Logeren (deel 4)

De zon scheen door een kier in het gordijn de slaapkamer binnen.
Een zonnestraal kriebelde aan de neus van Carlijn. 'Hatsjoe!' proestte Carlijn en draaide haar nog eens om.
Maar ze realiseerde zich dat het al laat moest zijn, en keek op de wekker: ruim na 10 uur al!.
Ze schoot overeind en wreef de slaap uit haar ogen.  Ze had heerlijk geslapen, zoals ze altijd wel deed als ze bij Ben logeerde.
Het dekbed gooide ze opzij en ging op de rand van het bed zitten.
Ze gaapte nog eens diep en rekte zich uit. Toen stond ze op en liep de trap af naar beneden.

Halverwege bleef ze staan en luisterde goed:  Het leek wel of ze een vrouwenstem hoorde beneden in de kamer. Ze spitste haar oren en inderdaad klonk daar een vrouw!
Hoewel de stem haar wel bekend voor kwam, kon ze deze niet helemaal thuisbrengen. Dus liep ze de trap af en kwam de kamer binnen.
Ze zag Ben in een geanimeerd gesprek met een vrouw, waar ze alleen de rug van kon zien. Maar ze had niet veel tijd nodig om te herkennen en riep: 'Hé Tessa!'
De vrouw draaide zich om en riep met een lach op haar gezicht: 'Hallo Carlijn!  Wat leuk om je weer te zien!' Ze liepen op elkaar af en begroeten met een omhelzing.
Tessa was de nicht van Carlijn en hoewel ze een paar jaar ouder was, waren ze vroeger heel close met elkaar om gegaan. In de loop van de tijd was door studie en andere dingen het contact logischerwijs wat minder geworden, maar als ze elkaar zagen konden ze het nog steeds heel goed met elkaar vinden.
Het duurde dan ook niet lang of ze waren druk en enthousiast aan het bijkletsen. Ben begreep dat het voor hem weinig zin meer had zich in dit gesprek te mengen.
Hij zette Carlijn een kop koffie en een paar broodjes voor en trok zich met een glimlach terug in de tuin. Die meiden konden mooi even bijpraten, terwijl hij in de tuin aan het werk ging. Door het prachtige weer groeide alles heel snel en het was hoog tijd om wat orde in de chaos te scheppen.

Binnen praatten Carlijn en Tessa honderduit over alles wat ze hadden meegemaakt. Tessa bleek inmiddels een paar jaar te zijn afgestudeerd en had een baan gevonden waar ze zich helemaal in kon uitleven. Ze was benieuwd hoe het met de studie van Carlijn ging en vroeg haar het hemd van het lijf.
Carlijn vertelde over haar voortgang, die niet altijd even soepel verliep, maar juist daarom was ze ook een paar dagen bij Ben aan het logeren. Daar kon ze zich beter concentreren, zo bleek telkens weer.
Tessa was daar niet zo verbaasd over en vertelde dat ook zij tijdens haar studie geregeld bij Ben had gelogeerd. Op een of andere manier was het heerlijk rustig bij Ben in huis en was de sfeer altijd erg goed. Naast goed studeren hadden ze ook veel leuke dingen gedaan ter ontspanning.
Carlijn was verbaasd toen ze de ervaringen van Tessa hoorde. Blijkbaar was zij niet de enige die het zo prettige ervaren had.
'Maar..' zo besloot Tessa terwijl er een ondeugende glimlach op haar gezicht verscheen, '..je moet Ben niet voor de gek houden, want dán weet hij daar wel goed raad mee!'  Carlijn had een vermoeden wat Tessa bedoelde en kreeg het een beetje warm nu Tessa daar over begon. Tessa keek haar aan en zei: 'Of heb je...?' Ze wachtte even en sloeg haar hand voor haar mond toen ze de blosjes op Carlijn's wangen zag: '..Nee! dat méén je niet!.. heb jij ook op je billen gehad van Ben?!'
Carlijn kon niet anders dan knikken en voelde haar wangen gloeien. 'Ja.. een paar dagen geleden eigenlijk pas voor het eerst..'zei ze, 'ik wist niet wat me overkwam..'
Tessa glimlachte en staarde even in de verte toen ze er aan terugdacht. 'Ja..' zei ze, 'ik kan het me nog heel goed herinneren... en ik voel mij billen nu nóg!'
Gelukkig merkte Carlijn dat het gesprek al snel weer op een ander onderwerp overging en opgelucht praatte ze met Tessa door over allerlei dingen.
De tijd vloog terwijl ze aan het praatten waren, tot Ben op een bepaald moment weer binnenkwam en verbaasd op de klok keek. 'Niet te geloven' mompelde hij, '. wat kunnen jullie lang kletsen zeg! Waar hébben jullie het wel niet allemaal over om zó lang door te kunnen gaan!' Hij moest er zelf om lachen.
Carlijn merkte dat ze haar pyjama nog aanhad, terwijl het al tegen 5 uur in de middag liep.
Ze besloten om de dag niet zomaar te laten wegglijden in de tijd en nadat Carlijn zich snel had aangekleed, ging ze samen met Tessa de stad in.
Daar zouden ze gaan winkelen en 's avonds gezellig uit eten gaan en af te zakken in een gezellig kroegje. Ben vond het allemaal prima, hij had nog werk zat te doen en gunde ze uiteraard hun plezier.

Na een heerlijke middag winkelen en eten en kletsen kwamen ze uiteindelijk in een leuk cafe terecht. Na wat drinken en een paar nummers dansen op de discovloer besloten ze maar eens terug te gaan. Ze schrokken wel een beetje toen ze zagen dat het al tegen 2 uur in de nacht liep. Maar goed, met Ben hadden ze geen tijd afgesproken, dus dat zou wel loslopen. Met Carlijn op de fiets en Tessa achterop ploeterden ze weer richting huis. Omdat ze beide we een paar roséetjes hadden gedronken, hadden ze een hoop lol onderweg en het duurde dan ook nog een tijd voor ze bij het huis van Ben aan kwamen.

Omdat de schuurdeur al op slot was, zette Carlijn de fiets tegen de muur en probeerden de achterdeur. Die was gelukkig nog open! Ze deden hun schoenen uit bij de deur en slopen op hun tenen door de kamer heen op weg naar hun bed. Omdat het pikdonker was in de kamer zagen ze weinig en een beetje giechelend liepen ze op de tast op zoek naar de trap naar boven. Tessa stootte tegen iets hard aan, wat met kabaal omver viel. Ze hielden zich even doodstil, maar waarschijnlijk sliep Ben door het lawaai heen. Tenslotte klonk alles 's nachts natuurlijk ook veel harder dan overdag, zo dacht Carlijn.
Uiteindelijk bereikten ze de slaapkamer, waar ze uitgeput in een diepe slaap vielen.

De volgende morgen scheen de zon alweer helder de slaapkamer in, mede omdat ze door het donker de gordijnen vergeten waren dicht te doen.
Carlijn was als eerste wakker en gaapte eens luid. Ze gaf Tessa, die naast haar lag een por en zei: 'Opstaan nichtje! ik ruik de koffie en de broodjes al!'
Langzaam opende Tessa ook haar ogen en ging rechtop zitten. Ze rekte zich uit en gaapte ongegeneerd luid.
Ze kletsten nog even 5 minuten om de gezellige avond van gisteren te evalueren en besloten toen om te gaan eten.
Terwijl ze de trap afliepen, roken ze de verse koffie al. Ben zat al aan tafel en was verdiept in de krant. Hij keek op toen ze beiden de keuken in kwamen en met een gulle lach op zijn gezicht, wenste hij ze een goede morgen. Nog een beetje slaperig begonnen Carlijn en Tessa aan een kop koffie en een nog warme croissant.
Heerlijk, zo'n ontbijt op de vroege morgen: Ben zorgde maar goed voor hen!
Nadat ze een kwartiertje hadden gegeten en weer een beetje tot leven kwamen, had Ben de krant uit. Hij vouwde deze op en legde hem weg.
Hij keek Carlijn en Tessa eens aan en zei: 'Zo, jongedames.. lekker geslapen vannacht?' 'Héérlijk!' be-aamden ze.
'Hm..' bromde Ben, maar het was volgens mij wel een beetje laat, nietwaar?' Carlijn haalde haar schouders op en zei:'Maar het was ook érg gezellig, dus dan vliegt de tijd, dat zeg je zelf ook altijd Ben'
Ben knikte en zweeg even en glimlachte. 'Maar ..' zo vervolgde hij op een serieuze toon, '..wat ik vanmorgen aantrof, dat stemde mij minder vrolijk..'
Carlijn hoorde een bepaalde ondertoon in zijn stem die ze herkende. Ze slikte en probeerde poeslief: 'Wat is er gebeurt Ben, stond de kelder onder water? of waren al je bloemen uit de tuin geplukt?'  Tessa proestte naast haar en schoot in de lach. Maar Ben kon er niet om lachen en bleef hen serieus aankijken.
'Nee, wás het dat maar..' zei hij, '.. ik kwam heel andere dingen tegen' Hij wachtte even en zei toen: 'Vanmorgen vond ik een fiets tegen de muur van het huis, die niét op slot stond!  En in de kamer zag ik mijn mooie vaas in 100 stukken op de grond liggen!'

Verschrikt keken Carlijn en Tessa elkaar aan. Zou dát het lawaai in de kamer geweest zijn gisteravond... Tessa keek Ben schuldbewust aan en zei: 'Ehm..ik denk dat ík degene ben geweest die de vaas heb gebroken Ben. Ik kon geen hand voor ogen zien gisteravond, en toen stootte ik tegen iets groots aan. Maar ik had echt niet in de gaten dat het de vaas was, die gevallen is. Anders had ik deze wel opgeruimd. maar ik zal een nieuwe voor je kopen Ben, geen probleem uiteraard!'
Ben keek haar aan en schudde langzaam zijn hoofd. 'Een nieuwe kopen heeft weinig zin Tessa' zei hij, ' het was een vaas die ik heb geërfd van mijn overgrootvader. Het was een familiestuk. Op zich niet zoveel waard in geld, maar wel in emotionele waarde.'
Tessa schrok en haar wangen kleurden rood. 'Sorry Ben, het spijt me echt!'

Ben keek Carlijn aan en zei: 'En die fiets die niet op slot stond, weet jij daar meer van Carlijn?'  'Ehm.. nee..ja..' stotterde Carlijn, '.. ik wist toch bijna zeker dat ik de fiets op slot heb gezet.. maar blijkbaar toch vergeten.. sorry Ben!'
'Hm..' zei Ben en keek van Tessa naar Carlijn en weer terug. 'Sorry.. daar koop ik weinig voor.' Hij wachtte even en zei toen: 'Blijkbaar is het lastig voor jullie om te leren hoe je omgaat met spullen van een ander.' Carlijn en Tessa durfden niets te zeggen. Ben vervolgde: 'Maar.. zoals jullie allebei inmiddels weten heb ik een héle goede methode om jullie dat eens bij te brengen'  Tessa sloeg haar hand voor haar mond en Carlijn slikte en voelde haar hart in haar keel kloppen.. het zou toch niet dat Ben.... nee.. dat kón toch bijna niet..!

Ben schoof zijn stoel naar achteren en zei: 'Ik weet het goed gemaakt: jullie krijgen van mij allebei een flink pak op jullie billen!  Dát zal jullie eens leren om op een verantwoorde manier om te gaan met mijn spullen!'
Het bleef stil in de keuken en zowel Tessa als Carlijn durfden zich niet te verroeren. Het was alsof de ondertoon in zijn stem alle mogelijke uitvluchten uitsloot.
Ben tikte met zijn hand op zijn knie en zei: 'Nou, wie wil er als eerste?!'  Zijn stem klonk gebiedend, ze hadden niet de illusie dat ze onder de straf uit zouden kunnen komen. Toch probeerde Tessa: 'Maar Ben.. ik bedoel.. we zijn toch oud en wijs genoeg.. '  Maar met een handgebaar legde Ben haar het zwijgen op en stond op.
'Als jullie niet zelf kunnen kiezen, dan zal ik de keus maken.' Hij liep op Tessa af, die het dichtst in de buurt zat en pakte haar bij de arm.
'Nee..!' protesteerde Tessa, maar zonder pardon trok Ben haar omhoog en mee naar zijn stoel. Hij ging zitten en legde Tessa met een vloeiende beweging over zijn knie. Zonder verder af te wachten schoof hij haar pyjamabroek naar beneden tot voorbij haar knieën en haar onderbroek volgde dezelfde weg naar beneden.
Hij hief zijn hand omhoog en gaf Tessa een flinke pets op haar billen. 'Auw! Nee Ben!' protesteerde Tessa, maar Ben trok zich er weinig van aan en onverstoorbaar ging zijn hand weer omhoog en kletste neer op de blote billen van Tessa.

Carlijn zat met ingehouden adem te kijken naar wat er zich voor haar ogen afspeelde. Ze was verbijsterd en kon het eigenlijk niet geloven en het leek of ze droomde.. het was net of alles zich in slomotion gebeurde.. de hand van Ben die telkens weer omhoog ging en daarna zonder pardon op haar billen neerkletste. Ze kreeg het warm en koud tegelijk en wist niet waar ze kijken moest. Ze zag dat de billen van Tessa al snel begonnen te verkleuren.. van lichtrose naar lichtrood.. En ondanks haar kermen en protesten was vastbesloten om haar eens een lesje te leren. In een stevig tempo kletste zijn hand van de ene bil op de andere bil. PETS!  PETS!  PETS!  KLETS! 'Auww!' PETS!  PETS!  KLETS!  PETS!  'nee Ben!'  KLETS!  PETS!  PETS!  KLETS!  PETS!  KLETS!  'Auw Ben!' PETS!  KLETS!  KLETS!
Er leek geen einde aan te komen en Carlijn zag dat de billen van Tessa steeds roder werden.  Haar keel werd bijna dichtgeknepen toen ze dacht aan het feit dat zij zometeen ook daar over de knie van Ben zou komen te liggen.. Ook háár pyjamabroek zou naar beneden gaan.. ook háár onderbroek zou naar beneden gaan en ze zou, nét als Tessa, ook flink op haar blote billen krijgen...  Haar wangen gloeiden alleen al bij de gedachte.. maar er was geen ontkomen aan besefte ze...
Ze zou gewoon af moeten wachten tot Ben klaar was met Tessa.. en tot wanneer zij zonder pardon over de knie zou gaan.....
Ze voelde de kriebels in haar buik...

wordt vervolgd


=============================================

ben benieuwd wat je ervan vindt..

wil je meer lezen? laat me weten:  overdeknie@live.nl

groeten
Ben

Samen nog wel... Ai