John deel 2

Gewaardeerd Poster Aantal berichten : 117

Hier is deel twee van "John". De verhalen zijn geschreven naar aanleiding van de twijfels, verwachtingen en meevallers die ik voel (en waarschijnlijk meerdere met mij) als je HD relatie vraagt van je vanilla partner. Ik zit er over te denken om ook een collum te schrijven wat er daadwerkelijk gebeurd, maar daar ben ik nog niet zeker van.

Maintenance spanking

Twee weken verder in onze wat “vernieuwde” relatie heeft John toch wel een beetje de smaak te pakken gekregen. Ik heb nog twee keer een spanking mogen ontvangen, niet voor straf maar omdat ik er om vroeg. De afspraak die we gemaakt hebben is dat ik er letterlijk om vraag als ik er behoefte aan heb. Eerlijk is eerlijk, dat is eng.

De eerste keer dat ik er om vroeg kwam hij spontaan met allemaal ideetjes. Zo zou hij de mattenklopper gebruiken en moest ik mijn favoriete jurkje aan. Uiteraard zonder slip en bh. De jurk trek ik normaal niet meer aan. Hij is in de loop ter tijd toch iets te klein/kort geworden, maar dat maakt voor dit natuurlijk helemaal niet uit. Dat jurkje ben ik vanaf dat moment verplicht om altijd bij mij te hebben en de paddle gaat voortaan mee naar de zaak. Niet dat we hem daar al gebruikt hebben.
“Het is hier koud, ik kan niet roken en er is geen bier. Ik ros je thuis wel door de kamer.” Aldus John.

Na deze vooruitgangen heb ik de moet bij elkaar verzameld om de term maintenance spanking te introduceren. Dit zodat ik niet constant om een pak slaag hoef te vragen maar ook om er voor te zorgen dat ik het krijg als ik er niet zo veel zin in maar eigenlijk wel nodig heb.
John vond het een beetje raar idee om mij op gezette tijden te moeten slaan. Misschien was ik wel te vroeg om dit te vragen, maar hij ging toch akkoord. Hij wilde even aankijken of het iets voor hem was en hoe het uitpakte.
Om niet gelijk te hard van stapel te lopen spraken we af dat hij mij vijftig keer met de hand zou slaan en vijftig keer met de haarborstel. De meeste attributen heb ik nog bewaard. Niet alles, al het zwiepende materiaal als zwepen en de door mijn ex-dom zelfgemaakte cane heb ik direct weggegooid. Ik hoop dan ook van harte dat mijn man geen interesse voor dit soort voorwerpen gaat ontwikkelen.

Nadat ik mijzelf in het blauwe spanking jurkje had gehesen riep ik John dat ik gereed was. Toen ik hem op de trap hoorde onderweg naar onze slaapkamer werd ik toch weer zenuwachtig. De portie slaag die we hadden afgesproken voor maintenance spanking was niet zoveel, maar ik had ondertussen wel ondervonden dat hij hard kan slaan. Buiten dat, heeft hij nog nooit geslagen met een haarborstel. Dat ding doet pijn, I know, maar als hij daarmee met de zelfde kracht gaat slaan als zijn hand dan weet ik niet of ik het kan volhouden.

De deur ging open en ik keek John toch wel een beetje bangig aan. Hij sloot zachtjes de deur en pakte mijn hoofd tussen zijn handen en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Hij ging zitten op het bed en trok mij aan mijn hand over zijn knie heen.
“Mag ik mijn benen tussen die van jou steken John?” “Dan kan ik minder bewegen als het heftig wordt.”
John tilde zijn rechterbeen op zodat ik er tussen kon en klemde mijn benen stevig vast. “Dat lijkt mij verstandig schat” zei hij met een onheilspellende toon. “ik ga je de eerste vijftig met de hand geven en daarna vijftig met de haarborstel zoals afgesproken. Daarna kijken we of je genoeg hebt gehad of niet. Mocht dat niet zo zijn dan doen we de hele serie opnieuw totdat het voldoende is geweest. Zodra ik aan een nieuwe serie ben begonnen maak ik hem wel helemaal af. Heb je dat begrepen?” Ik knikte alleen maar, de zenuwen gierden door mijn lijf. Ik zou hier niet makkelijk vanaf komen, dat was wel duidelijk.
Zorgvuldig schoof John mijn jurk omhoog om mijn billen te ontbloten. Hij streelde ze nog één keertje.
“Wat heb jij toch altijd een ongelofelijke koude billen, duurt niet lang meer hoor.” Bij die woorden kwamen de eerste tien meppen, hard en zorgvuldig. Ik slaakte een klein kreetje van schrik. Grappig toch altijd dat je weet dat ze komen, maar dat het toch elke keer weer onverwachts is.
“De volgende veertig doen we in twee keer, twintig om twintig.” Speels kneep hij in mijn billen. “Ik heb zo’n voorgevoel dat je hier nog wel even ligt, dus maak het jezelf vooral comfortabel.” Direct ging hij door met de volgende twintig klappen. Mijn billen waren al behoorlijk warm gemept en ik lag nu al te bewegen.
“Komaan zeg, je bent toch niet kleinzerig geworden?”
“Ik moet gewoon even inkomen dat is alles.” Zei ik benauwd en hups, de volgende twintig klappen kwamen alweer neer in een snel tempo. Ik lag me te verbijten maar wilde koste wat kost stil blijven liggen.
“Zie je wel, ik moest gewoon even inkomen.”

Gelijk had ik spijt van die bijdehante opmerking. Zonder mijn billen ook maar iets rust te geven pakte hij de haarborstel en liet hem hard neerkomen op mijn achterwerk. Ik probeerde de klappen te ontwijken en mijn billen te beschermen met mijn hand. Met zijn vrije hand greep hij mijn pols en duwde die tot in mijn nek. Bewegen werd nu onmogelijk gemaakt. Ik lag volledig in de houdgreep. John bleef op een gestaag tempo uithalen. Ik had het niet meer.
“Stop, stop” hijgde ik buitenadem “Je gaat te snel, je slaat te hard!”
John gaf er geen gehoor aan en maakte de vijftig klappen in één ruk af. Hij stopte en liet mijn pols los. Direct greep ik naar mijn billen maar voordat ik die had bereikt lag mijn pols alweer ten hoogte van mijn nek. Vijf harde klappen volgde die beweging op.
“Verboden gebied, mevrouw” “Ik dacht dat je net lekker ingekomen was, het doet toch zeker geen pijn?”
“Jawel lul, je geeft me helemaal geen tijd om te herstellen!”
“Dan moet je maar niet van die bijdehante opmerkingen maken schat en zo te horen heb je ook nog niet genoeg gehad ofwel soms?”
Ik dacht even na en vertwijfeld schudde ik mijn hoofd. Ik had inderdaad nog niet genoeg gehad al brandden mijn billen als een idioot. Mijn hoofd draaide al een week overuren en die waren nog niet van plan het rustiger aan te doen.

John liet mij een paar minuten uithijgen terwijl ik nog over zijn knie lag. Al die tijd heeft hij mijn kont niet één keer aangeraakt. Ik voelde mijn billen kloppen en prikken en verlangde zo erg naar zijn hand, maar hij weigerde.
“Zo, tijd voor de volgende ronde” ”Deze keer doen we ze gewoon per vijftig, dat had wat meer effect op jou”
Hij legde mij weer goed in positie en duwde mijn hand weer in mijn nek. Ik sputterde nog wat tegen maar dat had geen effect. Ik zuchtte diep en legde mij er bij neer, ik gaf mij over. Halverwege de eerste serie met zijn hand voelde ik de tranen al opkomen. Het tempo waarop hij sloeg ging eindelijk iets naar beneden. Even dacht ik dat hij moe aan het worden was, maar toen besefte ik dat de klappen langzamer maar harder waren.

Dit keer gaf hij mij wel wat tijd voordat hij de haarborstel pakte. Ik probeerde mij te herpakken en slikte de brok in mijn keel weg.
“Nog even volhouden, we zijn er bijna”
Zonder te waarschuwen begon hij aan de laatste serie haarborstel, na een tik of vijf lag ik al te huilen. John merkte geen verzet meer en liet mijn pols los. In het zelfde snelle harde tempo werkte hij de vijftig af. Hij liet me nog even liggen en streelde zachtjes over mijn zeer pijnlijke billen. Hij trok mij overeind op schoot en ik kroop zo diep mogelijk in hem weg.

Omhelzend zei hij:
“Dit doen we voortaan elke donderdag”