........
PETS!...PETS!... zó gaat dat.. PETS! PETS!... als je.. PETS! PETS!.. je niet aan... PETS! PETS! .. de regels hier houdt.. PETS! PETS!
Carlijn hapte naar adem en wist niet meer hoe ze het had. Het gebeurde dan nu toch eindelijk in het echt: Ze lag over de knie en kreeg een flink pak op haar blote billen! Iets wat ze eigenlijk altijd diep had weggestopt... iets waar ze in het geheim al vaak over had gedroomd, maar het toch altijd als 'vreemd' had afgedaan. Het kwam nu aan de oppervlakte en het leek wel of de sluizen van de dam waren doorgebroken, want al haar gevoelens kwamen vrij.
Ze kronkelde om, tegen beter weten in, aan de flinke petsen te ontkomen.
En hoewel het pak op haar billen in het begin meer pijn had gedaan dan in haar fantasieën, leek het langzamerhand over te gaan in een soort gloeien van haar billen. Was het de adrenaline die vrij kwam..?
Ze had de tel niet bijgehouden, maar na een flink aantal petsen stopte Ben en moest zelf ook even bijkomen van de inspanning die het hem blijkbaar kostte.
Carlijn bleef stil liggen en probeerde haar ademhaling weer onder controle te krijgen. Haar billen gloeiden nog steeds en haar hart klopte nog steeds in haar keel.
'Zo..'zei Ben tenslotte, '..kom maar weer eens overeind jij' Hij pakte haar bij haar arm en trok Carlijn weer van zijn schoot af en zette haar weer op haar voeten.
Een beetje beschaamd keek Carlijn naar de grond en probeerde haar onderbroek weer snel omhoog te trekken. Niet alleen haar billen, maar ook haar wangen voelde ze gloeien.
Ze wist niet wat ze moest zeggen en door alle emoties stond het huilen haar nader dan het lachen. Maar Ben leek geen last te hebben van haar gestuntel en ging zelf ook weer staan. Toen Carlijn haar pyjamabroek weer zo goed al ging omhoog had getrokken, pakte Ben haar bij haar kin en dwong haar om hem aan te kijken. Carlijn zag in zijn ogen nog steeds de ernst, maar geen boosheid meer.
'Ik hoop dat ik hiermee duidelijk ben geweest Carlijn!' zei Ben langzaam met een ernstige stem. Carlijn knikte en sloeg haar ogen neer, ondanks dat ze gedwongen werd om Ben aan te kijken. 'Ik hoor niets Carlijn!' zei Ben toen hij even had gewacht. Carlijn mompelde: 'Ja Ben, ik weet nu wat er gebeurt als ik me niet aan de afspraken houd.'
'Mooi zo, jongedame' zei Ben en liet haar kin weer los. 'Geef me een knuffel en daarna ga je slapen, want het is alweer véél te laat.'
Hij trok Carlijn naar zich toe en sloot haar even in zijn armen. Carlijn sloot haar ogen en voelde zich even heel veilig. Ze voelde dat Ben, ondanks de straf die hij haar had gegeven, niet meer boos was. Integendeel, het leek wel of hij het juist alleen maar goede bedoelingen voor haar mee had. Carlijn vond het wel een beetje verwarrend, maar toch voelde het wel zo. Heerlijk bleef ze even tegen Ben aanstaan en hield haar ogen dicht. Ben wees op het bed en zei: 'En nu slapen Carlijn, want morgen is het weer een studiedag en moet je weer fris en uitgeslapen zijn' Carlijn knikte en kroop weer onder het dekbed.
'Welterusten Carlijn!' zei Ben nog en liep naar de deur. 'Ja Ben, welterusten.' mompelde Carlijn en dook weer weg onder de dekens. Nadat Ben de deur had gesloten staarde Carlijn naar het plafond en liet het afgelopen kwartier nog eens de revue passeren.
Onvoorstelbaar wat er allemaal was gebeurd. Het voelde alsof ze zweefde door de slaapkamer. Haar billen deden geen pijn meer, maar gloeiden alleen nog heerlijk warm na. Ze kneep in haar arm en vroeg zich af of het allemaal wel écht was gebeurd. Ze kon het nauwelijks geloven: voor het eerst in haar leven had ze bewust een pak voor haar blote billen gekregen. En ondanks het feit dat de pijn in het echt behoorlijk meer was dan in haar fantasie, had ze niet durven dromen dat het zo'n uitwerking op haar zou hebben. Ondanks alles had ze een voldaan gevoel en nog steeds kriebelde het in haar buik.
Ze draaide zich om en viel even later in een diepe slaap.
Toen ze de volgende morgen wakker werd, zag ze dat het licht al door de gordijnen kwam. Ze keek op de klok en zag dat het iets over achten was. Ze rekte zich uit en daarbij voelde ze haar nog gevoelige billen even over het matras schuren. Met een schok herinnerde ze zich alles weer wat er gisteravond was gebeurd.
Ze voelde zich een beetje beschaamd en haar wangen begonnen te gloeien. Voorzichtig kroop ze uit bed en trok het gordijn open. Een zee van licht viel de slaapkamer binnen. Ze liep naar de kast en trok de deur open. Aan de binnenkant hing een grote spiegel. Ze draaide zich half om en liet voorzichtig haar pyjamabroek en onderbroek zakken. Ademloos bekeek ze haar billen die nog steeds een rode kleur hadden. Voorzichtig wreef ze over haar billen en voelde dat ze nog wat stram waren. Gelukkig waren er geen blauwe plekken te zien. Die rode kleur zou wel wegtrekken dacht ze, maar met blauwe plekken zou ze voorlopig niet meer naar de sauna of het zwembad kunnen.
Blijkbaar had Ben ervaring met het geven van een pak op de billen, dacht ze glimlachend.
Ze trok haar pyjama weer omhoog en besloot toen te gaan ontbijten. Terwijl ze langzaam de trap af liep, rook ze al heerlijke warme croissants en ander lekker eten.
Toch was ze wel nerveus, omdat ze geen idee had hoe Ben zou reageren na gisteravond. Ze slikte en met een droge mond liep ze de trap af de woonkamer in.
Ben hoorde haar blote voeten al op de trap lopen en draaide zich met een warme glimlach om. 'Hé schone slaapster! Goedemorgen!' zei hij enthousiast. Met een lichte blos op haar wangen liep Carlijn de kamer in. Ze was blij en opgelucht dat Ben normaal reageerde als altijd. Het leek hem niet te deren dat ze gisteravond nog bij hem over zijn knie had gelegen. Blijkbaar was het iets wat hij toch wel normaal vond. 'Goedemorgen Ben' zei ze aarzelend, '.. wat ruikt het hier heerlijk..'
Ben maakte een weids gebaar en zei: 'schuif aan en eet maar zoveel als je wilt. Wil je koffie of thee? '
Ze ontbeten samen en praatten over van alles en nog wat. Het viel Carlijn weer op dat Ben het gebeuren van gisteravond leek te zijn vergeten. Hij reageerde normaal en het leek alsof er niets was gebeurt. Carlijn ontspande en at en dronk heerlijk.
Na het ontbijt sprong ze onder de douche en kleedde zich aan. Het duurde dan ook niet lang of ze was verdiept in haar studieboeken en de rest van de dag schoot ze een behoorlijk eind op in alles wat ze nog moest leren.
Alleen als ze af en toe ging verzitten, werd ze nog even aan gisteravond herinnert..
Zo ging de dag snel voorbij.
wordt vervolgd...
----------------
ben benieuwd wat je ervan vindt..
wil je meer lezen? laat me weten: overdeknie@live.nl
groeten
Ben
Onderwerp: Logeren (deel 2) 
di jun 02, 2015 9:53 pm
