal

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Een leuk verhaal.
Een originele vondst lijkt het me, om de ander een nacht te laten wachten op het komende pak slaag; ik denk dat dit een onrustige slaap is geweest.

puk schreef:

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Thanks! Overigens ook leuk om mee te maken hoor...

Strafhand schreef:

Een leuk verhaal.
Een originele vondst lijkt het me, om de ander een nacht te laten wachten op het komende pak slaag; ik denk dat dit een onrustige slaap is geweest.

Precies!
Onrustig wat betreft het "verlangen" om een pak slaag te krijgen en daarnaast onrustig vanwege toch wel enige "angst" voor wat komen gaat... Prima combinatie!

Frank67 schreef:

puk schreef:

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Thanks! Overigens ook leuk om mee te maken hoor...

vast en zeker

puk schreef:

Frank67 schreef:

puk schreef:

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Thanks! Overigens ook leuk om mee te maken hoor...

vast en zeker

Gewoon doen dan...

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Héérlijk om soms een beetje spanning op te bouwen..

Frank67 schreef:

puk schreef:

Frank67 schreef:

puk schreef:

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Thanks! Overigens ook leuk om mee te maken hoor...

vast en zeker

Gewoon doen dan...

als dát zou kunnen...

puk schreef:

Frank67 schreef:

puk schreef:

Frank67 schreef:

puk schreef:

Heerlijk verhaaltje om te lezen!

Thanks! Overigens ook leuk om mee te maken hoor...

vast en zeker

Gewoon doen dan...

als dát zou kunnen...

puk?!? Het kán hoor....

Frank67 schreef:

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Héérlijk om soms een beetje spanning op te bouwen..

Een beetje???

gralin schreef:

Frank67 schreef:

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Héérlijk om soms een beetje spanning op te bouwen..

Een beetje???

Ja, een beetje..
Raar woord trouwens, een "beetje", als je het zo een paar keer achter elkaar ziet
Maar een beetje (beetje?) spanningsveld tussen verlangen en het vooruitzicht op zere billen is toch juist fijn? Op die manier heb je langer plezier van het pak slaag...

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Hoho.
Wie wordt er gemeen gevonden en waarom?

Frank67 schreef:

Ja, een beetje..
Raar woord trouwens, een "beetje", als je het zo een paar keer achter elkaar ziet
Maar een beetje (beetje?) spanningsveld tussen verlangen en het vooruitzicht op zere billen is toch juist fijn?  Op die manier heb je langer plezier van het pak slaag...

Een beetje wel.ja.. maar in die mate is niet een beetje.. dat is gemeen..
Een beetje is om een uurtje te laten wachten..

Strafhand schreef:

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Hoho.
Wie wordt er gemeen gevonden en waarom?

De meneer van het verhaaltje

gralin schreef:

Strafhand schreef:

gralin schreef:

Pffft... Dat is gemeen! Maar ook zeer intrigerend

Hoho.
Wie wordt er gemeen gevonden en waarom?

De meneer van het verhaaltje

Is het nu gemeen of intrigerend? Of is dat precies "the perfect mix"?

Groet van de "meneer van het verhaaltje"

Frank67 schreef:

Is het nu gemeen of intrigerend? Of is dat precies "the perfect mix"?

Groet van de "meneer van het verhaaltje"

Tja... Euhm.. tis allebei. Ik zou gek worden ben ik bang. Ik ben al gek.. maar dan...

gralin schreef:

Frank67 schreef:

Is het nu gemeen of intrigerend? Of is dat precies "the perfect mix"?

Groet van de "meneer van het verhaaltje"

Tja... Euhm.. tis allebei. Ik zou gek worden ben ik bang. Ik ben al gek.. maar dan...

Precies dat! Lekker toch?

Tja... Tis maar wat je lekker noemt.. wachten valt daar niet onder

gralin schreef:

Tja... Tis maar wat je lekker noemt.. wachten valt daar niet onder

Voor mij als spanker ook niet fijn om te wachten hoor
Normaliter jeuken mijn handen veel te erg om niet gelijk aan de slag te gaan..

Frank67 schreef:

gralin schreef:

Tja... Tis maar wat je lekker noemt.. wachten valt daar niet onder

Voor mij als spanker ook niet fijn om te wachten hoor  
Normaliter jeuken mijn handen veel te erg om niet gelijk aan de slag te gaan..

Whaha eigen schuld.. doe je toch zelf?